7 พฤษภาคม 2546 10:37 น.
andaman
อย่ารักฉันแค่เพียงเพราะความเหงา
ไม่อยากให้เราต้องจากร้างลา
เมื่อคนรักเก่าเธอคืนกลับมา
ฉันคงเป็นคนไร้ค่าใช่ไหมเธอ
ฉันคงทนไม่ได้หรอกเธอ
หัวใจมันคง เบลอ รับไม่ไหว
ก็คนธรรมดานี่นามีหัวใจ
ถึงรักยังไงก็คงไม่มีทาง
พอเสียทีได้ไหมคำว่ารัก
บอกกันจนฉันชักไม่เชื่อใจ
รักน่ะ รักฉัน หรือเปล่า หรือว่าคนอื่นไกล
รู้นะว่าปากบอกไปแต่ใจเธอไม่ใช่เลย
ถ้าอยากรักต้องใช้ใจแลกใจ
อย่าพูดไปแค่หวั่นไหวแค่เหว่ว้า
รักอยู่ที่ใจนะเธอไม่ใช่วาจา
รักไม่รักดูที่ค่าความจริงใจ
3 เมษายน 2546 14:07 น.
andaman
คืนนี้ดวงดาวสุกสกาวเต็มท้องฟ้า
อยากถามว่าเห็นหัวใจฉันบ้างไหม
ก็เมื่อวานวางไว้ตรงเนี๊ยอยู่ไม่ไกล
แล้ววันนี้หายไปไหนล่ะใจฉัน
หรือว่าเธอแอบขโมยเอาไปใช่มั้ยล่ะ
บอกมานะว่าซ่อนไว้ตรงไหน
หาอยู่นะออกมาสิเจ้าหัวใจ
ปล่อยให้รออยู่ได้...น่าตีจริง
รักเหงาๆของเราหายไปไหน
อยู่แสนไกลหัวใจจะตามหา
ทั้งที่รู้รักแล้วอาจ...เสียน้ำตา
ไม่เป็นไรหรอกน่าแค่นี้เอง
ดีกว่าเหงาอยู่อย่างนี้
มันไม่ดีรู้ใช่ไหม
รักก็บอกสิเขาคงเข้าใจ
ไม่เป็นไรเขาไม่รักก็แล้วไป ทำใจเอง
21 มีนาคม 2546 09:49 น.
andaman
ยืนอยู่เดียวดายใต้เงาจันทร์
เพียงภาพฝันวันวานสะท้านใจ
หนีความจริงมาอยู่จนแสนไกล
แต่อย่างไรใจก็เจ็บเหมือนอย่างเคย
ต่อจากนี้ไปท่องเอาไว้ไม่มีเธอ
แล้วอย่าเผลอเรียกหาเวลาเหงา
จำไว้นะเราต้องอยู่กับตัวเรา
เธอรักเขาไม่ใช่เราเข้าใจไหม
ดีแล้วล่ะที่เธอไปอยู่กับเขา
ได้เรียนรู้ความเหงาเป็นเช่นไร
ท่องเอาไว้แล้วก็จำให้ขึ้นใจ
เขาจากไปเพราะใจหมดรักเรา
13 มีนาคม 2546 14:45 น.
andaman
เพราะวันนี้ไม่มีเธออยู่ข้างๆ
จึงรู้ว่าความเหงาอ้างว้างเป็นเช่นไร
ที่เคยคิดว่าไม่จำเป็นไม่ใส่ใจ
เปล่าเลยฉันทำไม่ได้รู้มั้ยเธอ
กลัวนะ...กลัวว่ารักจะจากไม่กลับคืน
กลัวนะ...กลัวว่าทุกๆคืนอยู่เดียวดาย
กลัวนะ...กลัวว่ารักของเราจะกลับกลาย
กลัวนะ...กลัวว่าไม่เหมือนดั่งที่หมายให้ปวดใจ
13 มีนาคม 2546 14:44 น.
andaman
เพราะวันนี้ไม่มีเธออยู่ข้างๆ
จึงรู้ว่าความเหงาอ้างว้างเป็นเช่นไร
ที่เคยคิดว่าไม่จำเป็นไม่ใส่ใจ
เปล่าเลยฉันทำไม่ได้รู้มั้ยเธอ
กลัวนะ...กลัวว่ารักจะจากไม่กลับคืน
กลัวนะ...กลัวว่าทุกๆคืนอยู่เดียวดาย
กลัวนะ...กลัวว่ารักของเราจะกลับกลาย
กลัวนะ...กลัวว่าไม่เหมือนดั่งที่หมายให้ปวดใจ
หน้าส่วนตัว
901
