ขังนกน้อยในกรงอันทรงศักดิ์ ด้วยเพราะรักเจ้าดอกจะบอกให้ ในโลกกว้างใบนี้มากมีภัย แฝงเร้นไว้เกินที่มีใครรู้ เจ้าตัวเล็กบอบบางเสียอย่างนี้ กลัวจะมีนักล่ามาโจมจู่ เสียงใสใสและสวยเด่นน่าเอ็นดู เหมาะสมอยู่เช่นหงส์คู่กรงทอง มีอาหารวางล้อมให้พร้อมสรรพ เพียงกินรับรสชาติไม่ขัดข้อง สิ่งใดดีจัดหาเอามากอง แถมไม่ต้องดิ้นรนด้วยตนเอง เช้าก็ตื่นขับเสียงจำเรียงใส สายก็ไซ้แต่งขนจนปลั่งเปล่ง เที่ยงก็ร้องเพลงรักอีกซักเพลง ค่ำวังเวงเบื่อหน่ายอยู่ในกรง ฉันอยากออกไปหาอิสรภาพ โฉบกำซาบเสรีอันสูงส่ง โผจับกิ่งพฤกษาตามป่าดง เช่นเผ่าพงศ์ฉันทำประจำมา ใจฉันฝันใฝ่ว่าจะคว้าเมฆ เอกเขนกบนถิ่นถวิลหา ด้วยสิทธิ์โดยชอบธรรมล้ำราคา ซึ่งชีวาฉันไม่ยอมให้ใคร จะแหกกรงไปหาท้องฟ้ากว้าง โบยบินข้ามทุ่งร้างเนินไศล เสรีแห่งชีวันอันอำไพ ยอมหรือ? ให้จำกัดแต่แค่ในกรง?
เปลวเพลิง 9 ต.ค. 2556 22:30 น. - ID 142066 
6573
1
0
6 ตุลาคม 2554 14:30 น. - comment id 1210585
.......... ไม่มีใครอยากเป็นนกน้อยในกรงทองหรอกคุณเปลวเพลิง ทุกคนล้วนอยากมีอิสระเสรีกันทั้งนั้น กลอนเพราะจ้ะ ...............
6 ตุลาคม 2554 17:59 น. - comment id 1210600
นกเป็นนกย่อมอยากผินบินอย่างนก ถึงจักปกป้องไว้ในกรงขัง นกก็คงทุกข์ใจอยู่ในรัง ให้เชื่อฟังนั้นยากลำบากเกิน ถ้าน้องนกคนนั้นนั่นอีกอย่าง อาจมีทางกล่อมได้ไม่ขัดขืน ขอเปลวเพลิงไตร่ตรองลองประเมิน อยากหยอกเอินนกไหนให้บอกมา
6 ตุลาคม 2554 21:28 น. - comment id 1210613
@คุณdin สวัสดีครับ ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมนะครับ ใช่แล้วครับทุกคนล้วนรักอิสระ สัตว์ก็เหมือนกัน จริงมั้ยครับ @คุณสุนทรวิทย์ อันนี้นกจริงๆนะขอรับ มิใช่น้องนกที่มิใช่นกแต่อย่างใดครับ อิอิ ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมชมครับ
5 พฤศจิกายน 2554 18:13 น. - comment id 1213960
อิสระคือสิ่งที่ทุกคนปรารถนา
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
