ผมขายความเครียด รถราไม่ขยับมานานแล้ว เครื่องยนตร์ครวญครางราวสัตว์เจ็บปวดที่ต้องกินอาหารที่แสนแพงและไม่เคยเต็มกระเพาะของมัน ฉันเหยียบคันเร่งไปพลางนึกถึงงานที่คอยอยู่ที่สำนักงาน ป่านนี้เจ้านายคงกัดฟันกรอดๆ แต่พอหันไปข้างซ้ายของตัวเอง กลับพบรถของเจ้านายจอดเทียบอยู่ พร้อมกับใบหน้าตึงเครียดของท่าน เด็กน้อยเดินมาถือหนังสือพิมพ์สีเขียวมาร้องบอกถึงฆาตกรรม ข่มขืน คดโกง คอรัปชั่น อะไรต่างๆนาๆ ไม่เลยข่าวเหล่านี้คืออาหารแกล้มกาแฟ มันทำให้เราคลายเครียดลงไปอย่างชั่วครู่เนื่องจากรู้สึกตัวดีว่ายังดีที่ไม่เป็นเหยื่อ หรือถูกจับเป็นข่าว ถูกเปลือยพฤติกรรมชีวิต อย่างไม่แยแสว่าจะละเมิดอะไรหรือไม่เพื่อยอดขาย เพื่อตอบสนองคนหิวข่าวคาว บำบัดเครียดที่ล้นกระบังลม ....จะว่าไปผมนั้นคือผู้จำหน่ายความเครียดตัวจริง ใช่แล้วผมทำงานโฆษณา ใครๆดูโฆษณาผมอาจจะว่าช่างคิด น่าสนุก คิดได้ไง บางชิ้นงานเป็นTALK OF THE TOWN แต่รู้ไหมหลังจากการยิงซ้ำเข้าไปซอกซอนถึงจิตสำนึก พวกคุณก็จะไม่รู้ตัวว่า จำเป็นหรือไม่กับผลิตภัณฑ์ทั้งหลายที่ป่าวประกาศโฆษณาชวนเชื่อนั้น แต่คุณก็จะขวนขวายพากันไปซื้อ พากันแห่ไปอุดหนุนสินค้าบรรดามี ด้วยบัตรเครดิตที่วงเงินติดลบ เชื่อแล้วยังว่าผมขายความเครียด ว่ายังไง จะซื้ออะไรดีล่ะวันนี้
19 มกราคม 2548 11:37 น. - comment id 82184
:)
19 มกราคม 2548 13:13 น. - comment id 82189
เข้าใจคิด ..เข้าใจเขียนนะ ชอบคะ
24 มกราคม 2548 21:52 น. - comment id 82291
สุดยอดมากก คิดได้ดีมาก
31 มกราคม 2548 10:57 น. - comment id 82425
เห็นด้วยนิ !!!! ทุกวันเรารับแต่ความเครียด .... กลับถึงบ้านเจอต้นไม้ ใบหญ้า ธรรมชาติก็เหลือน้อยเต็มที ยังดีทำให้เราหายเครียดได้บ้าง