เคลื่อนไหวในห้วงแห่งชีวิต เขียนเรื่องราวถูกผิดเป็นร้อยเรื่อง ไม่ปราดเปรื่องยิ่งเขียนยิ่งขุ่นเคือง สารพัดเรื่องปัญหาแห่งชีวิต อดทนสู้ลมฝนทุกอย่างก้าว ผ่านกี่ร้อนหนาวเผาดวงจิต ฝ่าดงหนามแสงสีแห่งมวลมิตร ฝ่าจริตคนชังไม่หวังดี เพราะร้อยถ้อยคำไม่ล้ำลึก แต่มีสุขที่เขียนได้ทุกที่ สุข โศก เศร้า คละเคล้าบทกวี บางบทตอนมีจากชีวิตจริง คำบางคำหวานล้ำบรรเจิดจ้า คำบางคำปวดปร่าท้าทายยิ่ง บนโลกลวงนิยามความเป็นจริง เกิดจากความคิดหลายสิ่งวางไม่ลง บางบรรทัดใต้น้ำคำมีน้ำตา บางเวลาแค่เศษกระดาษเป็นผุยผง แต่ยังนั่งจมจ่องานอย่างมั่นคง วางไม่ลงหมั่นเพียรเขียนเนื้องาน ผ่านกี่ปีเคยถูกขว้างทิ้งตระกร้า แต่ยังบ้ายังนั่งหวังสืบสาน บทพิสูจน์เรื่องจริงเป็นตำนาน เพราะรักงานเขียนเรื่องเล่าที่กล่าวมา มองเก้าอี้ที่เปื้อนเหงื่ออันงามงด ผู้เขียนคงหมดโรยแรงอย่างอ่อนล้า พิงพนักเก้าอี้หลับหล่นปนน้ำตา ออกจากห้วงมายา...สู่สามัญ....
8 กรกฎาคม 2553 21:26 น. - comment id 1144223
ในห้วงชีวิตคิดได้หลายแบบ สู้นาเพื่อน
8 กรกฎาคม 2553 23:50 น. - comment id 1144271
9 กรกฎาคม 2553 07:51 น. - comment id 1144331
มันเป็นธรรมดาของชีวิตนะคะ
9 กรกฎาคม 2553 14:38 น. - comment id 1144503
เรื่องราวในชีวิตเขียนบันทึกได้ไม่หมดเลยค่ะ
11 กรกฎาคม 2553 00:36 น. - comment id 1144845
เอาดอกไม้มาฝากคร้าาบ
12 กรกฎาคม 2553 12:46 น. - comment id 1145063
lสวัสดีจ๊ะอ้อย ก็งานยุ่งๆน่ะดีมากแล้วเพื่อนสวัสดีคะคุณกู้ภัย ชอบรูปที่คุณลงให้จังคะ ขอบคุณนะคะ