you : ....(จ้องหน้าตาเขม็งเลย) คือ ตรงๆเลยนะคะ คุณผู้หญิง ผมขอเบอร์โทรศัพท์หละกัน me : อืมม ค่ะ เดี๋ยวนะคะ (ควานๆหากระดาษในกระเป๋าตังค์มีแต่บัตรลดราคาร้านอาหาร อ่ะ..ใบนี้ก็ได้ หยิบมาแล้วก็เขียนเบอร์ลงไป ก่อนจะส่งให้ ..พลิกดู อ้าวบัตรร้าน ณ นนท์) you : (คราวนี้ยิ้มแบบมีเลศนัยแฮะ..) ขอบคุณครับ me : (หันหน้า หันหลัง มองหา Mrs.Smith) เชคบิลด้วยค่ะ ขอตัวนะคะ ห้าทุ่มกว่าแล้ว พรุ่งนี้ต้องตื่นเช้าค่ะ