27 มิถุนายน 2552 12:07 น.
Darkness_Hero
ถ้าต้องเลือกให้ใครต้องตายก่อน
ฉันขอวอนเธอตายก่อนจะได้ไหม
จะไปตายที่ไหนก็เชิญไป
ขอเพียงให้เธอตายก่อนก็พอใจ
อย่าได้โกรธกันเลยนะที่รัก
มันไม่ใช่พลักไล่เธอไปไหน
ฉันน่ะยังรักเธอสุดหัวใจ
รู้ใช่ไหมยามเราสองจับมือกัน
แต่ฉันแค่หวังดีให้ตายก่อน
ไม่ทุกข์อะไรไม่โศกสัน
ฉันจะรับไว้เองในทุกวัน
จนกว่าฉันจะถึงซึ่งวันตาย
ขอให้เธอพักพ่อนอย่างสงบ
ไม่ต้องพบช่วงชีวิตที่ใจสลาย
ฉันขอรับช่วงเวลาความเดียวดาย
ถึงวันตาย..จะยอมเจ็บ เพราะรักเธอ....
ตายก่อนเถอะนะที่รัก
23 มิถุนายน 2552 16:41 น.
Darkness_Hero
อย่าถามเลย ว่าฉันเจ็บ จริงหรือเปล่า
เธอจะเอา อะไร มาวัดได้
ฉันไม่เจ็บ ไม่ปวด ไม่เป็นไร
ฉันก็แค่ สบายใจ เหมือนทุกวัน
ฉันนอนหลับ พักผ่อน สบายดีอยู่
แค่นั่งดู ทีวีถึง เช้าเท่านั้น
มีความสุข หลังเลิกงาน อยู่ทุกวัน
ก็เพราะฉัน อยากจะเมา ไม่มีอะไร
ฉันดูรูป คิดถึงเรื่อง เก่าเก่า
เพราะไม่รู้ จะเอาไป ทิ้งที่ไหน
นั่งเฉยๆ ไม่ได้คิด เรื่องอะไร
น้ำตาไหล เพราะฝุ่น มันเข้าตา
ฉันก็แค่ ฟังเพลง แล้วร้องไห้
ก็เพราะเพลง โดนใจ มากจริงหนา
แค่เหนื่อยๆ งานหนัก จนอ่อนล้า
จึงทำให้ ไม่มีแรง ทำอะไร
ฉันไม่เจ็บ ไม่เสียใจ ไม่เลยล่ะ
เอาเถอะนะ ฉันว่า ฉันยังไหว
ก็เข้าใจ ที่เธอ ต้องการไป
มันไม่ใช่ เรื่องใหญ่จน ต้องเสียใจ
ฉันแค่จะ หยุดหัวใจ ไว้ตรงนี้
ความรู้สึก ที่เคยมี จะแช่แข็งไว้
หนามกุหลาบ ที่บาดลึก จนปวดใจ
ฉันก็จะ รักษาไว้ ให้อยู่ดี
ฉันยังอยู่ สบายดี ยังยิ้มได้
ช่างสบายใจ แสนสุขใจ อะไรอย่างนี้
ฉันไม่เจ็บ ไม่ปวดเลย สักวินาที
ฉันไม่มี หรอกนะ ความเสียใจ
12 มิถุนายน 2552 18:19 น.
Darkness_Hero
ไม่ใช่แสงแห่งความหวังหรอกนะครับ
แค่รองรับน้ำตาเธอยามเธอเหงา
ไม่หวังหรอกกับคำว่า "สองเรา"
ขอเป็นเงาที่เธอลืมยามสุขใจ
ฉันไม่ใช่ดวงดาวจรัสแสง
และไม่เคยท้อแท้รับไม่ไหว
แค่มองเธอจากตรงนี้ก็สุขใจ
ยิ้มละไมของเธอคือขุมพลัง
ที่ของฉันคือสักแห่งสุดในหัวใจ
ฉันจึงไม่ใช่แสงแห่งความหวัง
แต่จะรองรับเธอสุดกำลัง
ด้วยความหวังให้เธอสบายใจ
ไม่จำเป็นต้องมาสนใจหรอก
แค่คนนอกสายตาสบายใจได้
เอาเถอะนะ...ฉันน่ะ ไม่เป็นไร
เพียงเธอไปกับเขาแล้วยิ้มกลับมา
อย่าได้กลัวอย่าได้ท้อยามผิดหวัง
ฉันจะเป็นพลังช่วยฟันฟ่า
ยามใดที่เธอนั้นมีน้ำตา
เธอจะพบว่าฉันอยู่ไม่ไกล
......
ฉันจะอยู่ที่ฉันเคยยืนอยู่
เธอก็รู้ว่าฉันอยู่ที่ตรงไหน
ณ.มุมมืดลึกที่สุดในหัวใจ
ไม่จากไปไหนไกลเพราะ "รักเธอ"
11 มิถุนายน 2552 17:56 น.
Darkness_Hero
หน้าที่ของสื่อนั้นมี 5 อย่าง
ใช่บ้าใบ้เป็นกลางๆอย่างหดหัว
ไร้สาระบ้าบอกลับเมามัว
ด้วยเพราะกลัวเพราะเงินหรืออะไร
หน้าที่แรกสื่อต้องคอยสอดส่อง
และก็ต้องรายงานความเคลื่อนไหว
ส่งเสริมเผยแพร่สิ่งใหม่ใหม่
ต้องไม่ให้จมปลักไม่พัฒนา
หน้าที่สองต้องเป็นหมาเฝ้าบ้าน
ต้องเชื่อมโยงเหตุการณ์ทุกสาขา
คอยตักเตือนและวิจารณ์เรื่องนานา
เพื่อประชารู้ทันคนหลอกลวง
ต้องคอยบอกชี้แนะแนวทางแก้
จะจริงเท็จคือสิ่งใดตะขิดตะขวง
มันไม่ใช่ทำตัวเป็นคนหัวกลวง
เอาแต่จ้วงจ้วงจ้วงจ้วงหวังเงินทอง
หน้าที่สามต้องสืบทอดวัฒนธรรม
ที่สุดล้ำคุณค่ากับเราทั้งผอง
ทั้งวัฒนธรรมนั้นจะหลักหรือจะรอง
ใช่บกพร่องลืมหมดแล้ววัฒนธรรม
หน้าที่สี่สื่อไทยเก่งที่สุด
นั่นคือหยุดเรื่องเครียดๆด้วยขันขำ
ตลกเกมโชว์ละครร้องรำ
เพื่อจะนำบันเทิงสู่สังคม
หน้าที่ห้าคือระดมความเคลื่อนไหว
พลังอันยิ่งใหญ่รวมตัวสะสม
เพื่อให้เกิดพัฒนาการทางสังคม
มิใช่เพียงเพาะบ่มแล้วปล่อยไป
แต่สื่อไทยวันนี้เป็นไงบ้าง?
อ้างเป็นกลางเป็นอีแอบทำตาใส
จะมาอ้างไม่รู้เรื่องไปทำไม
เงินเท่าใดซื้อตัวตนคนขายตัว
หมาเฝ้าบ้านมีเพียงแค่หยิบมือ
เลยกลายเป็นคนหัวดื้อน่าตบหัว
เพราะส่วนใหญ่ทำไม่เห็น...เห็นแก่ตัว
ไอ้คนชั่วในคราบสื่อของคนไทย
วัฒนธรรมของไทยอยู่ไหนบ้าง
ใช่ว่ากร่างแต่ได้เจอกันบ้างไหม?
เห็นมีแต่เกาหลีญี่ปุ่นไหนละไทย
มันไม่ใช่แค่ไหว้ไหว้สวัสดี
ความบันเทิงพี่ไทยนั้นสุดยอด
จนจะปลอดสาระกันแล้วนี่
มุขวัวมุขควายใช้ทั้งปี
แต่เรื่องสาระดีๆน้อยเกินไป
ระดมความเคลื่อนไหวใครกล้าบ้าง
คนกล้าขวางกล้าสู้อยู่ที่ไหน
เห็นมีเพียงไม่กี่คนสื่อคนไทย
นอกนั้นไซร้มุดหัวหลบในหลีบรู
ขอประนามสื่อมวลชนจอมกลับกลอก
จอมปอกลอกลวงหลอกน่าอดสู
จะเลียใครก็ตามแต่ให้เงินกู
ไม่ก็สู้ไม่สนใจใครก็แล้วกัน
กะอีกพวกสื่อหลอกสื่อตอแหล
ดีแปรชั่วชั่วแปรดีแสนผกผัน
เรื่องอย่างหนึ่งบอกอย่างหนึ่งเป็นรายวัน
ถ้าเช่นนั้นเรียก "สื่อปลอม" คงสมควร
6 มิถุนายน 2552 16:20 น.
Darkness_Hero
ที่มา - "ปรากฏการณ์แพนด้า"
http://www.thaipoem.com/forever/ipage/poem126452.html
เมื่อแพนด้าเป็นประเด็นเพื่อหาเรื่อง
จะว่าเคืองก้มีบ้างแต่ก็ขำ
เมื่อแพนด้ากลายเป็นแค่ตัวนำ
โอ้...เวรกรรม แพนด้า พาตีกัน
จะตั้งชื่อแพนด้าอะไรดี
แทนที่จะมีเสียงที่สร้างสรรค์
กลายมาเป็นประเด็นได้โดยพลัน
โจมตีกันเลือดซิบๆในบ้านหมี
คนหนึ่งนิ่งยิ้มเยาะวิเคราะห์ใหญ่
ริปูจะทำอย่างไรก็ตามนี้
ก็เดาถูกทั้งวิถีและวิธี
"ก็สนุกดีเห็นเดินตามที่คิดไป"
อีกคนมาห้ามทัพด้วยหวังดี
เรื่องแค่นี้จะบ้ากันไปถึงไหน
ยิ่งอ่านยิ่งยั๊วะเกินสงบใจ
ลูกผู้ชายหรือไม่มาเจอกัน
อีกคนรุกบ้าพลังเหมือนครั้งก่อน
ในบ้านกลอนที่เคยเกิดเรื่องวันนั้น
วิถีเดิมเหมือนๆเดิมรู้ๆกัน
"บพิตร"ยัน "กูไม่ใช่" IP ตรง
แพนด้าน้อยกลายเป็นประเด็นร้อน
ช่างบั่นทอนปัญญาผิดประสงค์
เจ้าแพนด้าลดความสำคัญลง
กลายเป็นธงเริ่ม"สงคราม"กันอีกครา
เจ้าแพนด้าเกิดมาไม่ถึงเดือน
ยังไม่ทันเอื่อนเอ่ยเลยละหนา
หลุ่ยอู่ยเอ๋ยเจ้าจะรู้หรือไม่ว่า
ลูกของเจ้ากลายมาเป็นชนวน
เรื่องของเรื่องแค่ชวนตั้งชื่อแพนด้า
ดันเปลี่ยนมาเป็นการเมืองสุดผกผวน
ทั้งประชดทั้งเหน็บแนมทั้งท้าดวล
เกิดเหตุป่วนขึ้นในบ้านของน้องแพนฯ
ตัวละครสำคัญในท้องเรื่อง
1 แพนด้าน้อย(ยังไม่มีชื่อ)
2 Darkness_Hero
3 อยู่ห้างไหนดีอ่ะ และ ขอเสือกหน่อย ---> บุคคลปริศนาผู้หวังดี
4 กู้ชุ่ยชุ่ย,หมูทอดกระเทียม, รากหญ้าอีสาน, คนชัยภูมิ, กลับมาถาม, ขนมจีน, สายวารินทร์, เด็กอีสาน, ไม่ใช่บพิตร, รากหญ้าชัยภูมิ, ผัดผักรวม, เปรมิกา ประตูหลัง, รากหญ้าอีสาน คนชัยภูมิ, รากหญ้า, เด็กวัด, รากหญ้ามาหาความรู้, เด็กดอยชายแดน, คนรากหญ้าชัยภูมิ, เบื่อเสื้อแดง, s,kcrofuh (พิมพ์เป็นภาษาไทยว่า หมาแพนดี้), กระทิงแดงเขาเก และอีกหลายชื่อที่จะตามมาในอนาคต (ตามหาชื่ออื่นๆได้ที่กระทู้ของนายหมอดีแท้) ---> บพิตร
**บทสุดท้ายแต่งโดย DaRk_LoRd
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟDarkness_Hero
หน้าส่วนตัว
1174
