17 พฤศจิกายน 2552 10:41 น.

"เหล้า" ของสองคน




Version คุณพ่อ

แว่วเสียงน้ำแห่งกาลเวลาที่ไหลริน
ราวได้ยินเสียงเพรียกแห่งความหลัง
ด้วยกลิ่นรสอันรื่นรมณ์ที่โด่งดัง
ลองเพียงครั้งก็ติดใจในอารมณ์

จึงมีต่อแก้วสองแล้วแก้วสาม
แล้วก็ตามอีกหลายแก้วจนลืมขม
ลืมทุกสิ่งความโศกเศร้าความทุกข์ตรม
เพราะรื่นรมณ์อยู่ในน้ำแห่งกาลเวลา

ปล่อยให้ใจพัดพาไปกับสายน้ำ
สุขเหลือล้ำเกินหัวใจจะใฝ่หา
เพียงสัมพัสรับรสถึงมนตรา
อันสุราขวดนี้ช่างสมใจจริง

-----------------------------------------



Version ของลูก

แว่วเสียงน้ำแห่งกาลเวลาที่ไหลริน
ราวได้ยินเสียงร่วงหล่นของความหวัง
ลูกได้ยินเสียงพ่อเฮเสียงดัง
ยินกี่ครั้งลูกก็ทุกข์ในอารมณ์

พ่อจะต่อแก้วสองหรือแก้วสาม
แล้วจะตามอีกกี่แก้วลูกขื่นขม
เพราะห่วงพ่อลูกก็เลยต้องทุกข์ตรม
เพราะพ่อจมกับขวดเหล้าทุกเวลา

พ่อปล่อยตัวปล่อยใจกับแค่น้ำ
พ่อเพลี้ยงพล้ำจนลืมแล้วใครห่วงหา
ลูกจึงทุกข์ดังถูกสาบด้วยมนตรา
ด้วยสุราที่พ่อดื่มลืมครอบครัว

--------------------------------------------