ครั้งเป็นเด็กอ่อนแอขี้แยนัก ถูกเพื่อนผลักล้อเล่นเป็นไฉน เสียน้ำตาต่างน้ำแสนช้ำใจ จึงจำไว้จำงดด้วยอดทน ผ่านมานานเข้มแข็งแกร่งจิตกล้า บ่อน้ำตาเหือดหายมลายผล ลูกผู้ชายควรตรึกเพื่อฝึกตน มิให้หม่นร้องไห้แม้นภัยมี จนมาพบขวัญตาอุราเพริศ ความหวังเกิดขอเพียงน้องเคียงพี่ ต่างเราหมายสมัครมั่นไม่ทันปี หนอคนดีแปรพักตร์เกินหักใจ ไปควงคู่คนอื่นหยิบยื่นช้ำ อกระกำน้ำตาถึงคราไหล ที่ผ่านมาหลายศกสะทกใจ ยังมิได้โศกศัลย์เท่าวันนี้ เกือบจะลืมภาพเก่ายามเศร้าสร้อย เด็กตัวน้อยสะอื้นไห้ไร้ศักดิ์ศรี ต้องร้องไห้อีกหนเพราะคนดี มาลวงพี่ให้ช้ำระกำทรวง เกินจะเก็บกดไว้ที่ใจแล้ว อุราแผ่วน้ำตาบ่าเป็นห้วง สะอื้นไห้รับผลจากคนลวง คล้ายดั่งห้วงรักมาถึงคราพัง นี่แหละหนาชายชาญแม้หาญห้าว ยามเมื่อร้าวน้ำตารินเพราะสิ้นหวัง อันผู้ชายร้องไห้..แม้นไม่ดัง แต่เบื้องหลังเจ็บลึกผนึกรอย.
2 สิงหาคม 2551 13:07 น. - comment id 880574
ช่างบังเอิญอะไรเช่นนี้ นอกจากกลอนจะติดกันแล้ว ยังใช้ศิลปินเพลงคนเดียวกันอีก
เด่วมาใหม่แบบซึ้งๆ
2 สิงหาคม 2551 14:34 น. - comment id 880595
น้ำตาผู้ชายไหลรินร่วง เจือบ่วงรักร้าวเฝ้าห่วงหา พอเจอรักใหม่ไร้น้ำตา ชีวารื่นรมย์สมฤทัย
2 สิงหาคม 2551 14:47 น. - comment id 880599
เป็นผู้ชายแล้วไยจึงร้องไห้ เป็นผู้ใหญ่หรือเด็กที่เล็กอยู่ ถ้าโตแล้วร้องไห้คงอายน่าดู เพราะไม่ใช่คุณหนูตัวน้อยน้อยเอย
2 สิงหาคม 2551 15:06 น. - comment id 880610
อืมคะเคยเห็ฯคะผู้ชายร้องไห้ สงสารนะคะ..เพิ่งรู้ว่าผู้ชายก็ร้องไห้เป็น
2 สิงหาคม 2551 15:48 น. - comment id 880620
ตอนเป็นเด็กๆร้องไห้น้ำตาไหลออกข้างนอก โตขึ้นน้ำตาก็ไหลแต่กลับตกข้างในจ้า รักเสมอ
แก้วประเสริฐ.
2 สิงหาคม 2551 17:39 น. - comment id 880648
โศกเศร้าไปทำไม เลิกเศร้าใจดีไหมหนอ ตักรักหักใจรอ อย่ามัวท้อรอระทมปกติไม่ค่อยเห็นน้ำตาหนุ่ม ๆ เลยเขียนกลอนปลอบไม่ถูกเลย เอาน่า ถือว่างานนี้ร้องไห้เป็นเพื่อนคุณจาพนมแล้วกันเนาะ
2 สิงหาคม 2551 19:58 น. - comment id 880666
ร้องไปเถิดค่อยทำใจให้ลืมเขา แล้วลืมศร้าร้าวรวดปวดใจหมอง เริ่มใหม่ก้าวไปใจลำพอง แม้อาจต้องเจ็บบ้างในบางครา กาลเวลาจะเยียวยาความร้าวรวด ความเจ็บปวดคงคลายมลายหนา ลืมทุกสิ่งแม้ภาพที่ติดตา จงกลับมาดูแลใจให้ชื่นบาน
2 สิงหาคม 2551 23:23 น. - comment id 880701
ขึ้นชื่อว่าน้ำตา หลั่งไหลมาก็โศกเศร้า เป็นหญิงหรือชายเล่า ก็เจ็บเท่าเท่าเหมือนกัน ทุกหยาดที่รินไหล หลั่งจากใจยามใครผัน เปลี่ยนแปลงรักทุกวัน ลืมความฝันหันจากไกล น้ำตาอาจตกใน ซุกซ่อนไว้ฤาไฉน ปล่อยมันให้รินไหล อย่าเก็บให้ใจร้าวราน หลั่งมาหากเจ้าเศร้า เจ้ามีเราปลอบสมาน แผลเจ้าอย่าเจ็บนาน อย่าลืมหวานเจ้าเคยมี อกแกร่งลูกผู้ชาย ถึงเจ็บไม่ไร้ศักดิ์ศรี น้ำตาหลั่งบางที รอใจที่เข้มแข็งคืน ยืนหยัดได้อีกครั้ง ลุกล้มดังยังสู้ฝืน ซ่อนเจ็บเก็บกล้ำกลืน ถึงสะอื้นก็ยืนไหว... มาตามสัญญา...
2 สิงหาคม 2551 04:19 น. - comment id 881867
มาช่วยซับน้ำตาค่ะ โอ๋ คนดีอย่าร้องไห้ ใครหนอช่างใจร้าย แหม รู้น่า แค่เป็นกลอน
2 สิงหาคม 2551 07:03 น. - comment id 881882
น้องอรุณ.... หายไปตั้งเป็นเดือน พอกลับมาก็เศร้ามาเชียวนะ คนรักเก่าเขาทิ้งไปใจอาจช้ำ แต่ต้องจำทำใจให้ลืมเขา ยิ่งฝังจำยิ่งช้ำมากยากบรรเทา หากยังมีภาพเงาเขาค้างคา.....
2 สิงหาคม 2551 07:06 น. - comment id 881883
ลูกผูชายเคยร้องไห้ ครั้งสุดท้ายแม่หย่านมป้อน ตั้งแต่นั้นเลยมาไม่เคยอ้อน มาร้องอีกตอนเมื่อเธอทิ้งไป .......อารมณ์คงประมาณนี้นะครับ.. จินตนาการ.....หรือจริงจังครับ
2 สิงหาคม 2551 07:36 น. - comment id 881888
วีรบุรุษผู้หาญกล้า หลั่งน้ำตาเพราะความรัก ชายชาญพานประจักษ์ ดั่งมีดปักขั้วหัวใจ แต่นี้ไม่มีแล้ว โอ้ดวงแก้วต้องลาไกล ร่ำลาโดยอาลัย ยื่นร้องไห้ใต้แสงดาว"ผู้กล้ายากผ่านด่านหญิงงาม" สบายดีนะครับ เรืองสามก็ก ที่จะแต่งร่วมกัน ผมคงต้องขอเวลา อาจนานหน่อย ช่วงนี้ ยุ่งๆ คาดว่า ยุ่งอีกนานพอสมควร ยังเลือกไม่ ถูกด้วย ว่าจะเขียนยุทธการที่กัวเต๋อหรือเริ่มที่ 10 ขันที แต่ใจชอบอย่างแรกครับ กลอนผู้ชายร้องไห้ เขียนได้อารมณ์ดี มาก ขอชื่นชมครับ
2 สิงหาคม 2551 07:37 น. - comment id 881889
ลูกผู้ชาย ก้อมีหัวใจ แล้วใย จะไม่เคยเสียน้ำตา..อิอิอิ ...แวะมาเป็นกำลังใจให้นะครับ..
2 สิงหาคม 2551 08:02 น. - comment id 881897
มาแอบดูผู้ชายร้องให้ โอ๋ๆ เงียบนะ
2 สิงหาคม 2551 08:57 น. - comment id 881910
สวัสดีค่ะ พี่อรุณสุข พี่อรุณร้องให้ทำไมค่ะ เดี๋ยวก็ผ่านวันผ่านคืนแล้วค่ะ เข้มแข็งนะค่ะ บัวต้องมาเปิดเพลงใครว่าผู้ชายเสียใจไม่เป็นฟังเลยนะค่ะเนี่ย อิ อิ อิ สุขทุกวันนะค่ะ
2 สิงหาคม 2551 09:59 น. - comment id 881919
สวัสดีค่ะ.... ไม่เคยเห็นผู้ชายร้องไห้แต่ก็รู้ว่าความรู้สึกบางอย่าง ก็คงจะไม่ต่างจากผู้หญิงสักเท่าไหร่มั้งค่ะ เพียงแต่ ผู้หญิงเขาจะแสดงออกมากกว่าก็เท่านั้นเอง เรื่องของความรักไม่มีใครรู้หรอกค่ะว่าฝ่ายไหนจะเสียใจ มากกว่ากันเพราะมันไม่มีตัววัด มันมีแต่ใจสองใจค่ะที่วัดกันเอง.....ช่วงนี้บรรยากาศก็เศร้าพอแล้วนะค่ะ อย่าเศร้าต่อเลยค่ะเดี๋ยวช้ำหนักน้า.... รักษาสุขภาพด้วยนะค่ะ...
3 สิงหาคม 2551 15:46 น. - comment id 882064
พี่ช่อฯ หวัดดีครับ.พี่ช่อ.. ถ้าหากว่า..ร้องไห้ฟูมฟายเพราะถูกใครทิ้ง แล้วจะแวะมาให้พี่ช่อช่วยซับน้ำตาให้คนแรก เลยครับ..
พี่ช่อสบายดีนะครับ...
3 สิงหาคม 2551 15:52 น. - comment id 882068
พี่แจ็ก.. หวังให้ลืมกลับจำเรื่องช้ำรัก แต่ยิ่งหนักนะพี่ยาน้ำตาไหล อยากจะจบลบลาระอาใจ แต่ทำไมยังหนาวอกร้าวราน ช่วงนี้เขียนกลอนอื่นๆ..ไม่ได้เลยครับ.. พยายามจะเขียนเรื่อง..มงคลสามสิบแปด ให้จบก่อนออกพรรษา..ไม่ทราบจะเขียน ได้รึเปล่า...ช่วงนี้ไม่ค่อยได้เข้ามาต่อกลอน กันเลย..ถ้าพี่เปิดบ้านเมื่อไร..ไม่พลาดแน่ ครับเที่ยวหน้า..
3 สิงหาคม 2551 15:58 น. - comment id 882070
คุณอินสวน พอดีได้ฟังเพลงนี้..รู้สึกว่าจะดังช่วงยังเรียน อยู่นะครับ..ความที่ชอบศิลปินคนนี้..ก็เลย นำมาเขียน..นะครับ..แต่อย่างน้อยที่ผ่านมา ก็พอมีประสบการณ์บ้าง..ครับเรื่องร้องไห้.. ทำนองนี้..โดยเฉพาะสมัยเมื่อยังเป็นด็กๆ ที่ความคิดความอ่านยังน้อย..อยู่..น่ะครับ คุณอินสวนคงสบายดีนะครับ.,,ขอบคุณที่ มาเยี่ยมเยียนครับ..
3 สิงหาคม 2551 16:12 น. - comment id 882071
คุณไร้อันดับ ชายชาญผู้หาญกล้า ยังสิ้นท่าเรื่องรักใคร่ ทบท่าวร้าวข้างใน ก็รินไหลหนอน้ำตา จิตนายกายคือบ่าว แม้กายกร้าวจิตอ่อนหนา ยังลดหมดแรงรา เมื่อโศกาได้อาดูร. ก็คงเช่นลิโป้..กับนางเตียวเสี้ยนฉะนั้นครับ จริงๆ..ถ้าจะเขียนเรื่องสามก๊กผมคงต้อง ไปทวนซักนิดแล้วถ้าเลือกระหว่างสองตอน ที่คุณไร้อันดับเลือกมา..ยุทธการที่กัวต๋อ น่าสนใจกว่าครับ...ชอบตอนนี้เช่นกันแสดง ถึงสติปัญญาความสามารถทางพิชัยสงคราม ของโจโฉ..และเหล่าบรรดาที่ปรึกษา..ที่ สามารถเอาน้อยชนะมากได้..หวังว่าคุณ ไร้อันดับจะได้มีเวลาเขียนนะครับ.. ดีใจที่แวะมาทักทายครับ..
3 สิงหาคม 2551 16:16 น. - comment id 882075
คุณกิ่งโศก เห็นด้วยอย่างยิ่งครับ..บางครั้งการร้องไห้ นี่ก็ทำให้อารมณ์แจ่มใสขึ้น..ถึงแม้ว่าทุกข์ จะยังมีอยู่ก็ตาม.. ขอบคุณสำหรับมิตรจิตมิตรใจที่มอบให้ ครับ...
3 สิงหาคม 2551 16:21 น. - comment id 882077
คุณนิลวรรณ... สงสัยจะร้องไม่ออกก็ตอนมีสาวๆ..มาแอบดู นี่และครับ..อิอิ..ถ้าเพื่อนๆมาเยี่ยมเยียน มากๆขนาดนี้เห็นจะอบอุ่นจนร้องไห้ดีใจ.. มากกว่านะครับ... ขอบคุณที่มาเยี่ยมครับผม..
3 สิงหาคม 2551 16:25 น. - comment id 882080
น้องบัว.. อิอิ..น่ะเห็นจะเข้ากันกะเพลงนี้ดีครับ.. บางครั้งการร้องไห้นี่ไม่ใช่จะมีแต่โทษ อย่างเดียวครับ..อย่างน้อยก็ได้ระบาย คาวมอัดอั้นตันใจออกได้บ้าง..ที่สำคัญ.. นำตาจะช่วยล้างทำความสะอาดตางไปในตัว อิอิ..ชักมั่วและ... ขอบคุณและดีใจอย่างยิ่งที่มาเยี่ยมเยียน กันอีกหนแล้ว..ครับ.. รักษาสุขภาพนะครับ..
3 สิงหาคม 2551 16:32 น. - comment id 882082
คุณไวท์ลิลลี่/คุณรี ถือเป็นข้อแนะนำทีดีอย่ายิ่งครับ..สำหรับ คนที่อยู่ในภาวะท้อถอย..สุดท้ายคนที่รู้ว่า จะทำอย่างไรกับปัญหานี้ก็คือตัวเราเองนั่น และครับ.. ขอบคุณนะครับ..สำหรับกำลังใจที่ให้กับ ทุกๆคนที่ท้อถอยหรือประสบปัญหาดังกล่าว คิดว่าจะหายเศร้าก็ตรงที่คุณรีมาฝากข้อ ความนี้ไว้ให้นี่และครับ..
3 สิงหาคม 2551 16:43 น. - comment id 882085
ครูพิม.. ท้อถอยรอยลายังตราจิต ครุ่นคิดเท่าไหร่ก็ไม่จบ กำลังใจหนุนนำทำให้พบ ทางลบรอยหมางระหว่างรัก รอวันเวลาถึงคราห่าง รอยแผลงคงจางร้างสลัก ปล่อยวางทุกข์โศกวิโยคพัก ถือหลักอนิจจัง.ที่ยั่งยืน.. ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมและกลอนที่นำมา แจมครับ.ครูพิม....
3 สิงหาคม 2551 16:45 น. - comment id 882087
คุณยา..รอบแรก.. น่ะก็สมเป็นเพื่อนกันละครับ..เรียกมาโดย มิได้นัดหมาย..แบบก๊วนวิสกี้..ฉะนั้น
4 สิงหาคม 2551 08:13 น. - comment id 882089
จะฝังกลบลบหมองที่ครองช้ำ ปวงระกำหใดใดให้สาบสูญ เสียไปแล้วน้ำตาแทนอาดูร จะเพิ่มพูนความหวังกำลังใจ จะเข้มแข็งแกร่งกล้าไม่ล้าแล้ว แม้นสิ้นแววคืนรักมิฝักใฝ่ จะขออยู่ลำพังมิหวังใด เริ่มต้นใหม่ลบล้างลืมบางคน. หวัดดีครับ..คุณชาวนา..ชื่อได้ความหมายดี ครับ..ขอบคุณสำกรับบทกลอนที่นำมาแจม ทั้งสองบทครับ.กะทัดรัด.ได้ใจความยิ่ง ยินดีที่ได้พบ..นะครับ..
3 สิงหาคม 2551 16:50 น. - comment id 882096
อาจารย์วัชรกานท์ น้อยนักรักหวานสมานมั่น ขัดกันมีบ้างต่างวิถี แต่หากรักลวงลา..ไม่ปราณี คงถึงที่..น้ำตาร่วงเพราะบ่วงใจ. ขอบคุณท่านอาจารย์ที่แวะมาทักทายครับ..
3 สิงหาคม 2551 16:52 น. - comment id 882097
คุณพิม.. ถ้ารู้อย่างนี้คุณพิมอย่าทำให้ใครร้องไห้นะ.. ..สัญญา.มาก่อน..ครับ..อิอิ
3 สิงหาคม 2551 16:59 น. - comment id 882098
คุณฝนฯ อิอิ..นำกลอนมาแจมน่ารักทีเดียว.. เป็นผู้ชายมีรัก ลา ป็นอาจิณ ใช่ถวิลวาดหวังซักครั้งครา แต่รักร้าวหนาวใจทำให้เจ็บ รักอักเสบร้างรวดให้ปวดปร่า ร่วงหลั่งรินรดช้ำหนอน้ำตา ยังคงค่า..แทนระทมมานมนาน อิอิ.ดีใจที่มาแอ่ว..บ้านอรุณเน่อ..
3 สิงหาคม 2551 17:10 น. - comment id 882099
คุณลุงแก้ว คงอยู่ในภาวะกลืนไม่เข้าคายไม่ออกมั้งครับ. แบบนั้น.. อิอิ..ขอคุณที่มาเยี่ยมให้กำลังใจครับ.. คุณลุงแกล้ว รักษาสุขภนะครัย
3 สิงหาคม 2551 17:19 น. - comment id 882100
คุณผู้หญิงไร้เงา เกินกักสลักไว้ ร้าวทรวงในเก็บไม่อยู่ น้ำตาจึงร่วงพรู เมื่อพธูต้องร้างไกล อิอิ..คุณจา.กะ อรุณเห็นจะหัวอกเดียวกัน แล้ว..แต่อรุณเห็นจะกลับไปเลี้ยงแมวครับ.. เพราะยังไม่เคยเลี้ยงช้าง..อ้ะ... ดีใจที่ได้พบอีกครั้งครับ..
3 สิงหาคม 2551 19:14 น. - comment id 882114
สวัสดีค่ะคุงอารุงสุกน้องเอแวะมาบอกว่า ปล่อยให้มันออกมาเต็มที่เลยพี่ แล้วเราก็จะโล่งสบาย อย่างไม่เคยเป็นมาก่อน...เคยมาแร้วววว
นี่ๆ...ผู้ชายร้องไห้น่ะ ก็แสดงว่าผู้ชายไม่ได้เป็นคนแข็งกระด้างมากเกินไป ดีแล้วค่ะ...สู้ๆต่อไปพี่ ร้องแล้ว มีพลังเดินเด้อสิบอกไห่
4 สิงหาคม 2551 09:38 น. - comment id 882243
คนทั้งโลกร้องเพลงชาติแห่งความเศร้า บรรยายความปวดร้าวเป็นหนึ่งภาษา ในวันที่โลกร้าย ที่พึ่งสุดท้ายคือน้ำตา ผู้ชายไม่ใช่สัตว์ป่า รู้จักคำว่า ผิดหวัง เสียใจ ถ้าไม่ไหวจริงๆ ผู้ชายก็คงต้องร้องไห้แหละครับ คุณอรุณสุข เพราะผู้ชายก็เป็นคน เดินดิน กินข้าว มีหัวใจ แต่วิสกี้ไม่ได้ร้องไห้มานานแล้วนะครับ ถ้าได้ร้องไห้คงจะโล่งมากๆ เก็บแต่ความรู้สึก ด้วยเหตุผลที่ว่า ผู้ชายร้องไห้แล้วไม่หล่อ อิอิ กลอนเพราะดีมีความหมายครับ ปล.คำนำจาก หนังสือกลอน "ใครว่าผู้ชายร้องไห้ไม่เป็น" - วิสกี้ เลอ ฟองเบียร์ เพิ่งวางแผงครับ ถ้าคอเดียวกัน แวะไปอ่านเล่นด้วยนะครับ
4 สิงหาคม 2551 15:52 น. - comment id 882349
โอ๋ๆ คุณอรุณ อย่าร้องน้า ผู้ชายร้องไห้ ไม่เชื่อเลยจริงๆนะคะ
6 สิงหาคม 2551 16:31 น. - comment id 883191
โอ๋ๆอย่าร้อง แวะมาปลอบนะ เห็นนั่งร้องไห้ ปล่อยให้เวลามันช่วยขับไล่ความลวงนะ เอ้ายังไม่ยอมเงียบอีกเดี๋ยวตาบวมนะ อิอิ บทกลอนเคล้าน้ำตา แต่ก็ไพเราะนะ
6 สิงหาคม 2551 18:35 น. - comment id 883231
คุณเอ ขอรับ..คุณเอ..ร้อไห้แล้วก็อาจจะโปร่งโล่งสบายขึ้น..ก็คงเหมือนฟ้าหลังฝนมั้ง..ครับ ชายหญิง.เท่าเทียมกัน..ร้องไห้ได้ทุกคน..ล่ะ ฮับซาบ..ควมหวังดี..แล้วเด้อ..อิอิ
6 สิงหาคม 2551 18:47 น. - comment id 883237
คุณยาฯ ใช่แล้วชายเท่าหญิง ในความจริงมีโศกเศร้า น้ำตาช่วยแบ่งเบา มารับเอาความระทม หมองหม่นสักเพียงไหน ท้อเท่าใดทั้งขื่นขม ร้องไห้เมื่อใจตรม ความเศร้าซมระบายไป อิอิ..น้ำตาบางครั้งช่วยชะล้างความ ทุกข์ที่ทับถมมานานออกไปได้โดย เฉพาะถ้ากักเก็บไว้นาน..การระเบิด บ่อน้ำตาก้อาจทำให้ตะกอนแห่งทุกข์ ทั้งหลายไหลบ่าออกมา.ทำให้ความขุ่น เพราะตะกอนนั้นๆ.งหือดหายไป..
6 สิงหาคม 2551 18:50 น. - comment id 883241
คุณวิสกี้.. งดงามครับสำหรับกลอนที่นำมาลง..แจม อรุณไม่พลาดแน่ครับสำหรับ..หนังสือ ใครว่าผู้ชายร้องไห้ไม่เป็น.. อิอิ..สำหรับการร้องไห้นั้นคิดว่าเป็นธรรมชาติ ของทุกคน..เพียงแต่ผู้หญิงแสดงออกได้ดีกว่า เท่านั้น..ในเรื่อง..ดีใจต..เสียใจ..เศร้าใจน่ะครับ ครับ... ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมครับ..
6 สิงหาคม 2551 18:54 น. - comment id 883243
หวัดดีครับ..คุณเพียง.. ร้องไห้สำหรับผู้ชาย..ก้ไม่ใช่อะไรที่ห่างกัน นะครับ..บางคนร้องไห้เพราะดีใจ..บางคนร้ ร้องไห้เพราะเสียใจ นานาจิตตัง...
6 สิงหาคม 2551 19:08 น. - comment id 883251
ความสุขความทุกข์ก็หมุนเวียนสลับ กันไปละครับ..บางครั้งอยู่ที่ใจว่าจะผ่านช่วง เวลาที่ทุกข์ไปได้มั้ย..น้ำตาก็ช่วยปลุกปลอบ ความรู้สึกให้ดีขึ้นได้..ครับ
6 สิงหาคม 2551 19:09 น. - comment id 883253
ขอบคุณที่มาเยี่ยมเยียนครับ..คุณแจ้น