จำใจจำจรต้องจรจาก
จำพรากจากไกลใจฉันเหงา
ใจที่เจ็บช้ำจำจากพรากเรา
จำจากเจ้าใจจรสะท้อนทรวง
จากไปใจเจ็บแทบสลบ
จำต้องหลบหนีหน้าจากคนเห็น
จรจากไปจำจากยากลำเค็ญ
คงไม่เห็นเจ้าซักพักเพราะรักตรม
ลาแล้วล่วงเลยรับลาล่วง
ลาแล้วจักห่วงเจ้าเสมอ
ลาแล้วลาจากไม่อยากเจอ
ลาแล้วลาเธอไม่เจอกัน
ลาแล้วน้องแก้วของพี่เอ๋ย
ลาแล้วล่วงเลยเคยไหม
ลาแล้วจำจากพรากไป
ลาไกลไม่อยากเจอเฮ้อ! ปลง
ระกำช้ำจิตคิดหนัก คิดพักทุกอย่างห่างเหิน
ระทมทุกข์ใจใครเกิน เผชิญจำพรากจากจร
ระลึกถึงเจ้าน้องรัก สุดหักห้ามจิตคิดไฉน
ละเลงบทกลอนวอนไป แต่ไม่เอาระกำที่ช้ำทรวง
26 มิถุนายน 2548 04:02 น. - comment id 484381
จากไปไกลใจพี่ระทมเศร้า จากไปไกลน้องก็เหงาพี่รู้ไหม จากไปไกลห่างพี่ก็เพียงกาย แต่ว่าใจน้องอยู่ใกล้พี่ทุกวัน...

26 มิถุนายน 2548 08:48 น. - comment id 484391
จำใจจรจากเจ้า.....................กานดา เจ็บจ่มจมอุรา........................ค่ำเช้า เวียนว่ายหล่มน้ำตา...............เกินหยั่ง โศกหมองครองรุกเร้า............ห่อล้อมตัวตน

26 มิถุนายน 2548 10:56 น. - comment id 484425
อยากจะลา น้องยา พี่จำจาก อยากจะพราก น้องยา กลัวมั่วหมอง อยากจะลืม หน้าน้อง ที่หมายปอง มีเจ้าของ อยู่แล้ว ใยปิดบัง

26 มิถุนายน 2548 12:23 น. - comment id 484454
แม้นพี่ลาตัวอยู่ไกลใจน้องห่วง ใจยังหวงในคำลาพาตัวหมอง หากแต่เราแน่ในรักไม่พักปลอง เราทั้งสองต้องเจอกันพลันวันคืนตัวอยู่ไกลใจส่งถึง
