วันฝนตก.....กับความทรงจำ

Silky

วันฝนตก.....กับความทรงจำ สองด้าน
                             (  เพียงสายลม  )
           ในวัยเด็กวันฝนตกของฉันสวยงาม   สดใสร่าเริง  ช่างเป็นธรรมชาติมอบให้เหมือนความฝัน  แต่ตอนนี้ฉันเริ่มมองเห็นเด็กหลายคนในวันฝนตกคือวันที่ชีวิตเขาอาจหม่นมัว   
            ในยามเย็นวันหนึ่งฝนตกโหมกระหน่ำผู้คนอัดเบียดเสียดกันหนาแน่นใต้ป้ายหลังคารอรถเมล์   ฉันเบียดตัวอยู่ในนั้นเป็นเวลานานสองนาน  รถมากมายหลายสีสันวิ่งกันมากมายบนท้องถนน   มีเด็กผู้ชายแทรกตัวเข้ามาภายใต้ป้ายรถเมล์ที่ฉันยืนอยู่   เขาตัวเล็กผ่ายผอมมอมแมม  เสื้อผ้าเก่าๆที่สวมใส่เปียกโชก มีถุงพลาสติกครอบหัวเอาไว้  เด็กชายคนนั้นนั่งลงโคนเสา  เริ่มมีน้ำตาไหลรินแข่งกับสายฝนพร้อมเสียงสะอื้นเบาร้องคลอเคลียแข่งกับสายฝนแล้วผล็อยหลับไปในที่สุด
         ฝนตกทุกครั้งฉันคิดถึงวัยเด็กผ่านเข้ามาในความทรงจำเสมอฉันมักแอบแม่ไปเล่นน้ำฝนข้างนอก  ทั้งที่รู้ว่าโดนดุแน่แต่นั่นแหละอย่างว่าเด็กยิ่งว่าเหมือนยิ่งยุ  ฉันเป็นน้องสาวคนเล็กพี่ชายทุกคนย่อมตามใจ พวกเราพี่น้องมักชวนกันวิ่งฝ่าสายฝนใครเปียกน้อยที่สุดจะเป็นผู้ชนะแน่นอนฉันเป็นผู้ชนะทุกครั้งจะด้วยไม่ว่าเหตุผลใดก็ตาม 
         ถ้าฝนเริ่มซาเม็ด  เราพี่น้องจะเขย่งตัวเด็ดใบไม้แล้ววิ่งไปในแอ่งน้ำใหญ่
ที่มีน้ำขังมากพอให้เรือใบไม้ของเราเล่นได้ เรือของฉันสวยกว่าใครเพราะชบาสีอมพูอมแดงที่นำมาประดับเรือ  เรือใบไม้ของเราจะชนกันโคลงเคลง พร้อมเสียงหัวเราะของเราพี่น้องเป็นระยะและฉันจะนอนหลับฝันดีในคืนฝนตกทุกครั้ง
        ฉันเหลียวมองเด็กชายคนนั้น ฟ้าร้องดังเปรี้ยง  เขาสะดุ้งตื่น สองมือกอดกระชอบร่างกายหนาวสั่น  ทำให้ฉันคิดถึงวันฝนตกกับความทรงจำของฉันอีกด้านช่างเหมือนเด็กชายคนนี้ช่างเป็นภาพซ้อนทับมาในมโนภาพและความรู้สึกเสียงฝนตก  ฟ้าร้องดังเปรี้ยงมีเสียงฟ้าผ่าตามมา ภาพตรงหน้าคือชายคนที่ฉันรักนอนสิ้นลมท่ามกลางสายฝน  ร่างกายฉันหนาวสั่นเหมือนเด็กชายตอนนี้เพียงแต่ว่าใจฉันแตกสลาย หยาดน้ำตารินไหลเป็นทางพร้อมสายฝน เสียงสะอื้น
ของฉันแข่งกับเสียงฟ้าร้อง
         ฉันเริ่มคิด ความทรงจำของเด็กๆเกี่ยวกับฝนเป็นอย่างไรกัน  บางคนอาจมี
        บ้าน มีพ่อแม่รออยู่  บางคนอาจกำพร้า   บางคนอาจเร่ร่อน  ไม่มีใครสามรถให้คำตอบฉันได้   
เหมือนชีวิตของเด็กชายที่ฉันมองดูด้วยความเวทนา  เหมือนกับคนอีกหลายคนที่ได้แต่มองดูโดยไม่รู้ว่าจะช่วยอะไรเขาได้
        หลังฝนตกชโลมโลกความทรงจำหลังม่านฝนคงมีทั้งเรื่องที่น่าจดจำแสนหวานและความเจ็บปวดจนอยากจะลืมเลือน				
				
comments powered by Disqus
  • Silky

    16 ธันวาคม 2548 14:52 น. - comment id 87308

    ค่ะเศร้าค่ะคุณพันไมล์10.gif10.gif10.gif10.gif10.gif10.gif10.gif10.gif10.gif10.gif10.gif10.gif10.gif
  • แทน

    22 พฤศจิกายน 2548 21:24 น. - comment id 88143

    ดีครับเป็นกำลังใจให้เขียนต่อไป
    แทนครับศรีสะเกษ64.gif64.gif
  • tiki_4895_unlogged in

    22 พฤศจิกายน 2548 21:24 น. - comment id 88144

    เป็นความทรงจำที่เศร้ามากค่ะ
    
    แวะมาอ่านค่ะซิลค์กี้(ต่าย)
  • ผ่านมาโดบบังเอิญ(พันไมล์)

    23 พฤศจิกายน 2548 21:41 น. - comment id 88176

    10.gif
    เศร้าดีค่ะ
  • เพื่อนๆ

    25 พฤศจิกายน 2548 19:06 น. - comment id 88208

    โหย ขยันเขียนจังเลย เอาความคิดมาจากไหนนักหนาเนี่ย เก่งแฮะ ^^ ดีๆ
  • ท.ไท

    27 พฤศจิกายน 2548 02:15 น. - comment id 88218

    สายฝนตกพร่ำ ตัวฉันก็ชุ่มช่ำไปด้วยไออุ่นแห่งรัก
    แม่มักสอนฉันเสมอว่า\"อยู่ใต้ฟ้า ไม่ต้องไปกลัวฝน\"
  • Silky

    27 พฤศจิกายน 2548 18:24 น. - comment id 88230

    ขอบคุณค่ะคุณแทนศรีสะเกษที่ยังไม่ลืมกัน74.gif
  • silky

    30 พฤศจิกายน 2548 23:50 น. - comment id 88331

    พี่ทิกิขอบคุณค่ะ
    10.gif10.gif10.gif10.gif10.gif10.gif10.gif10.gif10.gif10.gif10.gif10.gif10.gif10.gif10.gifช่วยร้องค่ะคุณพันไมล์
      ขอบใจเพื่อนน่ะค่ะแต่รุ่นไหนนี่
     ใช่อยู่ใต้ฟ้ากลัวอะไรกับฝนค่ะคุณท.ไทแต่มีเรื่องมากมายทำให้เรากลัว28.gif
  • ์ND:e_twozz

    13 มีนาคม 2549 15:40 น. - comment id 90034

    ซึ้งอะ10.gif10.gif เศร้าจาง.................เขียนต่อปายน้า

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน