....เมื่อไรนะ..หัวใจ จะแกร่งกล้า ทนกับเวลา..ที่หม่นไหม้ กว่าน้ำตาจะเหือด..หายไป มีใคร..ห่วงหา..ฤาอาทร ....เมื่อไร..โลกจะเป็น...สีชมพู ความหดหู่..เป็นเพียงเงา..วันเก่าก่อน กว่าความเจ็บปวดจะคลายคลอน กว่าความร้าวรอน ..ไม่ย้อนคืน ...เมื่อไร...หัวใจจะแกร่งกล้า ทนกับความอ่อนล้าได้..ไม่ต้องฝืน เมื่อไรนะจึงจะพบ...จุดยืน ไม่ต้องมีวันและคืนที่ระทม ..~-~..
4 มีนาคม 2547 00:31 น. - comment id 224598
ความปวดร้าวอาวรณ์ร้อนหุ้มห่อจิต
กาลเวลาผลิความแกร่งกล้าเสมอ
ไม่ว่าเขาเราท่านและตัวของเธอ
ล้วนแต่เจอผ่านทุกข์สุดจะทน
ความอดทนทนเจ็บสุดจะถ่ายถอน
มันกรอกร่อนห้วงหทัยด้วยเราสน
ก่อกำเหนิดภาพลักษณ์สุดทานทน
ปล่อยให้กลกาลเวลานำพาชะล้างใจ.
แก้วประเสริฐ.
ซาบซึ้งจริงๆนะ อ่านแล้วสลดใจเหมือนฉันเปี๊ยบเลย

4 มีนาคม 2547 00:33 น. - comment id 224601
:ซอมพลอคะ มาอ่านและเห็นใจ ซอมพลออย่างมากนะคะ ขอให้หายไวๆนะคะ มีอะไรคุยกันได้ค่ะ ทิกิ

4 มีนาคม 2547 00:48 น. - comment id 224607
..สวัสดีค่ะ คุณแก้วประเสริฐ.. ..กาลเวลาสมานใจได้จริงหรือ.. คล้ายยุดยื้อ..หัวใจไว้ที่เก่า วนและเวียน.ความหลัง..ไว้ดังเงา... มีแต่เศร้า...เหงาช้ำ...และน้ำตา.. .~-~.

4 มีนาคม 2547 00:53 น. - comment id 224608
..สวัสดีค่ะ คุณทิกิ.... ..คงไม่มีอะไร.. ซาบซึ้งใจ...เท่านี้ ขอบคุณสำหรับความรู้สึกดีดี.. ที่มิตรไทยโพเอม.คนนี้.....มอบมา ..ขอบคุณอีกครั้งค่ะ... ..~-~..

4 มีนาคม 2547 00:55 น. - comment id 224615
วันเวลาและคืนผ่านไปในอดีต
ซึ้งอดีตที่ผ่านมาใจเฝ้าหวนหา
สุดชอกช้ำหยาดเลือดแลน้ำตา
โอ้เวลาเหตุไฉนใจเรามิสมปอง.
แก้วประเสริฐ.

4 มีนาคม 2547 01:01 น. - comment id 224616
...วันเวลาผ่านไป.ใจรันทด เหมือนเก็บกด...หัวใจไว้ที่เขา.. ทั้งๆ ที่รู้แน่...เป็นแค่เงา.. ก็ยังเฝ้า....รอรับ...เขากลับคืน. ..~-~..

4 มีนาคม 2547 01:09 น. - comment id 224618
อันเงารักนั้นว่าร้ายยิ่งกว่าเสือ
เพราะจุนเจือในส่วนลึกใจได้
ร่างกายอยู่แต่ชอกช้ำระกำใจ
ถ้าหากใครได้พบอกแตกตาย. ....อิอิ
แก้วประเสริฐ.

4 มีนาคม 2547 01:19 น. - comment id 224620
...ทั้งที่รู้..ว่าเขาเป็นเสือ... คอยขย้ำเนื้อ.....สาวๆ... แต่หัวใจเอ๋ย...คงถึงคราว... เลยต้องรวดร้าวเกินรำพัน... ..ช่างเถอะนะ.... แค่รู้สึกว่ารัก...จะผิดไหมนั่น ยอมผิด...อีกครั้ง..อีกสักวัน... ก็รู้สึก..ผูกพัน.....เกินห้ามหัวใจ ...ขอบคุณนะคะ ..ที่ทักทายกัน... ..ราตรีสวัสดิ์.....ฝันดีค่ะ ทุกๆ ท่าน.. ..~-~..

4 มีนาคม 2547 01:31 น. - comment id 224625
...คงสักวันมันคงเจาะจงได้ วันที่ใจเก่งกาจอย่างอาจหาญ ไม่มีท้อต่อใจและภัยพาล ไม่ต้องขานถามใจเมื่อไรกัน... ................สวัสดีครับ............

4 มีนาคม 2547 02:52 น. - comment id 224629
มาอ่านอีกรอบค่ะ ซอมพลอคะ.. ขอกุศลผลบุญที่ทิกิทำมาในความรัก และซื่อสัตย์ต่อคนที่เรารักและครอบครัว ตัวเองมากว่า 24 ปีนี้ให้ซอมพลอ มีความสุขสงบใจ พบแต่รักที่แท้จริงนะคะ

4 มีนาคม 2547 03:36 น. - comment id 224635
มาเป็นเพื่อนจ้ะ

4 มีนาคม 2547 04:09 น. - comment id 224645
ให้ความรู้สึกได้ลึกดีนะ เก่งจัง

4 มีนาคม 2547 07:08 น. - comment id 224661
..พี่พลอคะ.. ยิ้มกับเรนนะคะ...
บทกวีเศร้าจังเลยคะ..
..แบบเรน..แจมไม่ได้...
..คิดเขียนใหม่ก็.. ตั้งนาน..
..บทกวี ..เศร้า.หมดเงา.. ความหวาน..
เรน..คิดตั้งนาน ..
..ต่อไม่ได้..เอย...
..แบบ เรน..อยากปลอบพี่คนดี..
.เขียนบทกวี.. ยากเปรียบเปรย..
แบบ ..บท..เศร้า..ไม่คุ้นเคย..
..แค่อยากเอย..บอกพี่พลอ..ว่าเรน คิดถึงจัง..

4 มีนาคม 2547 11:25 น. - comment id 224740
เศร้าจังค่ะ

4 มีนาคม 2547 13:22 น. - comment id 224814
:) ...................................................... ;)

4 มีนาคม 2547 15:32 น. - comment id 224884
เมื่อคุณ มีความรัก เสลาสลักสวยใส งามใด เล่างามใด เที่ยบได้ งดงาม ความรัก

4 มีนาคม 2547 16:09 น. - comment id 224925
เขียนดี บาดอารมณ์จัง

4 มีนาคม 2547 19:59 น. - comment id 225064
เมื่อไหร่หัวใจจะแกร่งกล้า ไม่ต้องโหยหาหาตัวเขา เมื่อไหร่ที่ความทุกข์จะบางเบา เมื่อไหร่เราจะไม่เศร้าเหงาเดียวดาย *-*กลอนไพเราะมากๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ รักและคิดถึงคุณเสมอนะค่ะ*-*

4 มีนาคม 2547 21:20 น. - comment id 225142
สักวันหนึ่งความเจ็บปวดจะสอนให้เรารู้ว่า เราสามารถเข้มแข็งได้มากกว่าที่คิดว่าจะเข้มแข็งได้.. มาเป็นกำลังใจให้ครับ... เขียนได้โดนใจดีจัง เป็นคำถามที่...มีคำตอบครับ เชื่อซิ

4 มีนาคม 2547 22:07 น. - comment id 225174
มาเป็นกะลังใจให้ ซอมพลอคนสวยนะจ๊ะ อิอิ ^^

6 มีนาคม 2547 14:04 น. - comment id 225938
...สวัสดีค่ะ ทุกๆ ท่าน ..ขอบคุณมากๆ นะคะที่มาทักทายกันค่ะ ..ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะ ..~-~..
