ยามค่ำคืนเหน็บหนาวเหงาหม่นเศร้า ดวงจันทร์เจ้าพราวแสงกลางเวหา ดารารายกระพริบระยิบตา ลมพัดพาผ่านเนื้อเหลือจะทน ด้วยคิดถึงปักใจใครคนนั้น สายสัมพันธ์ห่างหายให้สับสน วันเดือนผ่านผันไปใจมืดมน ใจหมองหม่นทนรอมานานเนา อยากจะขอให้เหมือนเดิมเริ่มต้นใหม่ ผูกดวงใจมั่นคงดั่งขุนเขา เพียงวันนี้พรุ่งนี้ยังมีเรา ดุจเป็นเงาของกันนิรันดร.
ไรไก่ 6 ม.ค. 2549 21:15 น. - ID 84905 
1380
3
0
7 มกราคม 2549 11:20 น. - comment id 551700
ไม่ต้องรักเท่าฟ้า แต่ขอให้รักเท่าเดิม ไม่ต้องมีเพิ่มเติม แต่รักไม่น้อยลงไป ไม่ต้องรักจนชั่วนิรันดร์ ตราบที่ฉันนั้นยังหายใจ ขอให้เหมือนเดิม... ขอให้เหมือนเดิม...
สวัสดีค่าพี่สาวคนเก่ง วันนี้หัวเราะยังเนี้ย อิอิ
8 มกราคม 2549 00:13 น. - comment id 551804
ไพเราะค่ะ
8 มกราคม 2549 06:24 น. - comment id 551844
หน้าส่วนตัว
สวัสดีค่ะพี่ไรไก่
น่าอิจฉาจังเลย
เหมียวสิไม่มีใครส่งให้เลย
น่าสงสานเปล่า....
สบายดีนะค่ะ
เหมียวแวะมาเยื่ยมค่ะ
8 มกราคม 2549 06:45 น. - comment id 551854
สวัสดีค่ะคุณไรไก่ .... สวัสดีค่ะเพื่อนสมาชิก .thaipoem.ทุกท่านค่ะแวะมาเยี่ยมชมงานกลอนค่ะ
8 มกราคม 2549 06:49 น. - comment id 551857
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด