20 พฤศจิกายน 2555 12:37 น.
เปลวเพลิง
ปริญญาการเรียนเขียนอ่านนั้น
ถ้าขยัน ตรองตรึก หมั่นฝึกฝน
อาจรู้ครบจบฟ้าจบสากล
เท่าที่ยลเห็นได้ในตำรา
และเราอาจนึกผยองพองขนนัก
ว่ารู้จักทุกสิ่งจริงนักหนา
ใครเถียงเรา-เราซัดเต็มอัตรา
“ข้าเรียนมาลึกซึ้งถึงแก่นใน
ทฤษฎีเขาอ้างไว้อย่างนั้น
จะดื้อดันเป็นอื่นชื่นไฉน
ข้าศึกษาจากแหล่งจนแจ้งใจ
จึงแกร่งไกรนานาวิชาการ”
เฮ้อ! แต่เมื่อผจญโศกโลกภายนอก
กลับช้ำชอกร้าวอุราน่าสงสาร
โลกเอยโลก ใหญ่โตมโหฬาร
เราหาอ่าน รู้ไม่ครบ ไม่จบเอย
20 พฤศจิกายน 2555 12:35 น.
เปลวเพลิง
โลกนี้กว้างอย่างไรเราไม่รู้
ผู้คนอยู่อย่างไรเราไม่เห็น
บางคนเปรียบเปรยเข้าว่าเราเป็น
กบซ่อนเร้นโลกไว้ในกะลา
เราไม่มีปัญญาจะว่าได้
ฟ้ากว้างใหญ่เกินกะกระมังหวา
หากแปลกที่นรชนล้นโลกา
แล้งเมตตา น้ำหทัยจะให้กัน
เปล่าหรอก-เราก็ไม่ได้ดีเด่
ก็มีเล่ห์ โมโห โลภ โมหันธ์
มีความเกลียด ความหวัง รักทั้งนั้น
แต่ขี้เกียจฟาดฟันมันกับใคร
ชีพเกิดมาต้องอยู่ สู้-ถูกต้อง
เราไม่ปองเข้าหั่นห้ำทำไฉน
ก็ได้แต่หลบลี้หนีโลกัย
ใช้ชีพในกะลา น่าขันนัก
เอาเถอะนะ เราไม่โกรธโทษใครหรอก
ถึงช้ำชอกอย่างไรก็ไว้ศักดิ์
ขออยู่ในกะลาเก่าที่เรารัก
ทิ้งโลกยักษ์-ยักษ์สลอนไว้ก่อนนะ
Calendar
Lovers
10 คน เลิฟเปลวเพลิง
หน้าส่วนตัว
1037
