เสียงเพลงแผ่วแว่วหวานกังวาลแว่ว
เป็นเสียงของพิณแก้วที่สดใส
สร้อยสำเนียงเสียงหวานซึ้งจับใจ
เสียงจากใจสอดประสานที่ชานเรือน
ชานเรือนนี้เคยมีคนที่รัก
เป็นที่พักผ่อนกายให้คลายเหงา
แต่วันนี้คงมีแค่เพียงเงา
กับความเศร้าโศกซึ้งซึมในทรวง
พิณแก้วเจ้าไปห่างไกลแล้ว
เสียงเพลงแผ่วแววมาคราเคลิ้มฝัน
เสียงเพลงนี้สถิตในใจทุกคืนวัน
เป็นนิรันดร์แห่งตำนานของชานเรือน
26 มิถุนายน 2548 02:02 น. - comment id 484365
อยากมานั่งชานเรือนเป็นเพื่อนเหงา เจ้าของเรือนนั้นคงเศร้าใจหนักหนา เคยมีคนรักก็มาหายไปไกลตา อนิจจาช่างน่าเวทนาซะจริงๆ

26 มิถุนายน 2548 02:48 น. - comment id 484373
เสียงบรรเลงเพลงพิณยินไปทั่ว
รอบรอบรั้วเรือนชานกังวาลใส
เสียงเสนาะเพราะหวานซ่านจับใจ
เสียงใสใสจากพิณแก้วแว่วดังมา
จากชานเรือนเพื่อนบ้านนั่นเองหรือ
คนที่ชื่อ วายุ ดูเงียบเหงา
เพราะคนรักมาหนีหายไม่เห็นเงา
มานั่งเศร้าเฝ้ารอ...เจ้าของพิณ




26 มิถุนายน 2548 11:03 น. - comment id 484427
ยามได้ยิน เสียงพิณ พี่แสนเศร้า เคยมีเจ้า เคียงข้าง ร่วมสร้างฝัน เสียงพิณดัง แว่วมา อยู่ทั้งวัน ใยโศกสรร เศร้าโศก ทุกข์ระทม

26 มิถุนายน 2548 12:27 น. - comment id 484457
เสียงเพลงแผ่วแว่วหวานกังวาลจิต ใจยังคิดถึงพี่ที่เคยห่วง แม้ตัวได้จากไปใจช้ำทรวง อยากกลับทวงสัญญานักรักนิรันดร์
