ฟ้าลิขิต ตอนที่2

silver valentine

~ ซ่า.... ซ่า.... ซ่า.... ~
เสียงฝนเริ่มตกหนักขึ้นๆ กายได้ออกเดินทางไปยังเมืองอีกแห่งหนึ่ง....
เขากำลังมองหาบ้านพักที่มีราคาเช่าไม่แพงมากนัก 
    กาย: เฮ้อออออ ทำไมเราถึงได้มาลำบากขนาดนี้นะ...
กายเห็นบ้านพักหลังหนึ่ง ซึ่งดูไม่ใหญ่โตอะไรมากนัก แล้วเขาก็เข้าไปขอเช่าบ้านหลังนั้นโดยไม่รีรอ
    กาย: อืม... ดูไปก็ใช้ได้เหมือนกัน(เอาเหอะมีที่ให้อยู่ก็ดีแล้วนี่)
กายวางสัมภาระลง แล้วเริ่มจัดห้องของเขา
    กาย: อึบ.... อึบ..... ฟู่!!! เสร็จสักที
กายในตอนนี้หมดแรง และเหนื่อยมาก เขาอาบน้ำชำระล้างร่างกายเสร็จก็ล้มตัวลงนอนทันที
     @คุณแม่: เป็นไงบ้างจ๊ะกาย... คนนี้สวยไหม อุ๊ย! คนนี้ก็น่ารักนะ
     @กาย: ไม่นะครับผมไม่เลือก...
@ขณะที่กายกำลังวิ่งหนี คุณแม่ก็ดักเอาไว้ทุกๆ ทาง หนีไปไหนไม่ได้
     @คุณแม่: หนีไปไหนกาย... หนีแม่ไม่พ้นหรอก ฮ่าๆๆๆๆๆ
     @กาย: ไม่นะ!! ไม่....ไปให้พ้นนนนนนนนนนน
และกายก็ตื่นขึ้นมา ตัวของเขา เต็มไปด้วยเหงื่อและเสียงหายของเขาที่แรงเพราะความกลัว.......
     กาย: เฮ้ออออ ฝันไปเหรอเนี่ย หืม!!!
     ~ แอ๊ก... อี๊แอ๊กๆ .......~
ไก่ขันยามเช้า นั้นแสดงให้รู้ถึงว่าแสงอาทิตย์กำลังจะส่องแสง
    กาย: *-* เช้าแล้วนี่นา... อืม เราควรหางานทำดีกว่าไม่งั้นน่ะ เงินเราต้องหมดแน่ๆ  เอ...แล้วเราจะทำงานอะไรดีล่ะเนี่ย?
กายได้อาบน้ำ แต่งตัวดูเรียบร้อยออกไปหางานทำข้างนอก เขาเดินไปตามร้านอาหารต่างๆ เพื่อขอสมัครเป็นพนักงานเสริฟ แต่เขาก็ต้องสิ้นหวัง ในเมื่อไม่มีร้านไหนที่จะรับพนักงานเพิ่มเลย  จนมาถึงเวลาเย็นมากแล้วตะวันเริ่มรับขอบฟ้า....
    กาย: ทำไมงานมันหายากอย่างงี้นะ....
กายนั่งเหมือนคนสิ้นหวังอยู่ที่สวนสาธารณะแห่งหนึ่ง  และแล้วก็มีชายคนหนึ่งเดินเข้ามาด้วยท่าทางที่เป็นมิตร
    ???: สวัสดีครับ กำลังมองหางานทำอยู่ใช่ไหมเอ่ย
    กาย: หือ!! ครับใช่ครับ แล้วคุณ....
    ???: อ๋อ ขอโทษทีครับทีลืมแนะนำตัว ผมชื่อซิล เป็นคนขายพวกเบเกอรี่ครับ คุณสนใจที่จะช่วยร้านของผมมั้ยครับ......
กายได้ยินดังนั้นก็ดีใจมาก กายลุกขึ้นยืนพร้อมส่งมือไปข้างหน้า
    กาย: ยินดีเป็นอย่างยิ่งครับคุณซิล
    ซิล: ครับ หวังว่าเราคงร่วมงานกันได้ดีนะครับ
ทั้งสองคนจับมือกัน แล้วซิลก็พากายไปดูร้านเบเกอรี่ของเขา
    กาย: โห!!!  ร้านสวยมากเลยนะครับเนี่ย
    ซิล: ขอบคุณครับ แต่คุณลองดูสิลูกค้าไม่ค่อยเข้าร้านของผมเลยอะ
    กาย: อืม.... เอางี้สิ ผมว่าคุณลองทำโปสเตอร์โฆษณานะ เอารูปแบบน่ากินๆ น่ะนั้นแหละ แล้วก็เอาไปติดตามเมือง...
    ซิล: อื้อ...ความคิดดีนี่นะ งั้นก็ลงมือกันเล้ยยยยยยย
    กาย: เย้ๆๆๆๆๆๆๆๆ...
กายกับซิลลงมือทำแผ่นโปสเตอร์ไว้หลายๆ แผ่น และมีใบปลิวสำหรับแจกอีกด้วย...
    ซิล: เอาล่ะ วันนี้พอแค่นี้ก่อนแล้วกันนะดึกมากแล้ว
    กาย: อื้อ..
    ซิล: เอ่อ... แล้วคุณชื่ออะไรล่ะผมยังไม่รู้จักชื่อคุณเลย
กายครุ่นคิดอยู่ในใจแปปนึง แล้วก็บอกไปว่า
    กาย: ผมชื่อกายครับ 
    ซิล: ok ครับ งั้นเดี๋ยวพรุ่งนี้เราเจอกันนะ แล้วก็ผมมีจักรยานสองคันผมให้คุณยืมไปก่อนแล้วกัน
    กาย: ขอบคุณมากครับ*-*
กายได้ขี่จักรยานไปที่บ้านพักของตนเอง พอจะขึ้นห้องก็ได้ยินเสียงดังขึ้นจากห้องของเขา กุกๆ กักๆ ตึงๆ .....