31 กรกฎาคม 2545 02:04 น.
J-new
จรดพู่กันลากสายปลายเส้นรุ้ง
แต่งแต้มปรุงสีสันอันสดใส
วาดแผ่นฟ้ามีเมฆเฉิดไฉไล
เติมขุนเขายิ่งใหญ่แลตระการ
ใส่สีให้ภูผาธารน้ำตก
เพิ่มหมู่นกเริงร่อนฟ้อนขับขาน
ใส่ป่าเขาลำเนาไพรใหญ่โอฬาร
คือภาพฝันแห่งวันวานในดวงใจ
ป.ล. แต่ไม่ใช่ภาพเดียวกับภาพประกอบนะจ๊ะ
ขาดรุ้งกับเมฆไปหน่อย ไม่เป็นไรใกล้เคียง
31 กรกฎาคม 2545 01:54 น.
J-new
พบกับเธอครั้งแรกแจ้งประจักษ์
เธอน่ารักหล่อเหลาดูสดใส
มองตาเธอฉันวาบหวิวสยิวใจ
เธอเหนือกว่าใครใครที่พบเจอ
เธอจะมาสนใจฉันบ้างไหม
ฉันมีใจเปี่ยมรักจักเสนอ
หากรักฉันฉันจะรักจะปรนเปรอ
จะไม่เผลอปันใจให้ใครเลย
31 กรกฎาคม 2545 01:50 น.
J-new
ลาก่อน ลาแล้ว ความรัก
ตระหนัก ลึกซึ้ง คำนี้
ใจเจ็บ เกินเก็บ พอที
ความดี ที่มี ให้กัน
มีฉัน เศร้าหมอง ร้องไห้
ด้วยใจ วิโยค โศกศัลย์
ลาก่อน เกินฝืน คืนวัน
ชีพฉัน ลาลับ ดับลง
31 กรกฎาคม 2545 01:43 น.
J-new
นำดอกไม้ที่เธอให้มาลงปลูก
ใจพันผูกด้วยรักเธอหนักหนา
รักเราสองหวานชื่นรื่นอุรา
ทั้งโลกหล้าจะมีรักใดเทียมทัน
หมั่นรดน้ำพรวนดินให้ดอกไม้
เหมือนหัวใจรักเธอแน่มิแปรผัน
ดอกไม้น้อยค่อยค่อยโตทุกทุกวัน
พาให้ฉันสุขใจไปทุกครา
วันนี้เจ้าดอกไม้บานอร่าม
และงดงามหอมระรื่นชื่นหนักหนา
รักเราสร้างสานตามกาลเวลา
ชื่นชีวาสองเรารัก-เข้าใจ
แต่วันนี้เจ้าดอกไม้ไยเหี่ยวเฉา
พร้อมรัดเราสองคนหม่นหมองไหม้
หรือความรักมีค่าเปรียบเทียบดอกไม้
ที่โรยรายามใดก็จบลง
31 กรกฎาคม 2545 00:30 น.
J-new
สายลมพัดกรีดหัวใจให้เหน็บหนาว
นำความร้าวรานใจมาให้ฉัน
ความรักที่เราเคยมีต่อกัน
ตอนนี้มันหมดสิ้นแล้วหรือไร
ในวันนี้หัวใจฉันเจ็บปวด
มันร้าวรวดทรมานเกินทนได้
ความผูกพันที่มีกันในใจ
มันหมดไปเมื่อเธอมีใครอีกคน
ในวันนี้หัวใจฉันเปล่าเปลี่ยว
เธอไม่เหลียวย้อนมาหาสักหน
ฉันเจ็บปวดทรมานฉันทุกข์ทน
ฉันเดียวดายไร้คนมาปลอบใจ
ฉันร้าวรานร้าวใจไปยิ่งกว่า
เธอไม่มาดูแลมาชิดใกล้
เธอเมินหน้าจากลาจากฉันไป
ไม่มีแม้รอยอาลัยไว้ให้กัน
หน้าส่วนตัว
1110
