บ้านเล็กในป่าใหญ่พงไพรกว้าง แม้อ้างว้างเพียงใดใจไม่เหงา มีลำธารผ่านโขดหินสะท้อนเงา ในลำเนาเขาเงื้อมโงกเป็นโตรกธาร.. ดอกไม้ป่ายามสนธยาส่งกลิ่นหอม นกขับกล่อมเพลงธรรมชาติฝากเสียงหวาน จุดตะเกียงเคียงหัวนอนเขียนกลอนกานท์ นอนนอกชานหวานแสงดาวพราวแสงจันทร์.. หนาวน้ำค้างพร่างพรมลมบาดผิว ปีบร่วงปลิวทิวไม้ไพรไหวปลอบขวัญ แม้นเดียวดายคล้ายโลกสิ้นแสงตะวัน แต่ในฝันในใจไกลระทม.. มีท้องฟ้าพาดวงใจติดปีกฝัน สร้างสวรรค์กลางใจไม่ขื่นขม ทุ่งดอกไม้ไหวเอนล้อเล่นลม ลืมระทมท่องธรรมชาติวาดหวังใจ.. พลิ้วรวงข้าวราวพรมทองผ่องโอบหล้า มองนภาคราเมฆหมอกหยอกเย้าไหว ฟ้าเปลี่ยนสีเวทีฝันจันทร์เย้ยใจ ให้ดวงใจใครนิ่งงันวันหมุนเวียน. โลกพงไพรสอนใจในทุกสิ่ง คือความจริงยิ่งกว่าจริงสิ่งอยากเขียน ตะวันลาพาอรุณหมุนวนสอนบทเรียน คนช่างเขียนคนช่างฝันรอวันละครชีวิตปิดฉากลง..กลางพงไพร..ไม่หวั่นเลย!
14 มิถุนายน 2546 09:58 น. - comment id 147035
บ้านใหญ่..แต่ไร้ผู้คน..
..กับ..บ้านเล็ก..ที่มากมาย..
เรน..ขอเลือก...
..บ้าน...
..ที่เรน..ต้องการ..
มีเพื่อน..
มีรัก..
มีเข้าใจ..
..มี..ห่วงใย....
เท่านั้น... เรนว่า..เรนคงยิ้ม..ทั้งวัน..
...เรน..ขออนุญาต..แจม..นะคะ..

14 มิถุนายน 2546 11:08 น. - comment id 147045
กลางดงป่าดอยคอยใครอยู่จ๊ะ หัวใจจะตามไปในแดนฝัน ป่าใหญ่ยิ่งเย็นใจทุกคืนวัน จะฝ่าฟันดั่งเพลงป่าลั่นเอย นึกถึงนะ งานเยอาะรึเปล่า

15 มิถุนายน 2546 01:04 น. - comment id 147138
เพลงป่าลั่นฟังบาดใจคนไกลรัก คนเคยภักดิ์ร้องให้ฟังฝังความหลัง เขาคนดีที่อยากรักและอยากชัง ป่าลั่นสั่งขวัญหายแล้วชาตินี้คงแคล้วกันไปคนละทิศคนละทาง.. นานมาแล้วเพลงนี้มีคนเคยร้องให้ฟังเพราะเขาทำงานเกี่ยวกับการรักษาผืนดิน ผืนป่าค่ะ

15 มิถุนายน 2546 11:19 น. - comment id 147212
บ้านเล็กในป่าใหญ่ เกินจะไปไกลเกินถาม อ่านกลอนแล้วนึกตาม คงจะงามสมคำกลอน. เพลงไหนไหนก็บาดใจคนไกลรักค่ะ.

15 มิถุนายน 2546 11:38 น. - comment id 147218
เริ่ดมากสสสสสสส

16 มิถุนายน 2546 11:26 น. - comment id 147381
อยากจะหลับอบากจะฝัน ตื่นพลันใจคงสดชื่น ถ้าได้หลับที่ชานบ้านหลังนี้
