ความเข้มแข็งฉาบทาไว้กายภายนอก
     แสดงออกเหมือนไม่แคร์แม้หวั่นไหว
     คำกระทบกระทั่งช่างปะไร
     ไม่เก็บมาใส่ใจให้ขุ่นเคือง
     
     บอกตัวเองคนเราต่างหลากความคิด
     ไปยึดติดทำไมในน้ำเสียง
     คำพูดจาแม้ไพเราะเหมาะสำเนียง
     แต่ความหมายนั้นเยี่ยงอื่นก็ขื่นใจ
  
     ที่รับฟังเฉยๆได้ไม่โต้ตอบ
     ไม่แม้แต่ยอมชี้แจงแถลงไข
     ใช่ว่าฉันรับคำนี้ที่กล่าวไป
     แต่รู้ว่าแก้ไม่ได้ในคำคน
     ดูภายนอกอาจเข้มแข็งแกร่งอย่างเห็น
     ถูกผิดเป็นอย่างไรไม่ปริปากบ่น
     แต่อย่ายุให้หมดความอดทน
     เดี๋ยวระเบิดออกมาหมดอย่าโทษกัน				
				
			 
							
						
						25 สิงหาคม 2547 13:51 น. - comment id 316529
dddddddddddd

 
							
						
						25 สิงหาคม 2547 14:53 น. - comment id 316561
ความอดทนทุกคนล้วนมีจำกัด อยู่ที่จะจัดการได้แค่ไหน เก็บไม่ได้ก็ปล่อยมันออกไป แต่อย่าเก็บมาใส่ใจก็แล้วกัน อดทนไม่ใหวก็ปล่อยวางบ้างนะครับ

 
							
						
						25 สิงหาคม 2547 16:54 น. - comment id 316599
อดทนเอาไว้น่า เด็วปล่อยพลังทำลายล้างออกมาทำลายโลกเราหมด อิอิ คิดถึงน่ะ เลยหยอกเล่น

 
							
						
						25 สิงหาคม 2547 16:58 น. - comment id 316602
อิงฟ้า....ขอบคุณค่ะ บางทีตะแหง่วอาจsensitive มากไปก็ได้..

 
							
						
						25 สิงหาคม 2547 17:01 น. - comment id 316603
ardin....ไม่ถึงขนาดนั้นหรอกน่า แค่อารมณ์ของผู้หญิงตัวเล็กๆคนนึง...คิดถึงตะแหง่วจริงป่ะคะ...อิอิ

 
							
						
						25 สิงหาคม 2547 17:42 น. - comment id 316624
..โถๆ..พี่ผึ้งผู้หน้าสงสาร..ใครกันน๊าใจร้ายกะพี่ผึ้งอย่างนี้ แง่มๆๆๆ แวะมาทักพร้อมกับความคิดถึงค่ะ - -

 
							
						
						25 สิงหาคม 2547 18:18 น. - comment id 316650
แก้วใส่น้ำคือบทสรุปของกลอน บทนี้ สวยโปร่งใส เต็มเปี่ยมด้วย น้ำใจ แต่ก็เปราะบางมากๆเลยนะ ๚ะ๛ size>

 
							
						
						25 สิงหาคม 2547 20:48 น. - comment id 316724
แหม หายหน้าหายตาไปนานนะจ๊ะ หรือว่าเรียนหนัก การเขียนกลอนก็น่าจะเป็นการผ่อนพักความเครียดลงได้บ้างเหมือนกัน (หรือจะเครียดมากก็ไม่รู้) ความอดทน ของฉัน นั้นจำกัด ให้อึดอัด มากวนจิต คิดรบเร้า อารมณ์ร้าย ลดลง คงบรรเทา อย่ามาเป่า ตวาดกัน สุดกลั้นทน แต่อาว่าความอดทนของผู้หญิงมีมากกว่าชายนะจ๊ะ

 
							
						
						26 สิงหาคม 2547 12:00 น. - comment id 316981
น้องฝัน....ขอบคุณจ้า....ม่ายมีใครใจร้ายกับพี่หรอก .. แต่พี่ใจร้ายกับตัวเองมั้ง... ..คิดถึงน้องฝันแต้ๆเจ้า... Robert....ช่างเปรียบเทียบจังค่ะ...แต่ว่าถ้าเป็นแก้ว ป่านนี้ก็คงแตกไปแล้วล่ะ... อาชัย....เรียนหนักค่ะ ผึ้งไม่ได้เข้ามาบ่อย อีกอย่างหนึ่ง(ความจริงสุดๆ)คือคิดกลอนไม่ออก แหะๆ

 
							
						
						26 สิงหาคม 2547 12:32 น. - comment id 316997
กลอนเพราะนะครับ มาชื่นชมช้าไปหน่อย

 
							
						
						26 สิงหาคม 2547 13:16 น. - comment id 317021
คุณพฤหัส ... ขอบคุณค่ะ ไม่ช้าหรอกค่ะ ตะแหง่วเพิ่งโพสเมื่อวานเอง..อิอิ

 
							
						
						6 กันยายน 2547 13:17 น. - comment id 325298
ถ้าเป็นรายนี้ละก็ช้าไปหน่อยจริง ๆ แต่ความคิดถึงไม่หย่อนกว่าคนอื่นเลยนะ

 
							
						
						7 กันยายน 2547 09:24 น. - comment id 325896
คุณฤกษ์....กลับมาแล้วเหรอคะ ถึงช้าไปแต่ก็ยังดีใจที่ม่ายลืมตะแหง่ว อิอิ...

