26 กุมภาพันธ์ 2556 17:12 น.

ใกล้ตัว-ไกลใจ

din

หากว่าลมหายใจของเราสอง
มีอันต้องร่อนเร่ทะเลฝัน
มีเส้นใยกั้นกลางระหว่างกัน
แม้กระทั่งความฝันก็ผันแปร

คอยสายน้ำไหลทวนเพื่อหวนกลับ
เฝ้าแต่นับวันรอจนท้อแท้
ทนให้ความชอกช้ำกระหน่ำแด
เขาลงแส้หวดซ้ำราดน้ำเกลือ

ยังจมปลักกับวันอันว้าเหว่
ฟังคลื่นเห่เรื่องราวของดาวเหนือ
ที่ถูกรักผลักไสให้ลอยเรือ
ผลลัพธ์เพื่อจมหายในสายชล

เมื่อทุกสิ่งจบลงแค่ตรงนี้
จึงริบหรี่ดาวดับพลันสับสน
เหลือไว้เพียง...อุทธาหรณ์...สอนกมล
ให้หลุดพ้นจากบ่วงที่พ่วงพัน

ลมหายใจต่อนี้ที่เหลืออยู่
จะฮึดสู้เคียงข้างมิห่างขวัญ
แต่เส้นใยกั้นกลางระหว่างกัน
กลับผลักดันความใกล้จนไกลเกิน

2331

love

comment

16 กุมภาพันธ์ 2556 15:01 น.

สักวันหนึ่ง

din

ทางข้างหน้าก้าวไปไม่ยั้งหยุด
ก้าวให้สุดปลายทางที่ฝันใฝ่
บนเส้นทางความหวังซึ่งยังไกล
แม้เส้นชัยไกลลิบสู้ยิบตา

กับรางวัลชีวิตที่คิดหวัง
หากก้าวพลั้งอย่าหวั่นกับปัญหา
เพราะสมองสองมือคือปัญญา
อย่าอ่อนล้าทุกข์ทนจนฟูมฟาย

ทุกฝีเท้าก้าวไปอย่าไหวหวั่น
จงตั้งมั่นให้ถึงซึ่งจุดหมาย
แม้วันเปลี่ยนเวียนลับแล้วกลับกลาย
อย่าแพ้พ่ายต่อโลกโชคชตา

เพราะสมองสองมือคืออาวุธ
อย่ายั้งหยุดมุ่งมาดปรารถนา
หากแม้มีอุปสรรคหนักนานา
ใช้ปัญญาพินิจครุ่นคิดตรอง

จงใคร่ครวญดูเลศของเหตุผล
อย่าหลงกลพาใจให้มัวหมอง
รู้ผิด-ชอบดีงามตามครรลอง
ฟ้าสีทอง...เป็นของเรา...เข้าสักวัน

5644

love

comment

24 มกราคม 2556 17:32 น.

กาแฟถ้วยเก่าในหัวใจดวงเดิม

din

เป็นเพียงแค่กาแฟในถ้วยเก่า
ที่ไม่เร้าเร่งให้ใครคิดถึง
แต่เต็มเปี่ยมด้วยรักปักตราตรึง
และลึกซึ้งอยู่ในถ้วยใบเดิม

คงเป็นแค่กาแฟในถ้วยเก่า
ไม่เทียบเท่าถ้วยใหม่ให้แต่งเสริม
หวานละมุนกรุ่นละไมในถ้วยเดิม
ไม่เหิมเกริมขันแข่งแก่งแย่งใคร

ถึงไม่ใช่กาแฟที่หอมกรุ่น
แต่อบอุ่นดวงกมลจนหลงใหล
เป็นกาแฟถ้วยเก่าที่เร้าใจ
หอมอบอวลอยู่ในหัวใจเดิม

5140

love

comment

5 ธันวาคม 2555 17:54 น.

หลากหลายแห่งเรื่องราว

din

     
โลกกว้างหนทางแคบ 
อาจปวดแปลบบางเวลา 
รอยยิ้มหรือน้ำตา 
ช่วยเติมค่าความเป็นคน 

อดทนและทนอด 
ท้อรันทดอย่าสับสน 
อ้างว้างกลางหมู่คน 
รู้ใจตนเป็นสำคัญ 

ชีวิตมีหลายหลาก 
มีลำบากมีสุขสันต์ 
เรียนรู้ให้เท่าทัน 
จะฝ่าฟันถึงดวงดาว 

หนทางยาวไกลนัก 
จงตระหนักสีดำ-ขาว 
หลากหลายแห่งเรื่องราว 
ล้วนที่เรา......ต้องเผชิญ