อัลมิตรา

 
...มองออกไปทางระเบียง ฟ้าเริ่มรำไร 
...ยามนี้จะมีใครบ้างที่เหมือนผู้เขียน ผู้ซึ่งใช้ชีวิตในเมืองหลวง
...แต่เฝ้ามองท้องฟ้า ดูเมฆแต่ละก้อนที่มีรูปร่างต่างกัน
...ฟ้าไม่ค่อยชัดแจ่มตานัก จนผู้เขียนแยกไม่ออกว่า
...อากาศอึมครึม หรือ เป็นเพราะชั้นบรรยากาศที่มองตรงจุดนี้ 
...เช่นกัน ยามกลางคืน ระเบียงห้องนอน
...พระจันทร์มาเยือนให้เห็นอยู่บ่อย ๆ  
...แทนที่จะหลับตานับลูกแกะกระโดดข้ามกำแพง เวลานอนไม่หลับ
...ผู้เขียนนับจำนวนเครื่องบินที่บินผ่าน 
...แสงไฟกระพริบและเคลื่อนตัวบนฟ้า 
...เมื่อตอนเด็กผู้เขียนนึกว่าเป็นดาวตก  
...หลงอธิษฐานไปเสียหลายหน ..				
comments powered by Disqus

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน