อัลมิตรา

  ฝนยังไม่หยุดตก ชายผู้นั้นพลิกตัวเล็กน้อย ดูแล้วเขาไม่วิตกเลยสักนิด อาจชาชินที่ต้องตกอยู่ในสภาพนั้น ลำพังฟ้าฝนที่กระหน่ำ เพียงแค่นี้ ฤๅจะสาหัสเท่ากับสิ่งที่เขาเคยประสบมา  เขาเอี้ยวกายเหมือนบินขี้เกียจ แล้วค่อย ๆ ยันกายลุกขึ้น มือคว้าถุงดำที่วางอยู่ข้างกาย เหวี่ยงถุงดำนั้นขึ้นบ่า มือเสยผมที่รุงรังปรกหน้า และเดินไปตามทางอย่างไร้จุดหมาย ผู้เขียนได้แต่มองตามร่างนั้นจนลับสายตา พลางคิดในใจว่า อย่าสิ้นหวัง จงเข้มแข็งไว้  ถึงแม้ว่าโลกอีกด้านหนึ่งจะเหวี่ยงท่านลงกับพื้น แต่ให้รู้เถิดว่า อีกด้านพร้อมจะฉุดท่านให้ลุกขึ้นยืนและบอกว่า ศรัทธาดีดียังมีจริง  
 อย่าทำลายความหวังของใคร เพราะเขาอาจหลงเหลืออยู่แค่นั้นก็ได้  .. ประโยคนี้ เป็นพระราชดำรัสของในหลวง  จริงสิ ..ตราบเท่าที่เขายังมีความหวังและยังคงก้าวเดินต่อไป ถึงแม้ว่าความหวังของเขาจะริบหรี่สักเพียงใด เขาก็ยังกล้าผจญด้วยใจที่กล้าแกร่ง  ไม่ล้มครืนจนหมดท่า  และอย่างน้อยเขาก็ไม่กระทำตนให้เป็นภาระของใคร ความสง่างามของเขาอาจจะไม่เหลือ แต่ใครจะรู้ได้ว่าจิตใจของเขาอาจจะสูงส่งกว่าหลาย ๆ คน ที่เสวยสุขบนกองเงินกองทอง .. อาจเป็นไปได้ และ อาจเป็นไปไม่ได้ ในความเป็นจริง