ตัวฉันแอบอุ่นไออยู่ใต้ผ้าห่มอุ่น
หัวใจละมุ่น อยู่ในอกเองอุ่นยังหนาว
ฝนหรือนำตานะที่ร่วงพราว
ลดลงกลางใจให้เหน็บหนาวเยียบใจ
อกใดอุ่นพอฉันใจอุ่น
อกเธอคงละมุ่นหอมกรุ่นความอุ่นไหว
อกใดห่มรักให้หัวใจเหน็บหนาวจางหายไป ขอฝากหัวใจให้รักเธอห่มได้ไหมตลอดกาล
8 กันยายน 2547 07:04 น. - comment id 326708
สวัสดียามเช้าครับ เข้ามาอ่านเพื่อเป็นกำลังใจให้คนดี หากวันนี้ยังมีเธอ

8 กันยายน 2547 07:06 น. - comment id 326709
สวัสดียามเช้าครับ เข้ามาอ่านเพื่อเป็นกำลังใจให้คนดี หากวันนี้ยังมีเธอ

8 กันยายน 2547 08:26 น. - comment id 326719
อืม...หายหนาวแระ อบอุ่นดีค่ะ

8 กันยายน 2547 08:26 น. - comment id 326721
พริ้วหวานกินใจ....อบไออุ่นมากครับ งามมากทั้งภาษาและท่วงลีลา๚ะ๛ size>

8 กันยายน 2547 09:17 น. - comment id 326751
คิดถึง ผ้า ห่อม อุ่น ของ หนาว ลม พริ้ว จังค่ะ หวานค่ะ หวาน

8 กันยายน 2547 10:12 น. - comment id 326784
ใต้ผ้าห่ม มีร่าง คนคนหนึ่ง หลับทั้งซึ้ง ถึงใคร ไกลคนนั้น ไม่อยากตื่น ด้วยอิ่ม เหมือนใกล้กัน ยามหลับฝัน แสนหวาน สำราญใจ แวะมาเยี่ยมชมค่ะ กลอนเพราะมากนะคะ
