กระต่ายใต้เงาจันทร์
บ่ายในวันพุธที่แสนสบาย ฉันเปิดเครื่องเข้าเอ็มเอสเอ็น เพื่อเช็คเมลล์ได้ไม่ทันไร เสียงไฟกระพริบพร้อมข้อความทักทาย ผ่านจากหน้าจอที่ไหนไม่รู้ มายังจอสี่เหลี่ยมที่ฉันยังนั่งจ้องอยู่
พี่กระต่ายยยยยยยยยยยย หายไปไหนตั้งนาน คิดถึงอ่ะ......
โอ้โห้แหะ.....เจ้าเดิม.....เริ่มเปิดเครื่องเจ้าเด็กนี้.....ก็เริ่มมาหลอน....กำๆๆๆๆนาย จันทร์เจ้า เจ้าเก่า เจ้าเดิม
เอออออออ.....พอดี พี่กระต่าย ถอดหัวหาอาหารเพลิน ทำทางกลับไม่ได้ หลงทางทั้งนานสองนาน สามนาน สี่นาน กว่าจะเจอเอาหัวใส่คอเหมือนเดิมแทบแย่อ่ะ
ฉันรัวนิ้วพิมพ์ตอบกลับไป
ว๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกก