คิดถึงบ้าน

บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก

คิดถึงบ้านนานแล้วที่แจวจาก 
มิคิดพรากจำไกลใจห่วงหา 
เฝ้าคำนึงถึงพี่น้องล่องไกลมา 
รอเวลากลับคืนผืนแผ่นดิน 

อาศัยเรียนและงานคืนวันล่วง 
เหมือนวัดดวงตนดูอยู่ต่างถิ่น 
มิสนุกสนานดังผ่านยิน 
ต้องหากินดิ้นรนทนตรากตรำ 

อยู่ต่างบ้านชานเมืองมิเรืองรุ่ง 
เพียงเพื่อมุ่งศึกษารู้ว่าต่ำ 
หวังเก็บเกี่ยวสิ่งดีที่น่าจำ 
เตือนบอกย้ำสอนตนบนเส้นทาง 

จะใหญ่โตก็เพียงบ้านเมืองเขา 
ตัวของเรายังเล็กเด็กหัดย่าง 
ทีละก้าวก้าวไปใจบอบบาง 
ทั้งอ้างว้างเดียวดายไร้คนแล 

สู้เถิดนะเพื่อนยากตรากตรำหน่อย 
แล้วจะค่อยได้ดีมีหวังแน่ 
เฝ้าปลอบตนบนทางหว่างท้อแท้ 
สู้เพื่อหวังพ่อแม่และชีวัน 

ยากจะวางใจคนตนเป็นหลัก 
จิตจงหนักแน่นดีมิไหวหวั่น 
อุปสรรคมากมายมาประชัน 
จะมุ่งมั่นฟันฝ่าพัฒนาตน 

บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก 
๑๓ กรกฎาคม ๒๕๕๑