เพลงรักเล็กๆ

ตะวัน

มองจักรวาลผ่านฟ้ากว้างช่างยิ่งใหญ่
โลกเป็นเพียงดาวหนึ่งใบในที่นี้
ด้วยโลกกว้างอย่างไรนั้นฉันรู้ดี
ฉันจึงเป็นเศษส่วนที่ไม่มีอะไร
หากบรรเลงเขียนเพลงรักสักเพลงหนึ่ง
กรองจากฝันอันสวยซึ้งซึ่งหวานไหว
กลั่นจากลมที่ห่มโบกโลกทั้งใบ
ก็เป็นเพียงเพลงจากใจในอีกวัน
- - - - - -
เมื่อชีวิตเราเดินทางถึงทางแยก
ฝันที่แบกได้แตกใบในความฝัน
ต่างต้องเก็บฝันอีกซีกปีกตะวัน
ต้องมีฟ้าเป็นเส้นกั้นระหว่างเรา
กี่น้ำตาที่หยดหยาดไม่อาจนับ
เส้นทางฝันต้องแลกกับเส้นทางเหงา
ฝันอยู่ท่ามความอ่อนแอที่แรเงา
ความคิดถึงจึงรุมเร้าเกินเข้าใจ
ความคิดถึงที่ส่งไปอาจไม่ถึง
เส้นรุ้งแวงอีกแห่งหนึ่งอยู่แห่งไหน
ที่แห่งนั้นมันเกินอ่านกี่ล้านไมล์
ทำได้เพียงฝากเสียงไปตามสายลม
เพลงเล็กๆจากส่วนลึกของความรัก
ทอและถักจากจังหวะที่สะสม
เขียนอักษรสายน้ำตาสานอารมณ์
เติมทำนองของความขมที่ข่มใจ
เขียนถึงฟ้าดารารายและสายน้ำ
ด้วยข้อความซ้ำๆที่ย้ำไหว
คำว่ารักเป็นล้านถ้อยที่ปล่อยไป
ฝากถึงเธอคนไกลในทุกทาง
เขียนถึงโลก-จักรวาล ผ่านแสงกล้า
ของหมู่ดวงดาริกาก่อนฟ้าสาง
ก่อนพระจันทร์จะสีชืดจนจืดจาง
ก่อนตะวันจะย่ำย่างสู่กลางฟ้า
คืนนี้เงียบเยียบเย็นเช่นคืนอื่น
แต่ความรักฉันยังตื่นและโหยหา
ฉันจะร้อง-เพลงปลอบปลาบคราบน้ำตา
ตะโกนก้องกาลเวลาระยะทาง
ฟังดูสิ! ได้ยินไหม..รับรู้ไหม
เพลงเล็กๆนี้ส่งไปในฟ้ากว้าง
เพลงของเธอเขียนจากฉันผ่านจันทร์จาง
ผ่านแสงพร่างกลางเวหาดาราราย
มองจักรวาลผ่านฟ้ากว้างช่างไกลลิบ
โลกเป็นเพียงดาวกระพริบบนภาพฉาย
ฉันเป็นเพียงใครหนึ่งคนบนแสงพราย
ที่ร้องเพลงส่งความหมายผ่านจักรวาล
ไม่มีความสำคัญใดในเพลงนี้
นอกจากเพียงเสียงดนตรีที่พัดผ่าน
แต่จันทราดาราเร้นจะเป็นพยาน
เพลงรักนี้ฉันขับขาน...ให้เพียงเธอ