9 กันยายน 2546 22:22 น.
J-new
หยิบกรรไกร...ขึ้นมา
ตัดกระดาษสีข้างหน้า...ทีละเส้น
บรรจงพับดาวอย่างใจเย็น
ไว้เป็นสิ่งแทนใจให้คนสำคัญ
ที่รัก...เธอรู้ไหม
หากกรรไกร...คือความฝัน
กระดาษสีคือความหวังดีต่อกัน
ใจที่คงมั่นฉันจึงพับดาวออกมา
ดาวแต่ละดวงมีความหมาย
อันมากมาย...ล้ำค่า
อาจจะดูเล็กน้อย...ด้อยราคา
แต่ว่าฉันทำด้วยหัวใจ
ดาวแต่ละดวง...เกินเอ่ย
และเฉลยคุณค่า...ว่ามีแค่ไหน
มันคงยาก...หากพับให้ใคร
แล้วเขาไม่...ไม่เลย...ไม่เคยซึ้งค่าของมัน
5 กันยายน 2546 00:30 น.
J-new
ของขวัญ...กล่องโต
ผูกโบด้วยความสิ้นหวัง
ใช้ริบบิ้นแห่งความไม่จีรัง
มีความชิงชังประดับประดา
ของขวัญ...วันเศร้า
มีเพียงความเหงาที่เพรียกหา
กับความปวดร้าวและน้ำตา
ไร้ค่า...ไร้ใคร...ไยดี
ของขวัญ...วันฉันหมอง
น้ำตานองไหลล้นปรี่...
ของขวัญ...นั้นหรือ...คือราคี
อย่ามี...ไม่มี...ลืมมัน
ของขวัญ...กล่องโต
ผูกโบ...ด้วยไร้...ความฝัน
ของขวัญอันใดอะไรกัน
ของขวัญของใครใคร่รู้
4 กันยายน 2546 23:03 น.
J-new
คือคมมีดกรีดกลางใจให้เจ็บนัก
คนรู้จักรักแฟนเราน่าเศร้าหมอง
ทั้งที่รู้อยู่เต็มใจยังใฝ่ปอง
น้ำตานองรับไม่ทันเหมือนฝันไป
คือคมมีดกรีดกลางใจให้เจ็บลึก
ฉันรู้สึกเจ็บจนทนไม่ไหว
คนใกล้ตัวทำกันแสนช้ำใจ
เธอก็รักเขาใช่ไหมตอบฉันที
3 กันยายน 2546 03:41 น.
J-new
ฉันนั่งนึกถึงความหลังในครั้งก่อน
นึกถึงตอนที่เธออยุ่เคียงคู่ฉัน
นึกถึงคำหวานชื่นรื่นรำพัน
นึกถึงวันแรกพบสบสายตา
ฉันนั่งนึกถึงความหลังในครั้งเก่า
นึกถึงเรามีเราเฝ้าห่วงหา
นึกถึงรักหวานซึ้งตรึงอุรา
นึกถึงว่าเป็นรักแท้แน่แล้วใจ
ฉันนั่งนึกถึงความหลังในครั้งก่อน
รักกลับย้อนทำฉันเจ็บเกินเก็บไหว
นึกถึงตอนที่เธอหนีไปมีใคร
รอยอาลัยในคราวนี้ไม่มีคลาย
ฉันนั่งนึกถึงความหลังในครั้งเก่า
นึกแล้วเศร้าสะท้อนย้อนใจหาย
นึกแล้วฝืนกลืนน้ำตาที่พร่าพราย
เพราะเสียดายบางความหลังยังดีงาม
2 กันยายน 2546 01:07 น.
J-new
ฉันเคยปิดปิดหัวใจไปนานนัก
ไม่เคยรับความรักจากใครอื่น
เพราะฉันกลัวต้องเจ็บช้ำต้องกล้ำกลืน
ต้องขมขื่นเหมือนทุกทีที่ผ่านมา
แต่แล้วมีเธอเข้ามาในชีวิต
ใจที่ปิดเธอเปิดใหม่ให้เจิดจ้า
ฉันยอมเปิดเปิดหัวใจใหม่อีกครา
ก็เพราะว่าหัวใจนี้มีเพื่อเธอ
หน้าส่วนตัว
4830
