กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง

ไม่รักก็อย่ารัก

yayee


เรารักเขาข้างเดียว…เหมือนเกลียวเชือก
เขารักเราเผื่อเลือก…หารู้ไม่
เขาไม่รักเราแล้ว…ก็แล้วไป
อย่ามารักเราใหม่…ก็แล้วกัน

ส่วนลึกของใจ

yayee


…สำหรับเธอ…คนดี…ที่แสนรัก
ใจตระหนัก…ดีว่า…ไม่อาจฝัน
เราไกลกัน…เกินกว่า…จะผูกพัน
แล้วเราคง…จากกัน…อย่างเข้าใจ
… สำหรับเธอ…คนดี…ที่คิดถึง
ฉันจะเก็บ…ความคำนึง…นี้เอาไว้
ในส่วนลึก…ที่สุด…ของหัวใจ…
มีเธอไว้…แนบใน…นิจนิรันดร์…

ยังคงคิดถึง

yayee


เธอรู้มั๊ย ไม่ใช่ ว่าไม่รัก
ยังตระหนัก รักมั่น ไม่หวั่นไหว
แม้เวลา ผ่านพ้น นานเพียงใด
เสียงกระซิบ จากหัวใจ ยังย้ำเตือน
สารภาพ ตามตรง ยังคิดถึง
เธอคือหนึ่ง ในใจ หาใครเหมือน
แม้เธอคือ ความฝัน อันลางเลือน
เปรียบเสมือน โลกแห่งฝัน กับความจริง
จึงต้องหยุด ความฝัน ไว้เท่านี้
ทั้งทั้งที่ สองเรา รักกันยิ่ง
ความหวังดี ที่ให้ จากใจจริง
ฉันจึงทิ้ง ทุกสิ่ง  ก้าวออกมา…

เธอกับหัวใจสีดำ

เชอรี่


เธอเหม่อมองเหมือนฉันเป็นคนอื่น
เธอนั้นฝืนความรักที่ฉันให้
เธอไม่คิดถึงฉันเเละหัวใจ
เธอนั้นไม่สนใจไม่ใยดี
ฉันนั้นเฟ้าดูเเลเธอทุกหยาดเลือด
เเม้จะเหนื่อยฉันนั้นไม่หวั่นไหว
เเต่เธอนั้นมีสีดำครอบดวงใจ
เธอจากไปไม่เหลียวหันมามอง

คิดถึงเธอคนไกล

เงา


ดวงใจในฝัน   สานฝันวันใหม่
คิดถึงคนไกล   ห่วงใยทุกวัน
ไม่เคยพบเห็นหน้า
ฝากสัญญามาตามสาย
เพียงพบเห็นเธอออนไลน์
ใจฉันคลายความห่วงและกังวล
เธอคนดีอยู่ไกลสบายไหม
ยังมอบให้ความหวังดีและห่วงหา
ยังคิดถึงเธอคนดีทุกเวลา
ฝากรักมาตามสายเทเลคอมพ์
เธอจะรู้บ้างไหมว่าคิดถึง
ห่วงคำนึงเสน่ห์หาพาใจฝัน
อยากบอกรักผูกพันหัวใจกัน
แต่กลัวฝันของฉันไม่เป็นจริง

กว่าจะรู้

zonkung


กว่าจะรู้จะซึ้งถึงสิ่งๆหนึ่งที่มีค่า
กว่าจะรู้ว่าวันเวลาที่มีเธอเคียงข้าง
....มันอบอุ่นใจ
กว่าจะรู้สึกถึงความรักที่มากมี
...ที่ยิ่งใหญ่
กว่าจะรู้จะเข้าใจ
ก็เมื่อสิ่งนั้นหายไป...ไม่มี

คนไร้ค่า

กระถิน


เมื่อไม่เคยมีใจให้
ทำไมต้องทำเหมือนห่วงใยฉันอย่างนี้
ทำให้คิดทำไมว่าเธอเองก็มี
ความรู้สึกดีๆให้กันตลอดมา
วันนี้บอกว่าไม่คิดอะไร
เป็นฉันทั้งนั้นที่คิดไปเองมากกว่า
เท่านี้หน่ะหรือที่ใจเเธอต้องการตลอดมา
เท่านี้ใช่ไหมจะได้รู้ว่า
ที่ผ่านมาฉันไม่มีค่าอะไร

มั่นคงเสมอน่ะ

ภพ


คำคำหนึ่งที่เคยพูดเมื่อหนึ่งปี
ตราบวันนี้ฉันยังจำไม่จางหาย
คำว่ารักรักเธอตราบวันตาย
แม้นวอดวายมั่นคงช่วยนิรัน
แม้หนึ่งปีที่รักเธอจะไร้ค่า
แม้รู้ว่ามันเป็นเพียงแค่ความฝัน
แม้จะทราบเราคงได้แค่เพื่อนกัน
แต่เรื่องนั้นฉันไม่เคยท้อใจ
เพราะว่าเธอคือหนึ่งเดียวที่เฝ้ารอ
จึงอยากขอแม้ดูเกินฝันใฝ่
ขอแค่เพียงเศษเสี้ยวจากหัวใจ
ให้ได้ไหมกับฉันซักนาที.......

"สหายค่ำคืนนี้"

ภีม


บนท้องฟ้ามีดาววับวาวแสง
นภาแจ้งด้วยจันทร์อันสุกใส
คืนวันเพ็ญแสงส่องผ่องอำไพ
ดั่งเพื่อนใจคนเหงาเศร้าเดียวดาย
น้ำค้างพรมร่างไหวใจสะท้าน
กลางวิมานเดือนเพ็ญเป็นสหาย
หากมีเธอมาอยู่คู่เคียงกาย
หนาวคงคลายอบอุ่นซบหนุนนอน
คุยกับดาวกับเดือนเหมือนคนบ้า
เปล่งวาจาเลอะเลือนเหมือนจิตหลอน
จะเหลียวมองหาใครให้เว้าวอน
ต้องทอดถอนสิ้นสุดหยุดหวังปอง
จึงต้องอยู่คนเดียวเปลี่ยวดวงจิต
มิอาจคิดหาใครใจหม่นหมอง
อยู่กับดาวกับเดือนเหมือนลำพอง
ยังคงครองความเหงาความเศร้าใจ ฯ

ของฝาก..จากผลผลิตของกอรัก

ตะวัน


กอรักที่ปลูก
ออกลูกเป็นความคิดถึง
ความคิดถึง..แต่งงานกับความซาบซึ้ง
เกิดลูกคนหนึ่ง..ชื่อเด็กหญิงห่วงใย
หยิบปุยเมฆสีขาว
ประดับด้วยดวงดาวสีใส
วานฝากไปกับเด็กหญิงห่วงใย
นำมามอบให้..กับใครบางคนที่ไม่สบาย....หายเร็วๆนะ

เธอคือคนสำคัญ

ยังแคร์


แอบมองอยู่เสมอ
แววตาที่มองเธอซ่อนความหมาย
หาทางพูดจากทักทาย
แค่นี้ทุกอย่างก็กลายเป็นความงดงาม
แอบห่วงใยแอบคิดถึง
แม้เป็นเพียงคนหนึ่งที่เธอมองข้าม
แต่ไม่เป็นไร แม้ฉันจะเป็นใครก็ตาม
เธอคือคนที่สำคัญทุกชั่วยามเท่านั้นก็พอ

ไม่มี..

zonkung


ไม่มีอะไรจะบอกกล่าว
กับเรื่องราวที่จบลง
หากพูดไปคงไม่พ้นคำแก้ตัวอยู่ดี
ไม่มีเหตุผลอะไร
กับการที่ฉันจากไปตรงนี้
แล้วลืมความฝันที่เราเคยมี
ทั้งที่มันฝืนใจ
จะไม่ขอให้ยกโทษ
หากเธอจะโกรธมันก็ได้
เพราะรู้ดีสิ่งที่ทำไป
ไม่ควรได้รับการอภัยจากเธอ
แต่จะบอกเธอสักอย่าง
ว่าฉันไม่ได้พลั้งเผลอ
ที่มารักกับเธอ ฉันเองก็ยินดี

สักวันต้องพบกัน

ยังแคร์


ยังรอคอยการกลับมา
แม้ไม่รู้ว่าอีกนานแค่ไหน
แต่ความรู้สึกที่มีคือมั่นใจ
ว่าอีกไม่นานเท่าไหร่เราต้องพบกัน
ความอบอุ่นที่เคยมี
ยังชัดเจนอยู่ที่นี่ที่ใจฉัน
ถ้าเธอรับรู้ข้อความนี้ที่เขียนถึงกัน
อยากให้รู้ว่าวันนี้ยังเหมือนทุกวัน ที่ฉันรักเธอ

แอบรักเธอจัง

ยังแคร์


แอบมองเธออยู่ตรงนี้
สบตาทุกทีหัวใจก็สั่น
เธอจะรู้ไหม มีคนคนฝันไกลผูกพัน
แอบเพ้อแอบฝันว่าเธอห่วงใย
แม้ในนาทีนี้เธอไม่รับรู้อะไรเลย
แต่ความคุ้นเคยสำหรับฉันคืออ่อนไหว
สัญญาคนดี ไม่ว่าพรุ่งนี้จะเกิดอะไร
ทุกครั้งที่คิดถึงเธอในใจภาพเธอจะมีค่ายิ่งใหญ่เช่นเดิม

สายลมแห่งความรัก

ใบรัก


ฝากสายลมหมุน
หอบความคิดถึงอ่อนอุ่นไปให้
แล้วเก็บความรู้สึก...ห่วงใย
เป็นลมสายพลิ้วตามไปให้ที
ไม่ว่าเธอจะอยู่ตรงไหน
วอนลมหอบนำไปให้ถึงที่
ให้เธอรับรู้ความรู้สึกที่มี
และไม่หวังได้รับความรู้สึกดีดีกลับมา.

อบอุ่นครับ

ภพ


ยามรู้สึกสะเทือนใจมากมาก
ความลำบากในใจที่ว้าวุ่น
ดูโดดเดียวอ่าวว้างไร้การุณ
หากเป็นคุณคุณจะทำเช่นไร
ในยามนี้ผนเหมือนอยู่คนเดียว
ช่างโดดเดี่ยวอ่าวว้างในทางใหญ่
แต่เมื่อผมเข้ามาในกลอนไทย
ดูเหมือนมีคนเข้าใจในตัวเรา
ทำให้เรารู้สึกเหมือนมีเพื่อน
ที่ย้ำเตื่อนที่เข้าใจช่วยคลายเหงา
กลอนหลายบทที่มาตรงกับใจเรา
ทำให้เศร้าทั้งอบอุ่นในยามเดียว
ทั้งโคลอนน้ำแข็งและก็จัน
ทั้งยังแคร์และตัวฉันยามเปล่าเปรี่ยว
ร้อยดารายามรู้สึกอยู่คนเดียว
ขอทุกคนมาเที่ยวในกลอนไทย

ความรู้สึกเล็ก ๆ จากเด็กกระโปโล

รัตติกาล


ฉันรักเธอที่ตรงไหน ตอบไม่ได้คำถามนี้ ก็ไม่เคยนั่งแยกความรู้สึกสักทีว่ารักตรงที่ดีหรือไม่ดีอย่างร รู้อยู่แค่ว่ารัก ความผูกพันมากนักไม่รู้มาจากไหน จากไหล่อุ่นที่พึ่งพา หรือแววตาที่หีที่ห่วงใย
หรือความเสมอต้นเสมอปลายที่เธอมี เอาเป็นว่ารักทั้งหมด จากใจบริสุทธิ์หมดจดจากฉันคนนี้จะรักในส่วนที่ดีและไม่ดี เพราะทั้งหมดที่เธอมี ทำให้ฉันคนนี้รักเธอ
หน้า / 50  
ทั้งหมด 839 กลอน