9 ตุลาคม 2556 21:54 น.
เปลวเพลิง
ก่อนเนื้ออุ่นหนุนหมอนค่อนคืนนี้
แนบฤดีลูกพับลงกับฝัน
ฟังนิทานแม่เล่าเคล้านวลจันทร์
เนื้อเรื่องมันชวนสยอง-มิต้องกลัว
เขาว่าในราตรีที่มืดมิด
ความหวาดจิตทอดเร้าเงาสลัว
ภูตผีป่าเริ่มบทปรากฏตัว
คนก็รัวระริกพรั่นมหันตภัย
กลัวว่าผีนั่นหนาจะมาหลอก
แลบลิ้นออกมาชักพร้อมควักไส้
มากมายด้วยอาถรรพ์พาบรรลัย
จึ่งใครใครเจอผีแล้วหนีกัน
เทียวหาหมอผีมาเพื่อปราบผี
ถ่วงหม้อลงวารีไม่มีหวั่น
เกิดโรคภัยก็โทษที่ผีทั้งนั้น
เพราะผีมันมากฤทธิ์พิชิตคน
ยุคสมัยในปัจจุบันนี้
ถ้วนทุกผีหายหน้าพาฉงน
เพราะผีไม่อาจยั้งกำลังมนตร์
จากชาวชนซึ่งหวั่นผีกันบาน
โอ้เนื้ออุ่น-อย่ากลัวว่าผีมาหลอก
ที่ช้ำชอกใช่มีเคราะห์เพราะผีผ่าน
คนต้อนผีเข้าป่าไปช้านาน
ให้เมืองฉานแสงสีศิวิไลซ์
ผียุคเก่าปิดผนึกแดนลึกลับ
คนเรากลับเป็นผีที่หน้าใส
มาหลอกคนด้วยกันเองจนเกรงภัย
ลูกจงใส่ใจจำให้จงดี
นอนหลับเถิดบุญปลูกเจ้าลูกรัก
เผื่อฝันว่ารู้จักพรรคพวกผี
ต่อรุ่งเช้ารับความจริงอันสิงคลี
ว่าคนร้ายเหลือที่-ผียังกลัว
...............................................
ปล.แต่ยังไงผมก็ยังกลัวผีอยู่ดี บรื๋อออออ....
9 ตุลาคม 2556 21:51 น.
เปลวเพลิง
เห็นเอ็งหันมองขวา ซ้าย หน้า หลัง
เอ็งกำลังหาอะไรหรือไม่หนอ?
บอกข้าหน่อย ข้านี้ยินดีพอ
ไม่ต้องง้อ ข้าช่วยด้วยเต็มใจ
เอ็งยิ้มแล้วพูดตอบ ขอบใจ-เพื่อน
ก่อนเอ่ยเอื้อนจนแจ้งแถลงไข
ข้ากำลังหาคนบนโลกัย
ที่นอก-ในสะอาดปราศมลทิน
ฟังเอ็งกล่าว ตรองตรึก ข้านึกหัว
คนไร้ชั่ว ทราม ชัง หมดกังฉิน
คิดเสาะหาจวบวารลาญชีวิน
คงไม่ผินพบหน้าสบตากัน
จึงบอกว่า หยุดหาเถิดสหาย
สิ่งที่หมายจะได้ยลบนสวรรค์
เหนือพิภพโลกมนุษย์ที่สุดนั้น
ไม่มีวันรู้จักสักชีวี
ไม่มีใครเลิศเลอดอกเหนอเพื่อน
ชีวิตเปื้อนดีร้ายหลากหลายสี
จะหาคนสะอาดสรรพไร้อัปรีย์
ยากกว่ามีลูกเป็นควายหลายเท่าตัว
ที่กล่าวมาหมดนั้นมันจริงหรือ
หรือว่าคือเรื่องขันอันน่าหัว
เหอะ! ลองสืบค้นไปจะได้ชัวร์
ว่ามันมั่วหรือว่าจริงกว่าใคร
เอ็งจะหันซ้าย ขวา หน้าหรือหลัง
อดีตยังอนาคตอันสดใส
เชื่อเถอะว่าสัจธรรมยังอำไพ
มีผู้ใดดีเต็มตัว-ชั่วเต็มตน?
.....................................................
9 ตุลาคม 2556 21:48 น.
เปลวเพลิง
พอเปิดดูข่าวสารบ้านเมืองนี้
เห็นแต่มีน้ำท่วมอ่วมไปทั่ว
จระเข้เยื้องกรายว่ายกันนัว
ตั้งหลายตัวยิ้มรับงับขาคน
มากงูเงี้ยวเขี้ยวขอจริงหนอน้ำ
แค่เดินย่ำน้ำก็ซัดพาขัดสน
ข้าวของลอยคับคั่งทั้งมณฑล
จะมีจนยากไร้น้ำไม่แคร์
ไทยเรามิแชเชือนหรอกเพื่อนจ๋า
ต้องหันหน้าร่วมด้วยกันช่วยแก้
ถึงน้ำท่วมท้นมาปัญหาแจ
คงไม่แน่เท่าพลังเราทั้งมวล
พอเปิดดูข่าวสารทุกวันนี้
เหมือนจะมีแต่คลองครองทุกส่วน
คิดจัดการจำเพาะอย่างเหมาะควร
ยังเรรวนใครทราบบ้างทำอย่างไร?
เฮ้ย! ฉันคิดได้แล้วอย่างหนึ่งหละ
ไม่รู้จะแก้ได้อย่างไรไหม
ลองบนบานสานกล่าวเจ้าพ่อไทร
ขอเกิดใหม่เป็นปลาดีกว่านะ
9 ตุลาคม 2556 22:30 น.
เปลวเพลิง
ขังนกน้อยในกรงอันทรงศักดิ์
ด้วยเพราะรักเจ้าดอกจะบอกให้
ในโลกกว้างใบนี้มากมีภัย
แฝงเร้นไว้เกินที่มีใครรู้
เจ้าตัวเล็กบอบบางเสียอย่างนี้
กลัวจะมีนักล่ามาโจมจู่
เสียงใสใสและสวยเด่นน่าเอ็นดู
เหมาะสมอยู่เช่นหงส์คู่กรงทอง
มีอาหารวางล้อมให้พร้อมสรรพ
เพียงกินรับรสชาติไม่ขัดข้อง
สิ่งใดดีจัดหาเอามากอง
แถมไม่ต้องดิ้นรนด้วยตนเอง
เช้าก็ตื่นขับเสียงจำเรียงใส
สายก็ไซ้แต่งขนจนปลั่งเปล่ง
เที่ยงก็ร้องเพลงรักอีกซักเพลง
ค่ำวังเวงเบื่อหน่ายอยู่ในกรง
ฉันอยากออกไปหาอิสรภาพ
โฉบกำซาบเสรีอันสูงส่ง
โผจับกิ่งพฤกษาตามป่าดง
เช่นเผ่าพงศ์ฉันทำประจำมา
ใจฉันฝันใฝ่ว่าจะคว้าเมฆ
เอกเขนกบนถิ่นถวิลหา
ด้วยสิทธิ์โดยชอบธรรมล้ำราคา
ซึ่งชีวาฉันไม่ยอมให้ใคร
จะแหกกรงไปหาท้องฟ้ากว้าง
โบยบินข้ามทุ่งร้างเนินไศล
เสรีแห่งชีวันอันอำไพ
ยอมหรือ? ให้จำกัดแต่แค่ในกรง?
9 ตุลาคม 2556 22:28 น.
เปลวเพลิง
เฮ้อ!ชีวิตอาภัพจริงพับผ่า
โชคชะตากำหนดแต่หมดหวัง
ไม่เคยสมปรารถนาสักคราครั้ง
มีแต่นั่งรันทดหมดอาลัย
อยากฉลาดปราดเปรื่องเหมือนอย่างเขา
เรากลับเบาปัญญาไปซะได้
มุมานะไม่รู้จะทำกระไร
โลกไยไพปลอกปลิ้นเกินดิ้นรน
เห็นเขามีทองคำเส้นล้ำค่า
อวดล่อใจล่อตาจ้องถลน
เขาจบเอก จบโท โก้เหลือทน
เราสิหม่นหมองเปลี่ยวเพียงเดียวดาย
นี่เธอจ๋า
ก็เวลาส่วนใหญ่เธอใช้หาย
ไปกับการอุดอู้นั่งดูดาย
ซังกะตายหน่ายเหนื่อยเรื่อยทั้งวัน
ฉันเห็นเขาขยันทุกวันนะ
ไม่เคยจะรีรอขอผัดผัน
เหมือนอย่างที่เธอทำเป็นสำคัญ
แล้วเธอจะมารำพันไปทำไม
ฉันเห็นเขาไม่ได้รวยตั้งแต่เกิด
เพียงแต่เลิศมานะมั่นอันยิ่งใหญ่
สู้งานหนักเป็นหลักยึดตามพฤตินัย
ไม่รอใครกำหนดบทชีวา
เธออาภัพหรือไม่ฉันไม่รู้
ลองคิดดูฉันเตือนนะเพื่อนจ๋า
เผื่อวันใดเธอตระหนักขึ้นสักครา
จะรู้ว่าเธอนั้นไม่ได้อาภัพ
Calendar
Lovers
10 คน เลิฟเปลวเพลิง
หน้าส่วนตัว
3280
