เปรียบชีวิต..คือบทเพลงผู้บรรเลง..คือตัวฉันเพลงของใคร..เพลงของมันผู้สร้างสรรค์..คือตัวเราจังหวะเร็ว..จังหวะช้าทั้งเริงร่า..ทั้งหม่นเศร้าหนึ่งบทเพลง..ของตัวเราล้วนคลุกเคล้า..ท่วงทำนอง
ถึงแม้มีไม่มากแต่ถ้าหากรู้จักใช้แม้มีไม่มากมายก็อยู่ได้ไม่ยากเย็นบางครั้งมีมากมายกลับกลายเป็นทุกข์เข็ญมากมายเกินจำเป็นคือประเด็นเป็นทุกข์ใจ
จริงใจอย่างเดียวอาจไม่พออีกอย่างหนอต้องมีความจริงจังเพื่อสัมฤทธิ์ดั่งจิตคิดวาดหวังต้องมีทั้งจริงจังและจริงใจเพื่อจะให้ได้สมปมที่คิดเพื่อจะได้ดั่งจิตที่คิดไว้เริ่มต้นด้วยการมีความจริงใจและสุดท้ายสำเร็จได้ด้วยจริงจัง
กำลังใจจากคนอื่นที่หยิบยื่นให้มานั้นมีคุณค่านับอนันต์ช่วยผลักดันเราก้าวไปแต่อีกหนึ่งที่สำคัญแรงใจอันแสนยิ่งใหญ่นั่นคือกำลังใจหยิบยื่นให้กับตนเอง
มั่นคงดั่งขุนเขาจึงยืนยาวไปแสนนานเดือนปีที่เคลื่อนผ่านยังตระหง่านทระนงมั่นคงในความดีบารมีหนุนนำส่งสุขสันต์นั้นดำรงพาเดินตรงแดนนิพพาน
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟอ.วรศิลป์
Lovings
อ.วรศิลป์ เลิฟ 0 คน
Lovers
0 คน เลิฟอ.วรศิลป์
Lovings
อ.วรศิลป์ เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟอ.วรศิลป์
Lovings
อ.วรศิลป์ เลิฟ 0 คน
หน้าส่วนตัว
173
