@ รุ่งอรุณแลงามสว่างฟ้า
ทะเลครามสวยงามสะอาดใส
หาดทรายขาวแลละลิ่วเลิศวิไล
เสียงคลื่นไซร้ซัดฝั่งสาดกระเซ็น
@ ยามเช้าอาทิตย์ส่องทอดสาดแสง
เสียงคลื่นแรงกระหน่ำฝั่งสะอื้น
ทะเลยังร่ำหา ทุกวันคืน
พักชมคลื่นสิ้นอารมณ์ไร้คู่ใจ
@ ลมพัดมาพาใจลอยไปทั่ว
ไกลน่ากลัวรัญจวนชวนร้องไห้
คลื่นพาซัดพลัดพรากปวดฤทัย
คงด้วยใจไม่หวั่นพัดย้อนมา
@ ยามเย็นตะวันลาพามืดมน
ยอมสู้ทนรอพบวันสดใส
ดั่งกลางคืนไกลอาทิตย์การณ์ผ่านไป
เธออยู่ไหนสุดสายตาใจภวังค์
@ อาทิตย์ลับขอบฟ้าดวงดาวเด่น
สายลมเย็นพัดอ่อนอ่อนหวั่นถวิล
เยื่อใยรักผ่านพ้นน้ำตาริน
ชั่วฟ้าดินหัวใจฝันยังเฝ้ารอ
ศศร
21 เมษายน 2548 21:04 น. - comment id 457731
ดีค้าบ มาเป็นกำลังใจให้ สรรพสิงทั้งหลายย่อมมีจุดยืนของตัวเอง คิดให้ดี คิดให้เหมาะสม ย่อมพาไปในส่งที่ดี

21 เมษายน 2548 21:12 น. - comment id 457740
ยามตกดึกนึกถึงเธอเหม่อมองฟ้า เห็นจันทราเป็นหน้าเธอพร่ำเพ้อหา สุดที่รักห่างหายไปไม่กลับมา อยู่คนเดียวเหว่ว้าน้ำตาริน.. แหะๆ ...

21 เมษายน 2548 23:31 น. - comment id 457842
แวะมาอ่านค่ะ

22 เมษายน 2548 00:28 น. - comment id 457886
เขียนได้งดงามมากครับความหมายดียิ่ง อย่าโกรธผมนะครับรู้สึกว่า สองบทหลังจะผิดฉันทลักษณ์ โปรดลองทวนใหม่ครับ
แก้วประเสริฐ.

22 เมษายน 2548 01:55 น. - comment id 457913
มาอ่านก่อนเข้านอนง่ะ อ่านกลอนคุณแล้วต้องนอนหลับฝันดีแน่เลย ไปนอนคิดถึงทะเล คิดถึงโน่นคิดถึงนี่...คงจะดีแฮะ เป็นกำลังใจแต่งกลอนเพราะๆนะ

22 เมษายน 2548 05:34 น. - comment id 457951
อาทิตย์ลับขอบฟ้าพาชีวิต ให้มืดมิดเหมือนอาทิตย์ที่ลับฝั่ง แม้มีเธอเสมอใจในภวังค์ แต่ทุกครั้งก็แสนเศร้าเฝ้าอยากลืม *-*แวะมาทักทายค่ะ*-*

23 เมษายน 2548 12:58 น. - comment id 459021
ความหลังบางครั้ง ยังคงคุณค่าความงดงามในใจเรา นะครับ

26 เมษายน 2548 12:00 น. - comment id 460967
แวะมาชมค๊าบบบบ คุณแต่งกลอนได้ไพเราะขึ้นนะคับ
