ฉันเกลียดการรอคอย
อยูกับความเหงาหงอยรอบข้าง
รอทุกลมหายใจไม่เว้นวาง
บนทางรักร้างแสนไกล
ฉันชิงชังการรอคอย
หัวใจดวงน้องหมองไหม้
ดินแดนแล้งร้างกลางใจ
หยาดฝนพิสุทธิ์ใส่ไป่พริ้มพรม
แต่......การรอคอย
สำคัญกับใจน้อย น้อย ของฉัน
เพราะ ฉันมีชีวิตไป วัน.....วัน
ก็เพราะฉันนั้นอยู่เพื่อ . . . . . . . . . . รอคอย
7 กุมภาพันธ์ 2549 14:29 น. - comment id 558954
การรอคอยที่คุ้มค่า ต้องใช้เวลานานรอคอย ขอเพียงเจ้าอย่าท้อถ้อย การรอคอยต้องใช้เวลา ถึงเกลียดการรอคอย....แต่บทกลอนก็ยังชอบที่จะรอคอย เพราะว่ามันสำคัญกับใจน้อยๆๆๆคงจะจริงเน้อออออ

15 มกราคม 2553 18:42 น. - comment id 1086519
ณ วันนี้การรอคอยค่อยสิ้นสุด
พลันหยุดช่วงชีวีที่เหงาหงอย
หยาดน้ำตาเลือนลบกลบร่องรอย
ใจน้อยน้อยพลอยยิ้มอิ่มสุขจัง
อยากขอบคุณการรอคอย
ทำให้ใจดวงน้อยร้อยความหวัง
เปลี่ยนความเศร้าศร้อยให้เป็นพลัง
เพื่อชีวิตอยู่ยังวันนี้...
วันที่เธอก้าวเข้ามา
เหมือนได้ฝนจากฟ้า ณ ราตรี
พร่างพรมทั่วแดนใจที่แล้งร้างไป่มี
ไม่เสียดายสักนาทีที่คอยรอ
"ลองแต่งดูเล่นๆ เผื่อว่าจะตรงใจเพื่อนตอนนี้"
บังเอิญมากเลยอ่ะ อยู่ดีๆเราก็เจอกลอนของตูนในเว็บ อิอิอิ





