ไตรเฟอีน

pigstation

ระหว่างกาแฟ/ครีมเทียม/น้ำตาล
สามอย่างสามประสาน ขม/หวาน/มัน
ความฝันของร้านกาแฟคือ เจ้าของนั่งหลังเคาน์เตอร์ ใช่ลูกจ้าง
ส่วนลูกค้าก็ช่างคิด ช่างฝัน ช่างมีเวลาเสียจริง
เปรียบดัง น้ำตาลหวานแต่ซ่อนเบาหวานไว้
ความจริงของร้านกาแฟคือ เจ้าของรวยไม่จริง
และไม่เอาจริง
คิดฝันแต่ปริมาณแก้วค฿ณต่อวันฝันแต่กำไร
แล้วไยไม่ฝันถึง คุณภาพกาแฟแต่ละแก้วก่อน
เจ้าของร้านกาแฟที่แลเห็นแต่กำไร
กับลูกค้าที่พิรี้พิไร เห็นร้านกาแฟเป็นแค็ทวอล์ค
ชอบมานั่งโชว์พาว เอาแต่ติ แต่ติง
นั้นแหละคือ ความมันของครีมเทียม
คนเทียม/ความมันเห็นแก่ตัว
ต่อมาความขมเข้มของกาแฟแท้
เจ้าของนั้นต้องรู้จริง ดื่มจริง
ลูกค้าก็ดื่มจริง รู้จริง
บรรยากาศร้านกาแฟแบบต้องมีไฟโป๊ะ สี
มีแอร์ฉ่ำ มีไวไฟ
ล้มคว่ำภายในขวบปี
หรือตู้ซ่อนเค้ก ก็ต้องขายเลหลัง
ก็ทะยอยล้มหายตายจาก
ก่อนมีร้านใหม่งอกมาตามกระแสไม่จางหาย
เพราะใครๆที่เป็นของเทียมมักฝันหวาน
ถึงร้านกาแฟเทียมๆเพราะอยากทัดหน้าเทียมตาเขา
ร้านกาแฟแท้จะไม่เอาเปรียบลูกค้า
และลูกค้าก็ไม่เอาแต่ใจคอยแต่ติติง
เนื่องจากกาแฟ ไม่ใช่กาแฟชั่น นั่นเอง
เอสเปรตโซ ฮา