30 กันยายน 2550 05:57 น.

:::เยือนสวรรค์:::

เทพระวี

(๑)...เหลืองเรืองรองเรื่อริ้ว...........ลีลา

สัญจรจากบูรพา..........................ผ่านฟ้า

แพรพันธุ์พุ่มพฤกษา....................พรายสะพรั่ง

เจื้อยไก่แก้วแจ้วจ้า.....................แจ่มแจ้งแจงจาร

(๒)...ฟ้าเบิกสุริยะแก้ว..................เกศมณี

โกกิลาสดุดี................................กู่ก้อง

สังข์แตรแห่มโหรี......................รุ้งรุ่ง

เตือนตื่นตาตามต้อง...................ตราบต้องติดตาม

(๓)...ณ  ที่หล้าแหล่งฟ้า...............จรดกัน

จุมพิตตะวันจันทร์........................มั่นแม้น

ธรรมชาติเชี่ยวประชัน..................ชีวิต

เชื่อมชีพเชื่อมแว่นแคว้น.............คู่คล้อยเคียงครอง

(๔)...ดึกดาวระติระดาษด้าว..........ประดับแดน

ดวงดื่นดอมดาวแสน...................โกฐล้าน

มากมวลมิ่งเมืองแมน...................เมืองมนุษย์

ก่อกนกกาญจน์กิ่งก้าน...............ประกอบกล้าประดาดาว

(๕)...พรมพร่างพรายพร่างพื้น.......พรมพราย

ฝนห่าแก้วโปรยปราย....................เปียกป้อง

อาบอิ่มเอิบอวยอาย.....................ไออุ่น

กู้กอบเก็บกายก้อง......................เก็จแก้วประกายกาญจน์

(๖)...มวลมาลาผลิแย้ม................ดอกใบ

หอมกรุ่นละมุนละไม...................อวดอ้าง

รื่นชื่นตื่นตาใน..........................นิมิตร

หวนสู่สวนขวัญสร้าง..................สุดสล้างมลังเมลือง

(๗)...จรใจจากขอบโพ้น.............ชเลใจ

ผ่านเรื่องผ่านราวใด..................บอกบ้าง

นิ่งดิ่งลึกลงใน.........................ดวงจิต

แล้วโลกแย้มโอษฐ์อ้าง.............โลกนั้นเช่นนี้.......จริงฤา...?

**************

แด่อักษรเสรี

ด้วยความเคารพ				
6 กันยายน 2550 20:04 น.

หินศิลป์

เทพระวี

ศิลปอารยะล้น................................เลอดิน

เลอมิ่งเมืองเรืองอินทร์...................บอกฟ้า

อ้าอวดศิลปะหิน...........................สลักเรื่อง

ปราสาทหินประดับหล้า...............อวดฟ้าโอ่ดิน

วางซ้อนก้อนหินดินดึกฯ

ล้ำลึกเลิศแล้วแพร้วศิลป์

อวดองค์แต่งอ้างอวดอินทร์

อารยะระบือยินกระเดื่องไกล

ทั้งหินแท่งหินเหลี่ยมเลื่อมลับ

ระย้าระยับงามงดสดใส

ตอกสลักเรื่องราวเป็นไป

ประดับไว้บนแผ่นหินดินดำ

รอยกลีบกรีดลึกแรงแท่งหินหนา

กาลพฤษพวงผกากาญจน์เด่นด่ำ

คลี่กลีบคลี่ดอกบานชมคมขำ

สลักตอกหินล้ำ ผกากาล

กลีบขนุนละมุนลึกแรงกลิ่น

สง่าหินลวดลายแลงแสงสาร

ทนงหยิ่ง ยิ่งด้วย ทวารบาล

ทุกทิศประจำการณ์ เรียงราย

ทั้งทับหลังสะกดกรอบประตู

ศิลปะรอยรู้ค่ามาสืบสาย

สุวรรณภูมิค้ำงามล้ำลาย

ที่ทุ่มแรงเนื้อแรงกายประดิษฐ์องค์

หยาดเหงื่อเพื่อพลีบูชา

หลอมศรัทธาบรวงสรวงส่ง

เคี่ยวเลือดเนื้อผูกพันมั่นคง

คงคุณค่าประดับฟ้าดิน

*********************

แด่ความเพียรของศรัทธาในผู้คน

คนผู้ต่ำต้อยอย่างข้าขอคารวะ				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟเทพระวี
Lovings  เทพระวี เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟเทพระวี
Lovings  เทพระวี เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟเทพระวี
Lovings  เทพระวี เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงเทพระวี