21 กุมภาพันธ์ 2551 11:53 น.

ล้มหมอนนอนเสื่อ

เทพระวี

ล้มหมอนนอนเสื่อเศร้า  โทรมกาย

ผุดเหงื่อร้อนหนาวหมาย  ชีพสิ้น

ขดสมองระอุตะกาย      ดิ้นพล่าน

ตาก่ำแดงขื่นลิ้น          ปากแห้งขมคอ

ล้มหมอนนอนเสื่อไข้   รุมกิน

ผ่าวพิษละเมอถวิล     อนาถร้อง

ผวาฝั่งทิพย์แผ่นดิน    สงบสุข

เงาหลอกหยอกยั่วฟ้อง  ไขว่คว้าผวาหวัง

ล้มหมอนนอนเสื่อสู้  สังขาร

ผุเปื่อยเรื่อยลงวาร   วับคว้าง

สมถะกรรมฐาน      ทานท่า

ผจงสติผลิสร้าง      ส่องเฝ้าเวทนา

ล้มหมอนนอนเสื่อแล้ว  ละเมอคำ

เพ้อพิษจิตระกำ     กรุ่นไหม้

ย้ำคิดจิตย้ำทำ     ซ้ำซาก

ยึดรูปนามร่ำไห้    หลีกลี้หนีตาย..

****

แด่ ซากสังขารและความรักตัวกลัวตาย				
7 กุมภาพันธ์ 2551 21:33 น.

::งาม::

เทพระวี

เรียวปากกระจับจูบฟ้า  ดินหลง

แก้มผ่องภูเขางง       เงียบง้ำ

แพรผมแผ่สลายลง    โลกสั่น

ดำขำนัยตาล้ำ         ดั่งจ้องจักรวาล

พนมนิ้วเรียวจีบนิ้ว   ลีลา

ท่วงท่าดั่งนางพญา  ย่างเท้า

กรีดกรายร่ายกายมา  อาทิตย์ดับ

ดาวตกดิ่งเพียงเจ้า   นิ่งโน้มกายนอน

รักศักดิ์ศรีชื่อชั้น  ฉายา

รักเกียรติ์ประทับตรา  ชื่อก้อง

รักเพื่อนดั่งแขนขา  เคียงร่าง

ยิ่งชีพกายปกป้อง  เจ็บแค้นแทนทน

ซ้ายขวาซ้ายส่งแข้ง  ชายโครง

ข่วนหยิกตบผสมโรง  เพื่อนพ้อง.

มือมั่นยึดกระโปรง  ถองถีบ..

ปากกรีดตะโกนร้อง  ยุดยื้อแย่งชิง.......?

****

แด่ เด็กหญิง ผู้ใช้เลือดทาปาก แทนลิปสติก

*****				
5 กุมภาพันธ์ 2551 12:45 น.

กระทู้:เพลงกาม

เทพระวี

ทะ  เลราคเร่าเร้า  เพลิงกาม

ลุ่ม  ลึกยิ่งไหม้ลาม  สวาทร้อน

ปุ่ม  ตัณห์เติบโตตาม  กิเลส

ปู  แผ่แพร่กิ่งซ้อน  แส่ดั้นกระสันถวิล

ทุ  รนทุรายร่ายร้าย  กริยา

สุ ขะเวิ้งกามา        ย่อมย้อม

มุ เมาเร่าลีลา         ล่าร่าน

ดุ   ด่าฟ้าดินพร้อม  ร่างนี้พลีเปรม

อุ  บาทว์หรือช่างช้า  นินทา

สา  ระแห่งชีวิตหา  ต่อหน้า

นา นาชาติล้วนมา  แห่สยบ

รี  ร่ำรำพันบ้า     ลุ่มเร้าหลงนาง

โก  อินเตอร์แม่แม้  หญิงไทย

วา  ระแห่งชาติไหน  จักสู้

ปา  ไปหมื่นล้านไหล  ดอล์ล่า

เปิด  ตลาดให้โลกรู้  แลกด้วยมังสา

จก  ดินสิ้นกลบหน้า  ตำนาน

จี้  จดจงเป็นพยาน   ชาติสร้าง

รี้  พลแห่งแรงงาน   ชีวิต

ไร  เหงื่อหยาดสล้าง  หลั่งล้างแทนคุณ				
1 กุมภาพันธ์ 2551 16:21 น.

::จุมพิต

เทพระวี

จุมพิตเท้าทารกเนื้อ  นวลถนอม

จุมพิตมั่นขวัญจอม  จิตเจ้า

ด้วยรักพ่อแม่ยอม  ควักเนตร

แนบอกกล่อมค่ำเช้า เห่อ้อนออดเหลือ

จุมพิตสาวหนุ่มเนื้อ  ร้อนหนาว

พรายพร่างดาราพราว  พร่างพื้น

วันคืนหยุดนิ่งราว  โลกดับ

หัวร่อแลใจสะอื้น  สลับซ้ำย่ำยี

เชิงชราจุมพิตแก้ม  ฤดูกาล

เช้าค่ำย้ำหอมหวาน  อดีตดิ้น

รอยจุมพิตเพียงพยาน  เหี่ยวย่น

มรณานุสติสิ้น            สู่ห้องวิหารใจ

จุมพิตดินจุมพิตฟ้า   เดือนดาว

จุมพิตตะวันหาว    แหล่งหล้า

จุมพิตธาตุสี่คราว  ประชุมร่าง

จุมพิตความว่างท้า  ที่แท้เช่นใด.....?				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟเทพระวี
Lovings  เทพระวี เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟเทพระวี
Lovings  เทพระวี เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟเทพระวี
Lovings  เทพระวี เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงเทพระวี