เพราะคืนเหงาเงาจันทร์นั่นหม่นหมอง
ดาวขุ่นข้องมองเมินพรากจากฟ้ากว้าง
คนอ่อนไหวใจหวิวหวิวลิ่วลอยคว้าง
ขวัญใกล้ลางเลื่อนลอยด้วยน้อยใจ
ทั้งที่ใจปลอบว่าอย่าท้อแท้
หยุดรังแกเกี่ยวขวัญจนหวั่นไหว
หยุดไหวหวาดวาดระแวงแคลงเรื่อยไป
หยุดสงสัยสับสนปนลังเล
ยิ่งคืนเหงาข้างแรมดาวแต้มฟ้า
ต่อมน้ำตาแตกตื่นคลื่นเสน่ห์
พรั่งพรูไหลไม่ขาดสายยากถ่ายเท
ขวัญร่อนเร่รานร้าวหนาวมิคลาย
ยินเธอปลอบปลุกใจอย่าได้ท้อ
เหมือนเกี่ยวก่อกอปรขวัญไว้ไม่แหนงหน่าย
ใจสงบจบวางแนบข้างกาย
บ่งความหมายให้ใจสู้รู้อดทน
ขอบคุณนะขอบคุณคุณคนหนึ่ง
เป็นผู้ซึ่งปัดเหงาจางร้างหมองหม่น
จึงมอบยิ้มพิมพ์ใจให้ทุกคน
แทนกุศลสายใจโยงใยกัน
2 เมษายน 2552 22:00 น. - comment id 969849
ยามเธอเหงาเปล่าฤทัยอย่าได้ท้อ ฉันอีกหนอหนึ่งคนยังนั่งอยู่ข้าง จะร่วมเป็นเพื่อนร่วมเดินเพื่อนร่วมทาง เป็นอีกคนใจอ้างว้างเหมือนอย่างเธอ สวัสดีค่ะ คุณ Salukphin

3 เมษายน 2552 10:44 น. - comment id 969947
สวัสดีค่ะคนสวย.. มาเป็นกำลังใจให้ค่ะ.......

3 เมษายน 2552 11:33 น. - comment id 969967
สวัสดีค่ะแวะทักทายกันนะคะ จะได้เวลาพักอีกแล้วหล่ะ วันนี้ยังไม่ได้ทำงานเลยค่ะ ผ่านไปครึ่งวันแล้ว เฮ้อ

4 เมษายน 2552 10:22 น. - comment id 970304
อย่าน้อยใจเลยคับ สู้ๆ
