มหาวิทยาลัย.. ฉันก้าวเข้าไปด้วยไฟกล้า มุ่งหวังสังเคราะห์เพาะปัญญา สรรค์ประสิทธิ์ฤทธาปัญญาชน ฉันสะพายสายย่ามไปตามตึก นั่งตรึกศึกษาค่าเหตุผล ทุกศาสตร์ปราดรับปรับสู่ตน ดั้นด้นบนทางที่พร่างมนุษย์ เงินทองของพ่อฉันต่อฝัน มุ่งมั่นสรรค์เสกความเอกอุตม์ ผลิสติวิชาเป็นอาวุธ หวังผลุดสุดฟ้าที่ว่ากว้าง ฉันบากยากเย็นเป็นบัณฑิต สถาปนาค่าทิศชีวิตกระจ่าง พร้อมเรียงเบี่ยงเบนขอบเส้นทาง ขยับปีกฉีกกางไปสร้างชีวิต - - - - - - - - - - - - - - - - - - - แต่ฝันฉัน..วันนี้มีเส้นเขต ปัญหาประเทศคือเศรษฐกิจ นายจ้างย่างก้าวราวไร้ทิศ บัณฑิตไร้สิทธิ์ประดิษฐ์ชะตา ฉันหวั่นเงินแม่ค่าแค่ฝุ่น เพราะฝันอันละมุนมันหมุนค่า หวั่นใจได้แค่ปริญญา ไม่รู้ชะตาอนาคต..
ตะวัน 21 ม.ค. 2545 13:40 น. - ID 9186 
1345
2
0
21 มกราคม 2545 15:33 น. - comment id 31453
ถ้อยคำอ่านแล้วเข้าใจยากแต่ก็ลึกซึ้งดีนะคะ
21 มกราคม 2545 16:17 น. - comment id 31463
เยี่ยมครับ
21 มกราคม 2545 19:41 น. - comment id 31481
ขอแสดงความยินดีกับพี่ๆที่จบการศึกษาจากมหาวิทยาลัยที่เสี้ยวอยากเข้าด้วยค่ะ
21 มกราคม 2545 22:49 น. - comment id 31497
อ่านแล้วทำให้คิดได้ไปไกลเลยล่ะ แสดงความยินดีฝากไปด้วยจ้ะ
22 มกราคม 2545 17:37 น. - comment id 31595
ตะวัน...สวัสดีค่ะ
28 มกราคม 2545 19:05 น. - comment id 32581
ก็อย่างนี้ล่ะฮะประเทศไทย
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
