พวงพะยอมบุปผาว่างามงด ไม่ปรากฏเทียบพระคุณงามยิ่งกว่า อวลกลิ่นหอมสารพันสุคันธา ไม่เปรียบเท่าพระกรุณาที่แผ่ไป พระคุณครูเลิศล้ำเหนือคำสอน ด้วยเมตตาอาทรรักยิ่งใหญ่ ชี้ทางออกบอกทางถูกด้วยห่วงใย ครูมอบให้ซึ่งวิชานำพาตน "ศิษย์จะเก่งหรือไม่เก่งครูไม่ว่า ขอให้ศิษย์ดำรงค่าแห่งกุศล เป็นคนดีมีวิชาเพียรอดทน หวังลูกศิษย์ทุกคนเป็นคนดี" ไม้เรียว..สร้างความจำเป็นนิสัย ดุด่า..เพื่อดวงใจได้คงที่ ติเพื่อก่อ..แก้ปัญหาทันท่วงที ฝึกฝน..คอยสอนชี้วิชาการ น้อมรำลึกพระครูผู้สอนสั่ง ทุกคราวครั้งคำสอนครูขอสืบสาน ศิษย์มีครูเหมือนมีธรรมปัญญาณาน นานเท่านานศิษย์เทิดครูไม่ลืมคุณ แด่..ปัพพะคณาจารย์ ปัจจุบันคณาจารย์ คุรุอาจารย์ผู้มีพระคุณอันประเสริฐ
จบป.กศ. จากว.ค. ขอบรรจุ หวังบรรลุอุดมการณ์สานสู่ฝัน หยาดเหงื่อพ่อและแม่ แท้ๆนั้น คงถึงวันเหือดแห้งหมดแรงล้า ครูชั้นต้น คนเขาล้อ ป.กศ.เตี้ย ! มีความรู้แค่ไก่เขี่ยเสียนักหนา แต่ก็ผ่านการฝึกสอนขั้นตอนมา มุ่งสู่ป่า วิชาน้อยไม่คอยใคร สะพายเป้พร้อมย่าม ย่ำย่างเท้า ตั้งแต่เช้ายันค่ำข้ามเขาใหญ่ ผ่านชนเผ่าเข้ารู้จัก ได้ทักทาย เห็นน้ำใสใจจริง ..ทุกสิ่งอัน อยู่บนดอยค่อยเรียนรู้หมู่ชนเผ่า อยู่นานเข้าเริ่มเข้าใจใฝ่สร้างสรรค์ นำเข้าสู่บทเรียนการเขียนอ่าน เริ่มผูกพันมั่นในหวัง ..เส้นทางครู สอนด้วยใจ ให้เขารู้ดูแบบอย่าง สลัดล้างความสุขเมืองเรื่องกินอยู่ เข้าผสมกลมกลืนอย่างตื่นรู้ จิตแห่งครูคือผู้ให้ ..ไม่ขอรับ ! เป็นพี่น้องผองญาติอย่างชัดแจ้ง จรัสแสงแห่งวิทย์ประสิทธิ์สรรพ ได้ฉายาว่า พ่อครู ค่ะและครับ เกินค่านับประทับใจไม่มีลืม.. ป.กศ. วุฒิแค่นี้ ยังมีค่า กว่าปริญญา โท-ตรี ที่ใครปลื้ม ครูบ้านป่าปริญญาดอยค่อยซับซึม สุขใจครึ้ม ลืมปริญญาในป่าตึก ครูชั้นต้น ป.กศ.เตี้ย ไม่เสียรู้ ขอเป็นครู กู้ชนเผ่าเข้าฝนฝึก ศาสตร์พ่อหลวงทรงห่วงหามาสำนึก ภูมิใจลึกๆ ฝึกเขาจนรู้ ..อยู่อย่างพอเพียง ! ร่วมรำลึกพระคุณครู ..ด้วยจิตสำนึกแห่งศิษย์ @@@@@@@@@@@@@@@@@@@@ ป.กศ. ย่อมาจาก ประกาศนียบัตรวิชาการศึกษา จบมัธยมศึกษาปีที่ ๓ แล้วเรียนต่อทีวิทยาลัยครู อีก ๒ ปี ปัจจุบันนี้ไม่มีแล้ว..
น้อมรำลึก “พระคุณครู” ผู้สอนสั่ง สร้างดวงใจ ให้ความหวัง ยังศึกษา ครูส่งศิษย์ ถึงฝั่งฝัน อันตรึงตรา พร้อมสติ ผลิปัญญา วิชาชาญ จนเติบใหญ่ ได้อยู่ดี เป็นศรีสุข เพราะคุณครู ผู้ปลอบปลุก เปรียบประสาน ประสิทธิ์สอน สั่งและสม ประสบการณ์ ในวัยเยาว์ ในวันวาร “ครู” วันนี้ คือพ่อพิมพ์ แม่พิมพ์ ยิ้มของชาติ คือผู้สอน ศิลปศาสตร์ วาดสดศรี คือผู้สร้าง สรรค์บุคคล บนความดี คือผู้นำ ธรรมวิถี ชีวีมนุษย์ คือเรือจ้าง สร้างลูกศิษย์ สู่ฝั่งฝัน คือแสงทอง ของตะวัน อันพิสุทธิ์ คือแสงจันทร์ วันเพ็ญ เด่นสมมุติ คือคุณครู ผู้จุด ผุดแสงเทียน “คนเป็นคนเพราะคนมีครู ครูเป็นครูเพราะครูมีธรรม” หทัยกาญจน์ ๑๕ มกราคม พ.ศ.๒๕๕๕
กราบครูผู้ประเสริฐ และขอเทิดพระคุณท่าน สั่งสอนวิชชาชาญ ให้ชำนาญนิจนิรันดร์ กราบครูผู้เมตตา ชี้แนะว่าการเรียนนั้น ถือเป็นสิ่งสำคัญ ต้องบากบั่นมุ่งมั่นเรียน กราบครูผู้อุทิศ ทั้งชีวิตสอนอ่านเขียน อบรมศิษย์พากเพียร จากจำเนียรกาลผ่านมา กราบครูผู้ชี้ทาง เป็นแบบอย่างศิษย์ทุกครา ด้วยรักและศรัทธา ขอบูชาพระคุณครู อรุโณทัย ๑๕ มกราคม ๒๕๕๕
สิบนิ้วพนม มนคะนึง เฉพาะซึ่งพระคุณครู ท่านสรรประสาทะวิชะชู และแนะนำกระทำดี ทุ่มเทและทั้งวิริยะถาง ทุระทาง ธ ยอมพลี คือแบบฉบับจะจรลี มิถลำกระทำทราม สบวาระศิษย์อธิษฐาน จรผ่านทิวางาม ด้วยเดชะพุทธะวรนาม ดลสุขสงบใจ เทวาประสิทธิ์ทิพยมนต์ ธ ก็พ้นมหันต์ภัย ดำรงอนามยสมัย -ยะและอายุยืนยง สองกรประกบอัญชลี ทิศะที่ ธ ดำรง สักการคุณคุรุ และคง- มนศิษย์อนันต์กาล ,
บนเส้นทางสายไหมไปแม่สาย หมอกพร่างพรายสองฝั่งดังม่านขึง ทุ่งนากว้างวางแต้มแซมหนองบึง สายบัวหนึ่งชูช่อลออตา เหมันต์เยือนเยี่ยมเย้าเนาถิ่นฐาน ดุจสายธารกาลเปลี่ยนแวะเวียนหา อรุณรุ่งลมหนาวพราวนภา หนาวอุราหน้าหนาวร้าวฤดี ถึงยามสายสายหยุดหยุดบานเบ่ง ทุ่งวังเวงปราศชนบนวิถี กลิ่นฟางไหม้ตลบทุ่งฟุ้งยวนยี ขุนคีรีทอดเงาเร้าสายตา สัญจรผ่านบ้านทุ่งมุ่งหมายมั่น สายสัมพันธ์แน่นหนักเกินจักหา กราบแทบเท้าบิดรและมารดา หวังพบหน้าก่อนสายหมายแทนคุณ จากท้องทุ่งสู่กรุงหวังรุ่งโรจน์ เขาจันโจษหมิ่นหยามตามเนื่องหนุน แม่สายลืมสายใยไร้การุณย์ ลืมบุญคุณผู้เฒ่าก่อนเก่ามา อยู่เมืองใหญ่ทำงานเปรียบปานทาส จนสายตัวแทบขาดด้อยวาสนา ค่าแรงเพียงขั้นต่ำจำทนมา เป็นดอกหญ้าในป่าปูนจำรูญรวง หมุนเศรษฐกิจก้าวไกลไปทั่วโลก เหงื่อชุ่มโชกค่ำเช้าเนาเมืองหลวง ด้วยความจนทนอยู่สู้กับดวง หมายพ้นล่วงพรหมลิขิตชีวิตมา ข่าวผู้เฒ่าล้มป่วยอำนวยให้ นำสายใจคืนถิ่นถวิลหา สายน้ำผึ้งผลิดอกออกงามตา สายสวาทคืนนาด้วยอาทร สายลมพลิ้วชายทุ่งจรุงจิต ให้หวนคิดคำนึงถึงสายสมร จะโบยบินกลับรังยังคืนคอน ขอไหว้วอน...แม่สาย...ไม่สายเกิน...
พระคุณครูผู้นำทางสว่างใส เปรียบเปรยไป " ว่าเรือจ้าง " ช่างเหมาะสม สั่งสอนศิษย์คิดดีศรีสังคม ครูอบรมรู้ถูกผิดคิดตริตรอง ครูพากเพียรพาเขียนอ่านการศึกษา เสริมปัญญาคลายเขลาหายเศร้าหมอง ช่วยชี้นำทำดีงามตามครรลอง ถูก - ผิดต้องรู้พินิจด้วยจิตใจ ครูอุทิศชีวิตให้ในการสอน เอื้ออาทรห่วงใยไม่หวั่นไหว สอนศิษย์กล้าสามารถฉลาดไป ศิษย์สดใสทำงานดีมีหน้าตา ดั่งเทียนทองส่องสว่างนำทางศิษย์ คลายมืดมิดเรียนรู้สู่ศึกษา ครูสอนคำล้ำเลิศเกิดวาจา สอนจรรยาคุณธรรมนำทางตน ขอเชิดชูครูไทยใจประเสริฐ น้ำใจเลิศสร้างศิษย์แกร่งทุกแห่งหน สอนเรียนรู้อยู่ดีศรีชุมชน วิชาคนแก้ปัญหาพาชีวี น้อมอัญเชิญสิ่งศักดิ์สิทธิ์ฤทธิผล บันดาลดลพรประเสริฐเพริศสุขศรี แด่....คุณครูผู้เมตตาเอื้ออารี สุขทวีคุณครูไทยใสเรืองรอง นายทองม้วน สิงห์ทองห้าว โรงเรียนปทุมรัตต์พิทยาคม จังหวัดร้อยเอ็ด
เมื่อใจหนาว อยากบอกใครว่าใจหนาว เมื่อใจร้าวจะบอกเธอ ได้หรือไม่ เมื่อใจเสีย มันเจ็บแสบแปลบหัวใจ บอกได้ไหม ว่าใจเหงาและเฝ้ารอ ใครคนหนึ่งซึ่งรอนานผ่านความหนาว คืนนานยาวหนาวสะท้านนานจริงหนอ พอเราผ่านคืนร้าวรานมานานพอ ใจมันพ้อท้อรันทดสิ้นอดทน ฟ้าหน้าหนาวเข้มดีสีฟ้าเข้ม แต่น้ำตาที่เอ่อเต็มย้อมจนหม่น ใจเอ๋ยใจ ไหวอาวรณ์ร้อนทุรน มันแสนกลบ่นแต่เหงา ..ไม่เข้าใจ เมื่อใจหนาว เธอบอกใครว่าใจหนาว.. ขอบอกฉันสักครั้งคราว จะได้ไหม เอาใจหนาวสองดวงสอดกอดกันไว้ คงอุ่นไอไร้หนาวแน่ ต่อแต่นี้..
ฤดูรักหรือไรใช่ไหมเล่า? ทุกความเหงาจึงก้าวข้ามไม่ถามหา โลกใบเก่าเคยกล้ำกลืนชื้นน้ำตา กลับมีเธอเข้ามาเป็นอุ่นไอ มือเธอที่เกาะกุมในวันท้อ ก็เติมต่อความฝันในวันใหม่ ดั่งเรือน้อยที่ลอยคว้างบนทางไกล พบแสงไฟกลางคลื่นในคืนแรม ประภาคารแห่งนี้แหล่ะที่พัก จะเก็บรักฝากไว้ใต้จันทร์แจ่ม เก็บความฝัน เก็บศรัทธา เอามาแซม ให้ตระการกว่าวาวแวมของแสงดาว จะท่องไปยังทิศทางเคียงข้างเธอ หากข้างหน้าที่ต้องเจอมีเธอก้าว พาฉันผ่านสายธารอันนานยาว แม้ค่ำดื่นคืนหนาวก็ไม่กลัว อาจสายลมพัดโบกโลกใบใหม่ อาจสายฝนรำไรในฟ้าหลัว อาจฟองเมฆขื่นข้นสีหม่นมัว จะทอรุ้งสักตัวให้งดงาม ขอใส่สีชีวิตไปพร้อมเธอ ในสุข-ทุกข์ เศร้า- เหม่อ หรือเพ้อพล่าม จะแต้มรักซึมลึกผนึกลาม ให้โมงยามหวานชื่นเข้ากลืนกิน แหละกร่อนความโศกตรมที่ละน้อย เพื่อรอคอยกันอยู่ไม่รู้สิ้น เลือนปวดร้าว ทรมาน์ น้ำตาริน ด้วยรักที่ผ่านยิน...ถึงวิญญาณ์ ฉันมาเพื่อขอมอบคำขอบคุณ ที่โลกหมุนวันเลื่อนให้เคลื่อนหา เพื่อถูกรัก ถักทอที่รอมา กับหนึ่งใครที่ตามหามาเนิ่นนาน
ด้ามขวาน..มือกร้านจับ ฟันฉับๆ สับท่อนไม้ ผ่าแล่งเพื่อแบ่งให้ นำไปใช้ได้หลายงาน ไฟฟืนทำคืนอุ่น คือค่าคุณดุ้นฝืนนั้น ด้ามถือคือหนึ่งงาน ร่วมตัวขวานสานสับฟืน บัดนี้..มีมอดไม้ กัดกินก่ายให้แข็งขืน อาจหาญผลาญด้วยปืน หวังกัดพื้นผืนปลายด้าม ขวานใหญ่..หากท้ายกุด ขยายจุดมอดมุดขย้ำ ท้ายหดหมดที่กำ มือจับด้ามทำไม่ได้ ! ทั้งด้าม และตัวขวาน ผสมประสานสร้างงานใหญ่ จะจับฝืนผ่าฟืนอย่างไร ? หากมือไม้ไร้ด้ามกำ ! จงหยุด..จุดมอดเกิด ก่อนเตลิดเกิดเพลี่ยงพล้ำ ร่วมจิตคิดและทำ รักษ์ปลายด้าม..จะทำอย่างไร ? ! .. จูหลิง ปงกันมูล ครูเกื้อกูล ค่าคุณใหญ่ อุดมการณ์ สานใจใต้ แม้ร่างไร้ ในวันนี้.. ๕ ปี ..ที่เธอจาก วางงานหนักในวิถี ต้นกล้าแห่งความดี โตเต็มที่ ..ทุกวี่วัน ! ร่วมรำลึกครบรอบ ๕ ปี การจากไปของครูจูหลิง ..ต้นกล้าอุดมการณ์ @@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@ รัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวงศึกษาธิการกล่าวว่า วันอาทิตย์ที่ ๘ มกราคม ๒๕๕๕ ที่จะถึงนี้เป็นวันครบรอบ ๕ ปี ในการจากไป ของครูจูหลิง ปงกันมูล ซึ่งเสียชีวิตจากเหตุการณ์ความไม่สงบใน ๓ จังหวัดชายแดนภาคใต้ จึงได้จัดโครงการเดิน-วิ่งการกุศล และคอนเสิร์ตรำลึกครบรอบ ๕ ปี การเสียชีวิตของครูจูหลิง เพื่อจัดหาทุน เพื่อดำเนินการ ซ่อมแซมหอศิลป์ครูจูหลิง ซึ่งตั้งอยู่ในโรงเรียนอนุบาลดอยหลวง อำเภอดอยหลวง จังหวัดเชียงราย นอกจากนั้นยังเป็นการระดมทุน เพื่อสนับสนุนในการบริหารจัดการหอศิลป์ฯ
แม้หากคำ คิดถึง ไม่ซึ้งพอ ยังจะขอ เพ้อพร่ำคำคิดถึง แม้คำน้อยคำนิดไม่ติดตรึง ยังคำนึง ซึ้งคำนั้นมั่นความใน ไม่ต้องคิดมากเท่าที่พี่คิดถึง สักเพียงครึ่งก็อิ่มอาบจนวาบไหว ขอเศษใจนิดเดียวเพียงเสี้ยวใจ เพื่อเอาไว้เป็นพลังรั้งชีวี แม้ไม่เคยพบสักนิด แต่คิดถึง เหตุใดจึงใจอ่อนอ้อนเหลือที่ หากเธอไม่เห็นงามก็ตามที ใจดวงนี้ก็สุดปรามต้องตามไป แม้ว่าไม่เคยพบประสบหน้า ก็เหมือนว่าเคยพบประสบใกล้ ประหลาดนักประจักษ์ชัดถนัดใจ คนที่ใช่ ..ไม่ต้องหาก็มาเอง
ดิถีฤกษ์ผันเพี้ยงชนมวารใหม่เฮย อ้างทวยไท้เนาพิมานทั่วหล้า เดชะช่วยบันดาลสุขสวัส-ดีเฮย พรพร่างจากแหล่งฟ้าสพรั่งพร้อมมงคงชัย ดิถีฤกษ์เบิกฟ้าพรรษาใหม่ เรียบเรียงร้อยสุนทรหวานจารจากใจกรองหมึกไล้ลำนำรสต่างพจมาน ขอเดชะขวัญมิ่งสิ่งศักดิ์สิทธิ์สิงสถิตย์ฟากฟ้าเทวาสถาน น้อมเศียรก้มประนมหัตถ์นมัสการโปรดประทานโชคช่วยอำนวยพร ขอเดชพระสยมบรมนารถเจ้าไกลลาสทรงมหิทธิ์อดิศร บัลดาลสุขวัฒนาสถาวรแสนภิญโญสโมสรเริงสราญ ขอเดชะพระพรหมบรมเทพปวงโรคภัยไข้เจ็บอย่าแผ้วผ่าน กายแข็งแรงแกร่งกำลังยั่งยืนนานชนมานอย่างน้อยถึงร้อยปี ขอเดชะพระนารายณ์คลายพิบัติธ กำจัดสิ่งชั่วทั่วราศี พระจงเร่งสังหารผลาญไพรีสบสวัสดีราคีช้ำไม่กล้ำกราย ขอเดชะพระสักกะเทวราชความมุ่งมาดเจตน์จงจำนงหมาย บรรลุถ้วนล้วนเสร็จสำเร็จสบายสะดวกดายสมหวังดั่งใจจินต์ ขอเดชะพระพิฆเนศวิเศษฤทธิ์ประสาทสิทธิ์วิชาชาญชำนาญศิลป์ ฉลาดล้ำนำใครในแผ่นดินสรรพศาสตร์สิ้นรู้ครบจบเจนใจ ขอเดชะพระวรุณค้ำจุนเกื้ออบอุ่นเอื้อเรืองรองผ่องสดใส สงบเย็นเช่นฝนพร่ำฉ่ำชื่นใจอิ่มทรวงในยิ้มรื่นชื่นเบิกบาน ขอเดชะพระสุรีย์รัศมีรุ่งรังสีพุ่งบรรเจิดหล้าเดชาฉาน ชะตาโชติโรจน์จำรัสชัชวาลยศตระการเกียรติเลื่องเฟื่องธรณี ขอเดชะแรงกุศลผลบุญสร้างอย่ารู้ร้างห่างธรรมนำวิถี พึ่งไตรรัตน์อารักษ์หลักชีวีข้ามนทีพ้นสงสารนิพานเทอญ... สวัสดีปีใหม่ครับ....ทุกๆท่าน
มากราบอ้อน ขอพร ในวันเกิด สิ่งใดเลิศ ล้ำคุณ ให้หนุนส่ง หนูหิ่งห้อย เด็กไพร ใจทรนง ให้ยืนยง อยู่ได้ ไม่ระทม ขอให้กาย และใจ ได้สดชื่น ทุกวันรื่น เริงไป ไม่ขื่นขม อนาคต ภายหน้า อย่าตรอมตรม ทุกสิ่งสม ดั่งวาดไว้ ในจินตนา สิ่งศักดิสิทธิ์ ใดใด ที่ในโลก โปรดดลโชค ชัยให้ ได้หรรษา ขอความสุข ทุกราตรี และทิวา บังเกิดมา แก่หิ่งห้อย ขี้น้อยใจ อย่าได้เศร้า โศกา น้ำตาหลั่ง มีความหวัง ความฝัน อันสดใส พบคนดี แคล้วคลาด ปราศทุกข์ภัย มีกาย-ใจ พร้อมอยู่ สู้ชะตา คงไม่มาก เกินไป ที่ได้ขอ จะเฝ้ารอ ให้ถึงวัน ที่ฝันหา หวังสักครั้ง สมดั่ง จินตนา ทั้งชีวา คงสุข นิรันดร ๚ะ๛
สวัสดีปีใหม่ห้าห้าห้า กระต่ายใต้เงาจันทร์ ขอเอื้อนเอ่ยเป็นบทกลอนอักษรศิลป์ ผ่านห้วงจิตนาการมอบผ่านให้ ส่งท้ายปีเรื่องเก่าที่เศร้าใจ ขึ้นปีใหม่ปีมังกรวอนเทวา ขอทวพเทพไท้เทพยดาอารักษ์ จงปกปักษ์คุ้มครองป้องรักษา ทั่วทุกเขตแดนสยามข้ามแผ่นฟ้า ใต้ทั่วหล้ามีความสุขทุกคืนวัน ที่หมองเศร้าก็ห่างหายคลายความทุกข์ พบความสุขจิตผ่องใสเกษมสันต์ ส่งปีเก่ารับปีใหม่พร้อมใจกัน ด้วยสีสันวิไลลาศสะอาดตา ด้วยรอยยิ้มคำพรหวานที่ขานขับ ยิ้มแย้มรับปีใหม่ใจหรรษา บัตรอวยพรถักร้อยแทนวาจา สมปรารถนาทุกสิ่งสรรพ์กับวันววาน ด้วยไมตรีมิตรภาพสุดซาบซึ้ง จากก้นบึ้งหัวใจที่อ่อนหวาน แม้ใกล้-ไกลสมหวังใจเบิกบาน พ้นภัยพาลอันตรายอย่าหมายมี
"ไก่แก้ว..ขันเสียงเคียงบ้านทุ่ง อรุณรุ่งสุริยารับฟ้าใหม่ หมอกฝ้า..เคลื่อนคล้ายลับหายไป ฉายวิไลแสงทองส่องธานี สัพพะเคราะห์ให้สิ้นไปในปีเก่า ความโศกเศร้าทุกข์ภัยให้ลับหนี เก็บความดีต่อทุนรับอีกปี ร้อยความดีร้อยความรักมอบสู่ชน ศุภฤกษ์รับขวัญวันปีใหม่ ส่งความสุขมอบคุณค่าสถาผล ขอพรชัยทั่วหล้าบันดาลดล ให้สมหวังดังกมลทุกประการ ส.ค.ส.แทนใจไมตรีจิต ส.ค.ส.แทนมิตรร่วมสืบสาน ส.ค.ส.แทนความรักที่แบ่งบาน ส.ค.ส.มอบทุกท่านสำราญเทอญ"
ขออำนาจคุณพระศรีรัตนตรัย บันดาลให้สุขสันต์วันปีใหม่ มีความสุขเกษมเปรมปรีดิ์ไทย ห่างโรคภัยร่ำรวยด้วยความดี คิดสิ่งใดสมหวังดั่งปรารถนา งานก้าวหน้ารุ่งเรืองประเทืองศรี ครอบครัวพร้อมล้อมรักสามัคคี ญาติมิตรดีต่อกันปันน้ำใจ ขออวยพรให้ทุกท่านมีความสุข สมหวังดั่งปรารถนาทุกประการ ในปีใหม่ 2555 นะคะ
ปีเก่า ..เจ้ากระต่าย จะจากไปในครานี้ หมดเวลาและหน้าที่ จำต้องลี้หลบหนีหน้า หนึ่งปีที่เจ้าอยู่ ต่างได้ดูเจ้าซู่ซ่า เกิดเหตุอาเพศนานา จมน้ำตา จมน้ำนอง ต้นปีดีนักหนา ร่ายลีลาน่าจดจ้อง วี๊ดว๊ายกระต่ายทอง ต่างยกย่องมองดูดี ผ่านไปไม่นานนัก ต่างเริ่มทักหนักเหลือที่ โจษขานกันสิ้นดี เจ้าคือปี ที่สุดร้าย ! น้ำบ่าวารีหลาก มากระชากสุขจากหาย สวรรค์หก นรกกระจาย นับร้อยราย..ตายจากกัน จองรถ ..มาซื้อเรือ พลิกล๊อคเหลือเหนือคาดนั่น คันเก่งเก๋งในฝัน อันตรธาน พลันเป็นเรือ บ้านเก่ายังเน่าจม ขยะถมบ่มน่าเบื่อ หลังแรกบ้านแจกเจือ เงินไม่เหลือ เชื่อไม่ไหว ค่าแรงแจ้งจะขึ้น มันสุดฝืนขึ้นไงได้ นิคมล่มสลาย เงินเจ้านายจมหายหมด กลับบ้าน งานนาไร่ ปลูกข้าวขายกำไรหด จำนำจำใจจด เถ้าแก่กด แทบหมดตัว ! การเมือง ก็เรื่องมาก แบ่งฝ่ายฝักน่าหนักหัว โกงกินทุกถิ่นทั่ว ดีเข้าตัว ชั่วไม่รับ ปรองดอง ปะฉะดะ ไม่ลดละ ฉะกันยับ สองฝ่ายไล่รุมสับ เข้ากระชับ ไม่นับญาติ ! ปีกระต่ายชื่นใจชน ปีมงคลคนทั้งชาติ เจ็ดรอบปีจักรีกษัตริย์ โลกเห็นชัด คิงส์ ออฟ เดอะ คิงส์ เจ้าต่ายร้ายหรือดี แค่กาลปีที่ไม่นิ่ง จากลับเหมือนสรรพสิ่ง คือความจริง ..อนิจจัง กระต่ายไป ! ..งูใหญ่มา ต้องกล้ากล้า ล่
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
ช่วยเลือกที่สุดกลอนดีๆ