6 มกราคม 2554 09:52 น.
				
												
				
								เที่ยนหยด
		
					
				

ปุยเมฆขาวพราวพลิ้วละลิ่วรอบ
              แพรคลุมครอบโค้งฟ้าน่าพิสมัย
              ให้วาบหวามจริงเอยอยากเผยนัย  
              ซ่านฤทัยใฝ่ถวิลดั่งจินตนา
                             
              ละอองไอสายหมอกแวะหยอกเย้า
              ลอยล่องเบาคลี่ผ่านม่านเวหา
              แดดยามเช้าทาบทอช่อผกา
              จวบทิวาอบอวลยวนฤดี
              ดอกน้ำค้างพร่างพรมเคล้าลมหวน
              ต้องเนื้อนวลประกายพรายรัศมี
              ละมุนไมสร้อยแสงแห่งรวี                              
              อาบธรณีสว่างไสวบ่มใยยวง
              รอยยิ้มหยาดวาดหวังพลอยพลั้งเผลอ
              เพียงละเมอผ่านหนาว ณ ราวสรวง
              ลางเลือนฝันผันแปรสู่แดดวง
              เวลาล่วงใครเล่าเคยเว้าวอน 
              เธอเคยจับหิ่งห้อยตัวน้อยนิด
              ใส่โหล่ปิดแล้ววางตรงหว่างหมอน
              เรียงร้อยถ้อยมธุรสผ่านบทกลอน     
              กล่อมฉันนอนฝันดีราตรีกาล 
              ริมระเบียงโต๊ะเก่าสีเทาหม่น
              หยาดน้ำฝนวาวแววยังแผ่วหวาน
              โมบายหินพลิ้วสั่นเมื่อวันวาน                
              ดุจรักบานเต็มห้วงมิร่วงโรย
                                   "เทียนหยด"  
     
>เก็บใจไว้ให้เธอ  :  เจี๊ยบ วรรธนา
                                                                   
				
			 
			
				27 ธันวาคม 2553 12:00 น.
				
												
				
								เที่ยนหยด
		
					
				
เถาะเถาะเถาะกระต่ายจะกรายเข้า
ขาลปีเก่าทยอยถดถอยหนี
เจอกันใหม่ขาลตอบครบรอบปี
ก่อนจรลีกบดานรอกาลเยือน
ยิ้มเบ่งบานเต็มที่กับปีเถาะ
เสียงเสนาะดังไสวหาใครเหมือน
หน้ากระจ่างวาววับแข่งกับเดือน
หรืออยากเฉือนกับดาวที่พราวตา
ชีวิตที่ผ่านพ้นเคยหม่นหมอง
ปล่อยมันล่องลอยไกลใจหรรษา
อาจดีเลวหมุนเปลี่ยนเวียนเข้ามา
เพิ่มคุณค่าชีวิตให้คิดเป็น
มีความสุขส่งมอบเพื่อปลอบขวัญ
รับประกันตลอดชีพรีบมาเข็น
มอบจากใจเทียนหยดเช้าจรดเย็น
ไม่มีเว้นวันหยุดสุดสัปดาห์
เทียนหยด       


ขอบคุณภาพประกอบจาก 
www.kapook.com
และ กระต่ายแดนซ์ จาก บ้านลิงฝน..^-^				
			 
			
				15 ธันวาคม 2553 13:32 น.
				
												
				
								เที่ยนหยด
		
					
				
เพียงกระแสอุ่นไอแห่งไฟฝัน
   ลบเลือนวันหมองหม่นสู้ทนหนาว
   จะไหววาบชั่วคืนหรือยืนยาว
   อบอุ่นราวเนื้อแนบอิงแอบนาน
   แรงที่เคยอ่อนโรยเคล้าโหยหา
   ไฟศรัทธามอดดับเกินขับขาน
   นาฬิกานิ่งหยุดเมื่อสุดลาน
   เวลาผ่านยังคงพะวงรอ
   แค่หลับตาเป็นเพื่อนยามเรือนร้าง
   อย่าไกลห่างจากคอนฉันวอนขอ  
   ใต้เงาจันทร์นั่งเคียงก็เพียงพอ
   เพื่อสานต่อก่อไฟบ่มใยยวง
   เพราะทุกเสี้ยวนาทีคือชีวิต
   โปรดสักนิดได้ไหมถ้าใจห่วง
   ลมรำเพยพร่างพรมใช่ลมลวง
   โอบกอดดวงฤดีราตรีพราย
   ขอวางใจเดิมพัน ณ วันนี้
   ปลอบชีวีบนทางมิจางหาย        
   จากที่เคยไหวอ่อนจะผ่อนคลาย
   ถึงเดียวดายฉันยังมีฝั่งยืน
   เพียงกระแสอุ่นไอแห่งไฟฝัน
   ต่อเติมวันยืนหยัดมิขัดขืน
   ไฟศรัทธาดั่งย้ำทุกค่ำคืน
   ลืมตาตื่นยิ้มรับกับตะวัน
                      เทียนหยด
                                     
                            
   ขอขอบคุณ
   > ภาพประกอบ www.dtawanbooks.com
   > เพลงประกอบ  ขอเดินด้วยคน (ไม้เมือง)