เทศกาลวาเลนไทน์แต่หัวใจไม่มีรัก เหมือนหยามศักดิ์รักผู้ชายที่ไร้คู่ เทศกาลมาบรรจบพบกันฉันไม่อยากรู้ เหมือนอุ้มชูคู่มีรักแบ่งวรรคเรา ดอกกุหลาบอาบน้ำผึ้งคลึงแสงจันทร์ แต่กับฉันมันอาบยาพิษลิขิตเหงา แสงจันทร์มัวขั้นชั่วไม่ยอมเบา น้ำผึ้งเก่าเริ่มเน่าช่างเศร้าใจ ถ้าใครสุขขออวยพรวอนสุขแท้ อย่าเพียงแค่เทศกาลนี้ชี้หวั่นไหว คุณรักเขาเขารักคุณอบอุ่นใจ ทั่งคู่ใหม่และคู่เก่าอย่าร้าวราน ถ้าใครยังไม่มีคู่ขอชี้หน่อย หนึ่งคนค่อยหนึ่งรอขอดอกรักเริ่มผลิบาน หันมองหน่อยมองบ่อยบ่อยค่อยสะพาน เพื่อสานสร้างสะพานรักเข้าหากัน
ใกล้แล้ววันวาเลนไทด์ วันของดอกไม้ช่อใหญ่และตุ๊กตาหมี วันของการ์ดสวยๆกล่องดนตรี วันของทอฟฟี่รูปหัวใจ วันของนมตราหมีเพื่อคนที่คุณรัก วันของกอสติสต์ที่ปักมาให้ วันของชอคโกแล๊ตให้ใครต่อใคร วันของน้ำตาลถุงใหญ่วันของสีชมพู แต่วันวาเลนไทน์ บางครั้งก็เดียวดาย ใครบ้างที่รู้ บอกรักใครๆ หวังให้ใส่ใจแลดู ก็อย่าลืมรัก พ่อ แม่ ครู และผู้มีพระคุณ
ครั้งยังเยาว์พ่อพร่ำพูดเสมอว่า การศึกษาจะพาเจ้าสู่จุดหมาย เรียนเถิดลูกแม้ว่าพ่อลำบากกาย ไม่อับอายไม่ตรากตรำหากร่ำเรียน อนาคตใช่ชะตาฟ้าลิขิต เรามีสิทธิ์พลิกผันได้หากอ่านเขียน แม้เลือกเกิดไม่ได้หากพากเพียร ไม่จวนเจียนจนตรอกสิ้นหนทาง จากวันนั้นจวบวันนี้ยังจำมั่น คำสำคัญของพ่อไม่ขัดขวาง มีปัญญาดุจอาวุธไม่เลือนลาง ยากเจือจางคำสอนพ่อจำฝังใจ
วันวาเลนไทน์ในปีนี้ ขอให้มีชีวีที่สุขสันต์ ขอให้พบยอดชู้คู่ชีวัน ขอให้มีสุขสันต์ทุกวันคืน วันวาเลนไทน์ในปีนี้ ขอให้มีชีวีที่สดชื่น ขอให้มีสุขสมภิรมณ์รื่น ขอให้สุขสดชื่นชั่วนิรันด์ วาเลนไทน์หวนมาอีกคราแล้ว ใยน้องแก้วจิตใจไม่หวนกลับ เหมือนดวงเดือนจากฟ้าใช่ลาลับ ยังหวนกลับคืนมาคู่ฟ้าเอย
สายลมเดือนแห่ง...ความรัก...พัดโชยผ่าน ช่างซาบซ่านหัวใจอยู่ไม่น้อย หลายคู่...หลายคน...ยังเฝ้าคอย เพื่อปลดปล่อยหัวใจให้ได้รักใครสักคน คงเป็นเดือนที่...สุดแสนจะอบอุ่น หอมละมุนระคายใจดั่ง...ไอฝน หากยังไร้รักควรหาใครสักคน เข้ามาเจือปนหัวใจให้เบ่งบาน เหมือนกับ...ดอกกุหลาบ...เดือนนี้ ที่จะมีเจ้าของไปแบบแปรผัน จากคนหนึ่ง...มอบให้...ใครสักคนได้รู้กัน ว่าที่ผ่านมานั้นมี...ความรู้สึกอย่างไร ถึงแม้ว่า...ไออุ่น...แห่งความรัก มีอกหักมีสมหวังไม่ว่าคู่ไหน หลายคู่...หลายคน...มีสุข...มีทุกข์...ในหัวใจ แต่ถึงอย่างไรก็บอกได้ว่า...เคยได้รักใคร...เหมือนกัน
อยากเก็บดาวที่แพรวพราวเต็มท้องฟ้า เก็บเอามาใส่ไว้ในขวดโหล เก็บใส่ขวดไบใหญ่ ๆ ใบ โต ๆ แต่ขวดโตนั้นหายากลำบากจริง #
ดอกไม้สีแดง แข่งกันชูช่อ คนรับชูคอ รอรับดอกแดง ดอกแดงออกดอก คล้ายระลอกคลื่น ให้กันดาษดื่น วันอื่นไม่เจอ 14 กุมภา วาเลนไทน์เยือน ดอกแดงกลาดเกลื่อน เลื่อนลอยไปหา แม้นใครได้รับ จับจิตชีวา หากใครไม่เห็นค่า อาจพาเหงาใจ วาเลนไทน์นี้ ขอให้มีดอกไม้ ลอยไปตามสาย มอบให้คนดี ขอให้ได้รับ ทั่วกันทุกที่ แต่จะให้ดี อยากให้มีดอกแดง...ทุกวัน .....เด็กเมืองยศ....
มหาวิทยาลัย.. ฉันก้าวเข้าไปด้วยไฟกล้า มุ่งหวังสังเคราะห์เพาะปัญญา สรรค์ประสิทธิ์ฤทธาปัญญาชน ฉันสะพายสายย่ามไปตามตึก นั่งตรึกศึกษาค่าเหตุผล ทุกศาสตร์ปราดรับปรับสู่ตน ดั้นด้นบนทางที่พร่างมนุษย์ เงินทองของพ่อฉันต่อฝัน มุ่งมั่นสรรค์เสกความเอกอุตม์ ผลิสติวิชาเป็นอาวุธ หวังผลุดสุดฟ้าที่ว่ากว้าง ฉันบากยากเย็นเป็นบัณฑิต สถาปนาค่าทิศชีวิตกระจ่าง พร้อมเรียงเบี่ยงเบนขอบเส้นทาง ขยับปีกฉีกกางไปสร้างชีวิต - - - - - - - - - - - - - - - - - - - แต่ฝันฉัน..วันนี้มีเส้นเขต ปัญหาประเทศคือเศรษฐกิจ นายจ้างย่างก้าวราวไร้ทิศ บัณฑิตไร้สิทธิ์ประดิษฐ์ชะตา ฉันหวั่นเงินแม่ค่าแค่ฝุ่น เพราะฝันอันละมุนมันหมุนค่า หวั่นใจได้แค่ปริญญา ไม่รู้ชะตาอนาคต..
ที่สุดท้ายก็จบลงที่ตรงนี้ เพียงความดีเหลือไว้ให้กล่าวขาน เถ้าสู่เถ้าดินสู่ดินสุดสิ้นกัน เพียงลูกหลานพึงสังวรณ์ก่อนจากลา ว่าพ่อแม่แก่เฒ่าเฝ้าพันผูก ถนอมลูกตั้งแต่ยังไม่ประสา จนเติบใหญ่กล้าแกร่งแรงฤทธา จึงจากลาเจ้าไปไม่หวนคืน เจ้าอยู่หลังจงตั้งระวังจิต จงหมั่นคิดว่ามนุษย์สุดจะฝืน ในภายหน้าลูกของเจ้าคงมายืน โหยสะอื้นส่งเจ้าเข้าเตาไฟ อนิจจาโลกมนุษย์ก็ฉะนี้ เพียรทำดีกันไว้เถิดลูกทั้งหลาย พ่อแม่สั่งสอนเจ้าจวบชีพวาย ต่อนี้ไปจะไม่ได้มาเยี่ยมเยือน จะจากลาเจ้าไปแล้วนะลูกรัก จงรู้จักรักษาตัวให้ดีเหมือน ดั่งพ่อแม่รักษาเจ้าเฝ้าตักเตือน อย่าลืมเลือนที่พร่ำสอนก่อนจากลาฯ
ขอบคุณกับทุกคนที่คิดถึง ถึงวันหนึ่งที่เกิดเปิดตาใส วันที่เริ่มต้นตัวตนและจิตใจ วันที่ฟ้าแจ่มใสและใครๆก็ยินดี วันนี้หลายปีที่ผ่านบรรจบ นับดูก็ครบหลายรอบแล้วนี่ เคยผ่านมาทั้งร้อนหนาวหลายที เคยสุขขี เคยสุขสรร เคยผ่าน การโรยรา เวลาผ่านนานพ้นจนได้คิด ทุกชีวิตต้องสู้ไปใช่ปัญหา มีชีวิต อย่าลืมซี มีชีวา หากไฝ่หาความสุขนั้นมันมากมี อุปสรรค์ใดๆหากกรายใกล้ ล้วนแค่ใจของเราสู้อย่าหนี ก็จะแก้ไขได้หมดแม้มากมี หากคิดหนีทั้งชีวีไม่มีพ้น ครบรอบวันเกิดอีกปีหนึ่ง เผลอไปนับได้ครึ่งชีวิตข้น ทัศนคติดีดีใส่ไว้ให้มากล้น ชีวิตคนอย่าทุกข์ใจให้มากไป สิ่งดีดีใดใดในชีวิต จดจำฝังสนิทคิดถึงไว้ แม้นวันหนึ่งต้องพบสิ่งร้ายร้าย ก็เข้าใจว่าร้ายกับดีมีคู่กัน ปัญหาทุกปัญหาหากผ่านมาแล้ว เก็บไว้เอามาแซวเป็นเรื่องขำขัน เมื่อผ่านมาได้ก็ไม่ใช่ปัญหาแล้วนั่น อย่าไปหวั่นใดใดให้มากความ ขอบคุณสำหรับพรวันเกิดปีนี้ ขอน้อมรับด้วยยินดีล้นหลาม Thai Poem เต็มไปคนใจงาม น้อมรับความมีน้ำใจไว้ทุกคน
เด็กน้อยวัยเล่นวัยซนวัยสดใส ที่ใครใครเปรียบไว้กับผ้าขาว ตาใสซื่อประกายเป็นแวววาว ประดุจดาวจรัสแสงกลางนภา พ่อ-แม่เลี้ยงดูด้วยความรัก เฝ้าฟูมฟักจนหนูนั้นเติบใหญ่ ให้วิชาความรู้และห่วงใย เหนื่อยแค่ไหนพ่อแม่ก็ยอมทน วันเด็ก..นี้หนูอวยพรให้ทั้งสองท่าน และสาบานจะทำดีไม่เหลวไหล ขอให้สิ่งศักดิ์สิทธิในที่นี้และแดนไกล บันดาลให้พ่อแม่รักหนูตลอดกาล... หลินจือ กะ เข็มทอง
แม้ไก่จะไม่ขัน ดวงตะวันก็โผล่มา สายน้ำที่ไหลลา ห่อนหวนหามาที่เดิม ปีเก่าไม่ส่งท้าย ก็ห่างหายไม่ต่อเติม ปีใหม่ไม่เฉลิม- ฉลองรับ ฉับฉับมา ฉะนี้ เพราะฉะนั้น ตระหนักกันใช้ปัญญา คืนวันล่วงเวลา คงคุณค่าคณามี อย่าปล่อยให้ล่วงเปล่า อยู่ที่เก่าไม่ใยดี วันเดือนเคลื่อนเป็นปี รู้หน้าที่ทำดีกัน วันนี้ดีที่สุด รีบเร่งรุดสุดสร้างสรรค์ อย่าริไปผลัดวัน- ประกันพรุ่งไม่รุ่งเรือง แม้ไก่จะไม่ขัน ดวงตะวันก็โผล่เนือง อย่าให้สิ้นเปล่าเปลือง ทำต่อเนื่องแต่วันนี้.
ปีใหม่อะไรใหม่เคยได้คิด ปีใหม่ให้ชีวิตเปลี่ยนไปหรือ ปีใหม่เพียงอายุผ่านเท่านั้นฤา ปีใหม่คือโลกใหม่หรือใบเดิม ใจของเราดวงเก่าก็เท่านี้ ใจไม่ดีหาดีมาเพิ่มเสริม ใจที่ดีรักษาดีหาดีเติม ใจริเริ่มทำแต่ดีปีใหม่งาม ต้องมองโลกให้ดีกว่านี้นะ ต้องมีจิตคารวะพระทั้งสาม ต้องรู้จักขวยเขินอย่าเกินงาม ต้องเกรงขามความชั่วอย่ามัวเมา นิ่งให้ดีมีปัญญาอย่าบุ่มบ่าม นิ่งให้งามพูดจาอย่าด่าเขา นิ่งเข้าไว้ปัญหาหนักจะได้เบา นิ่งเข้าสู่ปีใหม่ใจมั่นคง..
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
ช่วยเลือกที่สุดกลอนดีๆ
