27 กันยายน 2555 15:57 น.
				
												
				
								din
		
					
				
 เพียงฟังถ้อยร้อยร่ำคำพร่ำบอก
เกรงเธอหลอกลวงให้ใจหมองศรี
เกรงต้องทุกข์หม่นเศร้าเหงาฤดี
เกรงไม่มี...ความจริงใจ...มอบให้กัน
เธอมองดาวพราวฟ้าว่าสูงศักดิ์
จนเกินจักคว้าไว้ใช่ไหมขวัญ
เมื่อดาวหลุดมือหายสลายพลัน
เธอจึงหันมองดินถวิลครอง
คงไม่ง่ายเช่นนั้นดอกขวัญจิต
ดินใคร่คิดทบทวนควรจองหอง
อย่าเสแสร้งแกล้งกันเป็นทำนอง
ว่าใฝ่ปองใฝ่ฝันให้สัญญา
ดินต่ำต้อยด้อยค่าทว่าจิต
มิเคยคิดหมายปองของสูงค่า
ดินจนยากเรียนน้อยด้อยวิชา
จึงเกรงว่าคว้าลมจะตรมทรวง
มิอาจรับฝากใจเธอไว้ได้
ประตูใจนั้นแสนจะแหนหวง
มันปิดล๊อคเอาไว้มิได้ลวง
คงเป็นดวงเราไซร์ใช่คู่กัน
เพียงฟังถ้อยร้อยร่ำคำพร่ำบอก
เกรงเธอหลอกลวงให้ใจหมองศรี
เกรงต้องทุกข์หม่นเศร้าเหงาฤดี
เกรงไม่มี...ความจริงใจ...มอบให้กัน
เธอมองดาวพราวฟ้าว่าสูงศักดิ์
จนเกินจักคว้าไว้ใช่ไหมขวัญ
เมื่อดาวหลุดมือหายสลายพลัน
เธอจึงหันมองดินถวิลครอง
คงไม่ง่ายเช่นนั้นดอกขวัญจิต
ดินใคร่คิดทบทวนควรจองหอง
อย่าเสแสร้งแกล้งกันเป็นทำนอง
ว่าใฝ่ปองใฝ่ฝันให้สัญญา
ดินต่ำต้อยด้อยค่าทว่าจิต
มิเคยคิดหมายปองของสูงค่า
ดินจนยากเรียนน้อยด้อยวิชา
จึงเกรงว่าคว้าลมจะตรมทรวง
มิอาจรับฝากใจเธอไว้ได้
ประตูใจนั้นแสนจะแหนหวง
มันปิดล๊อคเอาไว้มิได้ลวง
คงเป็นดวงเราไซร์ใช่คู่กัน
 
				
			 
			
				20 กันยายน 2555 15:53 น.
				
												
				
								din
		
					
				
 ก็ห่างหายหลายวันนะขวัญเจ้า
ฝนตั้งเค้าปวดแปลบแสบไฉน
มันมืดมนหม่นมิดทุกทิศไป
จะหาใครปลอบขวัญนั้นยากเย็น
ที่ห่างห่ายนั้นไซร์ใช่ไปเที่ยว
แต่โดดเดี่ยวอ้างว้างอย่างที่เห็น
ไหนล่ะคนเคยฝันฝากประเด็น
เธอหลบเร้นอยู่ไหนไยไม่มา?
อยากปัดกวาดเช็ดถูห้องใจให้
ทั้งทรวงในเฝ้าแลชะแง้หา
เกรงเธอมีไม้อื่นไว้ชื่นตา
ทิ้งแก้วให้โรยราลงคาดิน
ก็ห่างหายหลายวันนะขวัญเจ้า
ฝนตั้งเค้าปวดแปลบแสบไฉน
มันมืดมนหม่นมิดทุกทิศไป
จะหาใครปลอบขวัญนั้นยากเย็น
ที่ห่างห่ายนั้นไซร์ใช่ไปเที่ยว
แต่โดดเดี่ยวอ้างว้างอย่างที่เห็น
ไหนล่ะคนเคยฝันฝากประเด็น
เธอหลบเร้นอยู่ไหนไยไม่มา?
อยากปัดกวาดเช็ดถูห้องใจให้
ทั้งทรวงในเฝ้าแลชะแง้หา
เกรงเธอมีไม้อื่นไว้ชื่นตา
ทิ้งแก้วให้โรยราลงคาดิน
