หน้าส่วนตัว
โอ้แม่เจ้านวลละอองขวัญของพี่
ขุ่นน้ำใจอันใดโปรดปรานี
ยุพดีเจ้าหมองข้องอันใด
พี่ขอโทษโปรดเถิดเจ้าน้องข้า
ดวงมาลาพวงทองเจ้ากรองให้
เมื่อคราวชื่นรื่นรมย์สมดวงใจ
เหตุอันใดแม่จึงขัดตัดไมตรี
ใจพี่ราวร้าวรวดปวดดวงจิต
แม่มิ่งมิตรคิดใดเล่าเจ้าแม่ศรี
ใจพี่ภักดิ์รักเจ้าเท่าดวงมณี
แต่เจ้าสิ..กลับริบหรี่ไม่มีใย
ทรมานสรรพางค์กายค่อยคลายเจ็บ
แต่เจ้าเหน็บใจพี่นี่ไฉน
จะรู้จางร้างหายคลายคราใด
ยังฝังใจในกายจวบตายพลัน
ผิว์ร่างแหลกเป็นธุลีพี่ไม่ว่า
ยังบูชารักแท้มิแปรผัน
ให้ฟ้ารู้ ดินรู้ ถ้าคู่กัน
พี่จะครองรักมั่นจนวันตาย
ถ้าใจเจ้าแปรผันปันเป็นอื่น
แม่บานชื่นตัดรักหักสลาย
ใจพี่รักเจ้าอยู่มิรู้คลาย
ดินถล่มล่มทลายมิคลายรัก
ร่มสัก 6 ก.ย. 2550 12:03 น. - ID 106823 
1574
4
0
6 กันยายน 2550 12:39 น. - comment id 750250
ฟังรอยคำน้ำตาหลั่งอยากชังพี่ เบือนหน้าหนีซ่อนหน้าอุราไหว รักเคยหวานพาลเคลื่อนเหมือนดวงใจ ที่มีใครคนอื่นมายืนแทน อยากชังพี่คนนั้น ทำไม่ได้สักทีค่ะ
6 กันยายน 2550 13:01 น. - comment id 750274
แวะมาหาแล้วค่ะ..ไม่ได้ชังเลยแม้แต่นิดเดียวค่ะ..
6 กันยายน 2550 13:22 น. - comment id 750284
ลืมลืมบ้างก็ดีนะครับ เป็นดาวระดา จำไม่ไหวแน่ กลัวบ้านรกน่ะ แวะมาชื่นชมครับ เพราะพริ้งมากครับ
6 กันยายน 2550 16:08 น. - comment id 750343
มิได้ชัง....ขุ่นเคือง.....แม้เรื่องใด ด้วยหัวใจ.....เปี่ยมรัก....ทั้งภักดี เพียง...เจ็บช้ำ...ดวงกมล...คนเคียงพี่ ตัวน้องนี้..ซ่อนเจ็บ....เก็บ..น้ำตา... ง่า....แต่งตามน้ำนะคะ ไม่มีอะไรค่ะ
6 กันยายน 2550 17:08 น. - comment id 750397
...ไม่ชังค่ะ...(น่าน...มั่วนิ่มซะ...อิอิ)
6 กันยายน 2550 18:37 น. - comment id 750494
ยังมีน่ามาอ้อน วอนสวาท ใครตัดขาด รักก่อน นะพี่จ๋า ตอนร้องไห้ ก้ไม่ เช็ด(ขี้)น้ำตา แล้วพี่ยา ยังทำ ว่าน้องงอนเอากะเค้ามั่ง ได้โอกาศมั่ว อิๆๆ
8 กันยายน 2550 22:33 น. - comment id 751519
น้องนี้หรือจะรังแต่ชังพี่ โถคนดีอย่าน้อยใจแลไหวหวั่น ยังคงซึ้งผูกใจใส่สัมพันธ์ มิลืมกันตราบสิ้นดินมลาย โหหวานมั้ย อย่าเพิ่งอ๊วกนะ ชอบกลอนคุณนะ ซึ้งแบบไทยๆดีอ่านแล้วรู้สึกดี
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด