A : ราตรีอันเน่นนาน
A : รัตติกาลที่ทุกข์ทน
A : อรุณสแสนสับสน
A : สุริยลหม่นหมอ ใจ
B : :)
B : เหงาแต่เช้าเลยสายลม
A : คงเป็นอย่างนี้ไปสักพัก
A : คงขาดความรักไปสักหน
A : คงไม่คิดห่วยใยใครสัก
A : คงต้องทุกทนทรมาน
A : อยู่กับตัวเอ ให้นานที่สุด
อยู่หยุดความทุกความเศร้าหมอ
อยู่เพือรักษาใจที่เอ่อนอ
อยู่เพื่อลืมเจ็บที่เคยทำ
A : :)
B : จงแปรความทุกข์ที่ทนเก็บไว้ให้เป็นกำลัง
เอาความผิดหวังเป็นเครื่องทดสอบพิสูจน์กำลังใจ
เอาความแพ้ให้คอยช่วยเตือนให้ระวังไว้
และวันนั้นก็คงไม่ไกลไปกว่าจะก้าวไปถึงมัน
B : ขณะที่เราเศร้า เสียน้ำตา ในโลกนี้อีกหลายมุมก็ยังมีคนที่เศร้ากว่า
A : คร้าบ
A : เราทุกข์เราเศร้า เราผิดหวัง
แต่เราต้องยังก้าวเดินต่อ
เราเจ็บเราปวด เราท้อ
เราจึงต้องรอ สอนบทเรียนนี้ต่อ ให้คนรุ่นต่อ
(อย่าให้เขาได้ผิดอีกเลย)
B : คะ
17 พฤษภาคม 2549 13:00 น. - comment id 90763
แบบนี้เขาเรียกว่า อกหักค่ะ เวลาเท่านั้น มันจะรักษาเราให้หาย พยายามต่อสู้ให้ได้ เป็นกำลังใจให้น่ะ

18 พฤษภาคม 2549 07:55 น. - comment id 90777
ยังเป็นกำลังใจให้นะสายลม ขอให้ผ่านพ้นทุกเรื่องราวไปได้จ๊ะ

18 พฤษภาคม 2549 19:53 น. - comment id 90790
งงอ่ามันคืออะไรหรออ่านแล้วมะค่อยเข้าใจเขาเปนแฟนกันหลอ

19 พฤษภาคม 2549 01:04 น. - comment id 90792
