29 ตุลาคม 2544 20:01 น.
dokkoon
ในวันที่ฟ้ามืดมัวทั่วทั้งฟ้า
ท้องฟ้าหลั่งน้ำตาเป็นห่าสายฝนพายุร้าย
โลกทั้งโลก ก็สับสน มืดมน วุ่นวาย
วันร้ายร้าย ช่างมืดมัว ทั่วสกล
อาจมีวันร้ายร้ายหลายวันที่ผ่านผัน
แต่แล้วพลันพายุร้ายก็ผ่านพ้น
แสงแดดแผดส่องท้องฟ้าใสทั้งสกล
ดอกไม้บานล้นทั่วทุกหนช่างชื่นบาน
ในชีวิตความเป็นจริง
หลายวันที่ผันผ่านช่างร้าวฉาน
อดทน เฝ้ารอ ขออย่าจมกับวันวาน
ทุกข์ผ่าน สุขแทนที่......นี่ความจริง....
29 ตุลาคม 2544 10:42 น.
dokkoon
บนถนนหนทางขรุขระ
แม้เป็นระยะทางไกลใจไม่ท้อ
มีเป้าหมายจะชนะใยรีรอ
ก้าวเดินต่อสู่เส้นชัยที่หมายมี
หากมีความฝันความหวัง
ก็จะมีพลังสู้สุดใจไม่ถอยหนี
ตะเกียกตะกาย เพื่อฝัน เพื่อวัน อันพึงมี
ทุกนาที ใจให้สู้ เพื่ออยู่ ดูชัยชนะ
28 ตุลาคม 2544 08:36 น.
dokkoon
ไม่ว่าแห่งแหล่งไหนไหน
น้ำก็เข้าได้ในทุกอย่าง
เล็ก ใหญ่ รูปไข่ เรียว แบน ยาว กว้าง
น้ำก็วางตัวเองได้พอดี
เป็นสัญญลักษณ์ของการปรับตัวได้
ไม่ว่าสถานะไหนไหนไม่หนี
คิดปรับตัวคนอื่นอย่างไรก็ไม่พอดี
ปรับตัวเราให้ดี ง่ายกว่าหวังให้ คนอื่นปรับตัว
27 ตุลาคม 2544 13:02 น.
dokkoon
เรื่องราวชีวิตเล่าสู่กันขำขัน
เพราะวันวานผ่านมันมาได้
วันนี้ ความทุกข์ ลำบาก ยากไร้
จำเอาไว้ เมื่อผ่านได้.ในวันหน้า ..ก็แค่ เรื่อง ขำ ขำ
27 ตุลาคม 2544 11:33 น.
dokkoon
เต็มใจเป็นคนร้ายร้าย
กล้าจะทำลายหัวใจเหงาเหงา
แม้จะเจ็บช้ำก็...ช่าง....ทนเอา
ยอมใจร้ายกับตัวเรา...เพื่อให้เขาสุขใจ
หน้าส่วนตัว
1038
