23 มกราคม 2549 15:23 น.
				
												
				
								บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
		
					
				
อัน "ความรักเรียกร้อง" มักพร่องรัก 
แม้ตระหนักแต่ยากจักฝึกฝน 
เพราะเมื่อรักย่อมปักใจยินยล 
มอบกมลมอบกายให้ครอบครอง 
แสดงจันทราฟากฟ้าราตรีนี้ 
มองไม่เห็นดอกคนดีฟ้าไม่ผ่อง 
เป็นเดือนแรมแกมฝนฟ้าคะนอง 
ดุจใจของบางคนสับสนเกิน 
"การมีรักเพื่อให้" ฝืนใจนัก 
อยากฟูมฟักเก็บไว้ไม่ห่างเหิน 
ประคองเคียงข้างฝันร่วมกันเดิน 
สู้เผชิญพร้อมเธอเสมอปราณ 
ในโลกนี้มีอะไรสมใจบ้าง 
ล้วนต้องร้างลาไกลวันล่วงผ่าน 
ผู้ใฝ่รักสลักจิตบูชิตมาลย์ 
อวสานจบลงตรงน้ำตา 
หากจะรักใครสักคนบนผืนโลก 
มิให้โศกรักตนค้นศึกษา 
แล้วรักผู้มอบให้ร่างกายมา 
น้อมบูชามากยิ่งมิ่งมงคล 
แต่หายากจักเห็นว่าเป็นหลัก 
เห็นกระอักกระอ่วมรักปี้ป่น 
เพราะหลงใหลไกลออกนอกจากตน 
กระเสือกกระสนบ่นเพ้อเจอรักลวง 
------------------- 
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
๒๐  มกราคม  ๒๕๔๙				
			 
			
				18 มกราคม 2549 04:11 น.
				
												
				
								บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก
		
					
				
อุ่นอรุโณทัย 
---------------- 
ถึงเมื่อยามเช้าตรู่อรุโณทัย 
ฟ้าสดใสแดดส่องผ่องเจิดจ้า 
ประหนึ่งความหม่นหมองนองน้ำตา 
หากรู้ค่าจะเห็นประเด็นควร 
อย่าแค่เพียงครวญคร่ำและร่ำไห้ 
จงตรองไตร่ตามตรึกระลึกหวน 
ในโลกนี้มีมิมากหลากกระบวน 
จงทบทวนหัดห้ามและปรามใจ 
อย่าให้หลงพงอารมณ์จะจมปรัก 
ดุจชะงักหลงพนาป่าลึกได้ 
หาทางออกมิเห็นประเด็นใด 
สุดแก้ไขด้วยอับระดับปัญญา 
ครูเคยสอนร้องไห้ตาใสสวย 
ระวังด้วยการขยี้ทำตาพร่า 
ทั้งบอบช้ำคล้ำหนักยากคืนมา 
อีกระอาเพื่อนผองที่จ้องนวล 
------------------ 
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก 
๑๖ มกราคม ๒๕๔๙