เพียงพลิ้ว

ดึกดื่นค่ำมืดแล้ว หลังจากอิ่มหนำสำราญ ต่างก็แยกย้ายกันมุดเต๊นท์ของตัวเอง ทีแรกสามสาว สลักเสลา เพียงพลิ้ว คนเมืองลิง จะนอนเต๊นท์เดียวกัน แต่อากาศร้อนสุดขีด ทาแป้งเย็นก็แล้ว ทำอะไรก็แล้ว ประกอบกับเพียงพลิ้วหวังดี เห็นคนเมืองลิงร้อน จะทาแป้งเย็นที่คอได้ แต่ที่ไหนได้เทแป้งเย็นลงไปเต็มๆที่หน้าของเธอ โชคดีที่มีแว่นตา ไม่งั้น ปรื๋อ ซวยแน่เจ้ากานต์เอ๊ย พี่หยีคนสวยเห็นท่าไม่ดีกลัวสุดขีด รีบชิ่งไปนอนกับผู้หญิงไร้เงาอย่างรวดเร็ว อิอิ เพิ่งรู้ว่าตัวเองน่ากลัวนี่นี่
กว่าจะนอนได้คืนนั้นก็ดึกตามเคย คนอื่นหลับหมด แต่คนสองคนชมดาวกัน คุยกัน หยอกล้อกันจนดึกค่อนดึก จนหลับไหลไปตามๆกัน วันรุ่งขึ้นตื่นเช้า กลับเข้าบ้านผู้หญิงไร้เงาอีกครั้ง เพื่อร่ำลาคุณพ่อคุณแม่ผู้หญิงไร้เงา พอไปถึงก็พบอาหารน่ารับประทานเตรียมไว้รอแล้ว พวกเราทานข้าวกันแล้วก็ได้เวลาอำลาเมืองระนองพร้อมของฝากมากมาย ขอบคุณนะคะคนเมืองระนอง				
comments powered by Disqus

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน