หน้าส่วนตัว
ฝน...พร่ำหยดพร่างพรายสายฝน
กลั่นล้นจากเมฆเฉกเช่นเก่า
อึมครึมครึ้มฟ้ามาเป็นเงา
เมฆสีเทาเปลี่ยนเป็นฝนหล่นโปรยปราย
จะร้อยปีพันปีก็มีฝน
เมื่อร่วงหล่นจนหมดฟ้าก็ลาหาย
แล้วเกิดกลับรวมก้อนก่อนจะคลาย
กลับเป็นสายเป็นฝนหล่นลงมา
วัฏจักรจักเกิดเป็นวรจร
ไม่ผันผ่อนพักให้ใครเลยหนา
เหมือนชีวิตเวียนย่ำซ้ำซ้ำมา
ไม่เรียนรู้เวทนาก็ซ้ำไป
พร่ำเรียนเพียรรู้จนท่วมหัว
ก็ลากขาพาตัวไม่ถึงไหน
เพียงได้ชื่อว่าเรียนเขียนเขียนไป
หมุนหมุนตามสังคมไว้ในวงจร
ชีวิต...มีความหมายอะไรให้ชีวิต
ยังตามติดก้นกันเหมือนวันก่อน
กิน ขี้ ... (-----)ใคร แล้วไปนอน
ชีวิตสอนอะไร...ให้ชีวิต
ละอองน้ำ 31 ม.ค. 2546 20:51 น. - ID 28849 
1006
5
0
1 กุมภาพันธ์ 2546 16:15 น. - comment id 107164
แต่งได้น่าคิดค่ะ..ว่าแต่... หนังเรื่องอะไรคะ..แล้ว (-----) นี่..คืออะไรคะ .......................
1 กุมภาพันธ์ 2546 19:46 น. - comment id 107178
พอดีฉากในหนังฝนกำลังตกน่ะ ส่วน จุดจุดในวงเล็บ ลองไปถามเพื่อนๆที่เป็นผู้ชายดู มันเป็นคำคล้องจองน่ะ มาจาก กิน ขี้ .... นอน
1 กุมภาพันธ์ 2546 23:36 น. - comment id 107191
อันนี้ยอมเลย.. เขียนดีจริงๆ
3 กุมภาพันธ์ 2546 07:01 น. - comment id 107283
เขียนดีจังเลยฮับ อิอิ
17 กุมภาพันธ์ 2546 00:04 น. - comment id 109323
ชีวิตน่าจะมีมากกว่านี้นะ.... ลองค้นหาดูสิ.....อย่างน้อยก็คุณล่ะ....ที่น่าค้นหา...
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด