อัลมิตรา
อ่า .. ขึ้นรถหลังจากภาระกิจเรียบร้อยที่วัดป้อมรามัญ
ก็ได้รับอาหารกล่องแล้ว หลายคนทานในรถ รอดตายแล้วเรา
แต่เราทานบนรถไม่ได้ ช่างเป็นเวรเป็นกรรมแท้หนอ
ขืนทานในรถ มีหวัง เฮ .. ล้างรถแน่ ๆ
ยังดีที่เพื่อน ๆ อีก ๕ คน นัดแนะกันว่า
เมื่อถึงวันคลองสระบัว เราจะหามุมทานอาหารกลางวันกัน
บ่ายสอง ก็ถึงจุดหมาย ..
ทันทีที่ลงจากรถ ด้วยอารามที่หิวจัดหรือไงเนี่ย
มองไปอีกด้าน เห็นเขาตากปลาสลิดไว้บนโต๊ะกลางแจ้งเพียบ
เรากับเพื่อน ๆรีบแจ้นไปหลังโบสถ์หามุมใต้ต้นไม้ เพื่อจัดการกับข้าวกล่องก่อน
และอาหารที่เพื่อนครัวกระชายจัดเตรียมมาฝาก หิวนะ ตอนนั้น หิวมาก ..
อาหารอร่อยทุกอย่าง เจ้าของอาหารก็ยิ้มแต้ดีอกดีใจที่พวกเราเอร็ดอร่อย
และเจริญอาหารกันซะขนาดนั้น
ตอนนั้นเราเล่าเรื่องวีรกรรมตอนเด็ก ตอนที่กินหอยจุ๊บ
แรก ๆ เพื่อน ๆ ก็นึกภาพตามไม่ทัน เราก็พยายามอย่างยิ่งที่จะอธิบาย
ท้ายสุด ขำกันระนาว แล้วก็ร้อง ยี้แหยะ กันทุกคน