10 เมษายน 2549 16:42 น.

คิคิ....เพ้อรัก...หน้าร้อน....

ดาหลา & ปะการัง

ยามรักหวาน ปานน้ำผึ้ง ตรึงตราจิต 
เฝ้าหวลคิด ถึงความหลัง เราทั้งสอง
รักของเรา ฉันและเธอ หวังเคียงครอง 
รักสมปอง เคียงคู่อยู่ คู่เคียงกัน

แรกรักพบ สบตา รู้ว่าใช่ 
ทำหัวใจ หล่นหาย สู่ปลยฝัน
รักแรกแย้ม แก้มใส ทุกคืนวัน 
รู้ว่าฉัน นั้นมีเธอ เพ้อวิวาย

กาลเวลา นำพา เนินนานนัก 
ที่ประจักษ์ รักมอบให้ ไม่ผ่อนคลาย
คำหวานออด อ้อนฉัน มิเว้นวาย 
รักสลาย ต่อเมื่อ ตายจากกัน

รู้ว่ารัก มั่นใจนัก รักเสมอ 
รักละเมอ ทั้งยามตื่น หรือฝากฝัน
ระแวงรัก กลับกลาย สลายพลัน 
กลัวรักฉัน นั้นน้อยลง เพระหลงใคร

พร่ำบอกกัน บอกฉัน ว่ารักน้อง 
รักที่ปอง หวังครองคู่ เจ้ารู้ไหม
รักเพียงหนึ่ง ดวงแด จดจำไป 
ขอมอบไว้ ชาติภพนี้ ภพหน้าเอย..............

ดาหลา & ปะการัง
10 เมษา 49 




 ไม่มาน้าน นาน คอมเดี๊ยง สนิท  คิดถึง ทุกคนนะคะ  คุณพี่ดอกแก้ว  พี่ทิกิ  คุณชัย  คุณฤกษ์  น้องพุดสุดสวาท .....พี่หลิว หล่ะ อยู่ดี มีสุขกันไหมคะ .....				
30 ธันวาคม 2548 21:15 น.

ส่งความสุข 2549 จาก DaaLaa

ดาหลา & ปะการัง

ขอนำพร  อ่อนหวาน ผ่านอักษร    
เป็นคำกลอน  บอกให้รู้ ขอสุขขี
ขอสุขกาย  ไร้โรคา  ทุกชีวี  
ชาวที่นี่  โพเอ็มนี้ สุขศรีเทอญ

นานๆมา  ฝากความสุข ให้ ทุกๆๆคนค่ะ 


มีความสุขมากๆๆตลอดปีใหม่และตลอดไปนะคะ				
2 ธันวาคม 2548 08:50 น.

ละเมอ..........เห้อ

ดาหลา & ปะการัง

วันเวลาที่ผ่านไป ..........
จากวินาที เป็นนาที เป็นชั่วโมงและเป็นวัน...........

จากวันนั้น..........
วันที่ฉันไม่มีใคร .........
และวันนี้ฉันมีคุณ มานั่ง มานอน เล่นอยู่ ในหัวใจ

หัวใจเรา มันเป็นของเรา 2 คน ....
ความรู้สึกของของใจ คงไม่แตกตางกัน.....
ความสุขมันก็จะอยุ่กับเรา 2 คน นาน เท่านาน...........

ขอบคุณค่ะ ที่คุณเข้ามาในชีวิต และ ทำให้.......
รู้สึกอบอุ่น และไม่โดดเดี่ยวอีกแล้ว.............

ในวันนี้ .......
ชีวิตมีความหมาย.............
ชีวิตมีแต่ความสดใส................

ชีวิตนี้ อยู่อย่างเป็นสุข...........

รักคุณนะ ..........คะ

ไม่รู้ ความรู้สึกเราตรงกันไหม .........แค่ไหน

แต่ความรู้สึกนี้จะคงอยู่ นานและนาน

ขอแค่.........หัวใจ...........
ขอแค่.........คิดถึง..............
ขอแค่.......รักจริง.........

เท่านั้น พอแล้ว.......
สำหรับหัวใจดวงนี้................
และเส้นทางนี้จะมีเพียง " เรา " 

ที่จะเดินเกี่ยวก้อย กันไป ......
จนสุดทาง..........ของชีวิตเรา


ดาหลา & ปะการัง
๒ ธันวาคม ๒๕๔๘

http://music.kapook.com/newmusicstation/play.php?id=3611 

เธอจะรู้บ้างไหม คืนนี้จันทร์ ดูเศร้าเหลือเกิน
เธอมองอยู่เหมือนกัน เหมือนฉันหรือเปล่า
คนที่ฉันห่วงใย เค้าสบายดีกันหรือเปล่า
เหนื่อยเท่าไหร่ ก็รู้เธอรอฉันอยู่

* เมืองหลวงเมืองสิวิไล ผู้คนมากมายทุกที่
แต่เหมือนฉันตัวคนเดียว ไม่รู้ทำไหม
ไม่เหมือนคนที่บ้านเรา หัวใจผูกพันชิดใกล้
ทำได้เพียงส่งใจ ไปเท่านั้นเอง

** ก็มันคิดถึง คิดถึง คิดถึง คิดถึง ใจจะขาด
คิดถึงคนที่เราต้องจากมาไกล
แต่จะเหงาเดียวดายท้อแท้เพียงใด บอกใจต้องสู้ไป
หนึ่งจุดหมายต้องทำให้ได้ เพื่อคนที่คิดถึง				
29 พฤศจิกายน 2548 22:54 น.

รักและผูกพันสัญญานั้น

ดาหลา & ปะการัง

จำได้ว่า...............
เคยได้ยินเสมอว่า................
ความรักทำให้เจ็บปวด.................

สงสัยเหมือนกัน..............
ความรักมาจากไหน................
ความรักเกิดขึ้นได้อย่างไร................

แล้วหน้าตาความรักมันเป็นอย่างไร.............

แล้ว  เก่งกาจ อาจหาญ.............
ทำร้ายหัวใจคนได้ด้วยหรือ...............

ในความรู้สึกของฉัน..............
ฉันก็ไม่รุ้ว่าความรักหน้าตาเป็นอย่างไร
รู้แต่ว่า มันเป็น.........ความรู้สึก ...นะ
มันเป็นนามธรรม...........ที่คนเราไขว่คว้า  ตามหา
กันบางคนใช้เวลาชั่วชีวิต.............
บางคนเจอง่าย.............ง่ายซะแยกไม่ออกว่า

นั่น.............รักหรือ.............แค่หลงไปเท่านั้นเอง

คำว่ารักและหลง ไม่น่าจะต่างกัน...............
มันน่าจะเหมือนกัน...........
ตรงที่เป็นความรู้สึกรักและหลงใหล...........

แล้วคิดถึงหล่ะ.............
มาจากไหน................
มาจากความผูกพัน..........เค้าตอบฉัน

ความผูกพัน มาจาก  การที่เราได้พบได้เจอได้คุยได้.....สาระพัด
เป็นสิ่งที่ ....คน สองคน....
กระทำร่วมกัน................หรือ.............

เสียงหนึ่งที่บอกฉัน....กระซิบในหัวใจ...........

" ผมรักคุณ...........วันหนึ่งเราจะยืนเคียงข้างกัน..............
เราจะเดินไปด้วยกัน...............
เราจะ มองฟ้าและดวงดาวเดียวกัน................

ดวงจันทราที่ส่องแสง................ที่ปลายฟ้า.............
จวบชีวาจะหาไม่............."

และ....ในวันนี้ ฉันให้คำตอบกับใจของฉันเองได้เลยว่า...........

รักคุณ......แค่ไหน......
อยู่ได้ไหม  แม้มีคุณเพียงเงา............

ฉันอยู่ได้................

และ......ฉันจะรอคุณค่ะ.............

ดาหลา &  ปะการัง
๒๙ พฤศจิกายน ๒๕๔๘				
28 พฤศจิกายน 2548 22:14 น.

......พ่อจ๋า........พ่อ.หนูรักพ่อจ๊ะ

ดาหลา & ปะการัง

มองใคร ๆ ..........ในวันนี้.........

เขามี........

มีพ่อจ๋าให้กอด........
มีพ่อจ๋าให้ออดอ้อน.............
มีพ่อจ๋าให้ซบยามอ่อนล้า..............
มีพ่อจ๋าคอยปลอบยามที่หนูว้าวุ่น.............
มีพ่อจ๋าคอยประคองยามที่หนูจะล้ม...............

อดที่จะอิจฉาไม่ได้.........เสียจริง ๆ 
แต่ แค่รู้สึกแค่นั้นหล่ะจ๊ะ...........

แม้ในวันนี้.....จะขาดกายของพ่อจ๋า ......
แต่มิได้หมายว่า  จะขาดใจของพ่อจ๋า.............. 

พ่อจ๋าอยู่ในหัวใจของฉันเสมอ
จะเขียนถึงพ่อ กี่ถ้อยกี่คำ  นับไม่ถ้วน.............

รักและรักเสมอ แม้ ห่างกันสุดล้าฟ้า......

หนูมีพ่อจ๋าอยู่ในหัวใจ...........เสมอค่ะ 

เอื้อนเอ่ย วาจา  ถึงพ่อจ๋า..........คราใด..........

น้ำตาไหลไม่ขาดสาย.............
พ่อจ๋าพ่อ อยู่ไหน...........นะ
พ่อจ๋าพ่อกลับมาหาหนูที............ซิจ๊ะ

พ่อขา หนูรักพ่อที่สุด...............

อยากตะโกนบอกไปที่สุดฟ้านั้นเหลือ เกิน..........

พ่อจ๋า  หนูรักพ่อจ๊ะ

ดาหลา&ปะการัง
				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟดาหลา & ปะการัง
Lovings  ดาหลา & ปะการัง เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟดาหลา & ปะการัง
Lovings  ดาหลา & ปะการัง เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟดาหลา & ปะการัง
Lovings  ดาหลา & ปะการัง เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงดาหลา & ปะการัง