:เอ่ยปาก ฝากไว้:

ด้า

อันร้อยลิ้นเสกข์แต่งแห่งคำพูด
ลึกล้ำสุดหยั่งถึงเสน่หา
เอ่ยปากร่ำพร่ำไว้คล้ายสัญญา
ขอบอกว่ามิเคยเชื่อเจือด้วยกล
ด้วยแฝงเล่ห์เพทุบายเร่ขายรัก
เหมือนขายผักขายปลาในป่าฝน
คงไหลลื่นเลอะเทอะเปลอะคำคน
ด้วยจิตตนใคร่รู้คือผู้ใด
มิใช่เกรียดรึโกรธโทษนายหลอก
แต่อยากบอกความรู้สึกที่มีให้
ความรู้สึกที่เคยบอกมิหลอกใคร
ยังใส่ใจทุกข์สุขเสมอมา
คนรักกันไม่มีวันทำให้เจ็บ
ไม่แนมเหน็บคำพูดเที่ยวเสาะหา
คนรักกันไม่มีวันทำให้เสียน้ำตา
ที่กล่าวมาคือทั้งหมดที่นายทำ
                                    ตรีชฎา
++กานค์จ๋า ++นั่นซิไม่รุรักอาไร?
รักที่ให้มันเปลืองน้ำตา
อย่างที่เธอมีให้ฉัน  ยังเรียกว่ารักได้อีกหรือไร
                                       รักกานต์จ๋าที่สุดเลย
++พี่ก่องกิก++  พี่ละก้อว่าไปเด่วมีคน
เข้าใจผิด จาหาว่าด้าไม่เตือนนะคะ
จากน้องคนส้วยสวยครับ++ดาด้า
++มณีจันทร์ขา++  คุณประชุมน่ะน่ารักมั้ยคะ
จัทร์ถึงได้ติด  อิจฉาจัง  อิอิ   รักค่ะ
++ผู้หญิงมือสอง++ขอจับทั้งสองมือนะคะ
เจ็บตรงนั้น  เจ็บตรง  นี้      เจ็บดีค่ะ     
รักจ้า
++พระจันทร์แรมคะ++
ฝากใจไว้กับจันทร์วันลาลับ
ช่วยบอกกับคนมาหาว่าคิดถึง
ว่าเขานั้นหัวใจทำไมจึง
มิเคยซึ้งคนห่วงหาว่าเขารอ++
black  moon   สวัสดีจ้า