27 เมษายน 2547 19:13 น.
รุ้งสวรรค์
..ในชีวิตที่คล้ายจะว่างเปล่า
มีเรื่องราวของใครคนหนึ่ง
คนหนึ่งที่ฉันคิดถึง
เป็นคนลึกซึ้งที่สุดในหัวใจ
..กับคนที่ดีที่พร้อมจะเดินกับฉัน
เติมต่อความสัมพันธ์ชิดใกล้
เติมรักเฝ้าเติมความห่วงใย
เติมใจให้เต็มด้วยสองเรา
..หวังว่าเธอจะเข้าใจในตัวฉัน
ในสิ่งที่ฝันดูเหมือนจะว่างเปล่า
ในความเงียบเหงาไม่มีแม้แสงเงา
ขอเพียงมีสองเราเท่านั้นก็พอใจ
..ผ่านชีวิตที่เดียวดายไม่มีใครคอยรับฟัง
เดินลำพังบนหนทางไม่เห็นใคร
แต่ตราบใดที่ท้องฟ้ายังคงสดใส
ให้รับรู้ไว้ฉันจะไม่ท้อแท้อีกต่อไป
..เพราะว่าเธอเท่านั้น
ที่ทำให้ฉันพบความฝันอันยิ่งใหญ่
หัวใจที่เคยวางไว้เปลี่ยนเป็นความสดใส
ขอบคุณกำลังใจที่ฉันได้รับจากเธอ
2 เมษายน 2547 19:50 น.
รุ้งสวรรค์
คงถึงเวลาของการบอกลา
สิ่งที่เป็นมาไม่เหมือนเดิม
ความรู้สึกที่ดีมีแต่ลดไม่มีเพิ่ม
คงต้องเริ่มต้นใหม่กับใครอีกคน
ในหนทางที่กว้างไกล
คงต้องเดินไปอย่างสับสน
ความรู้สึกมีแต่สิ่งที่กังวล
ในใจสับสนวุ่นวายทรมาน
ถึงแม้หนทางข้างหน้าจะว่างเปล่า
อยู่อย่างปวดร้าวยึดติดในวันวาน
กับอดีตที่มีรักไม่อยากให้เลยผ่าน
คงเป็นเพียงภาพฝันที่แสนหวานไร้ตัวตน
ผ่านพ้นวันนี้คงอีกไม่ไกล
ต้องทำใจให้สู้อีกสักหน
เพียงเพื่อลืมภาพของเธอในวังวน
อย่าให้ใจสับสนเพราะคิดถึงเธอ
ลืมเธอได้.....เราเลิกลากันแล้ว
อยากจบไป...อย่าได้วุ่นวายใจ
แล้วถึงเวลา...เริ่มต้นเดินใหม่
กับใครสักคน...ที่มีรักให้กัน
หน้าส่วนตัว
1242
Calendar
Lovers
1 คน เลิฟรุ้งสวรรค์
